That Possessive Mafia Boss

Chapter 37

Chapter 37

     Kinabukasan ay napuyat kami. Oo, kami nina Andrei. Nag chika pa kasi kaya ang tagal naming natulog pagkadating ko. Katulad ko ay hindi rin sila makapaniwala na sa ilang taon naming paghahanap kung sino ang ina ni Ace ay ang pinsan ko lang pala. Kadugo ko si Ace at pamangkin ko pa sya.

    Ang liit talaga ng mundo. Akalain mo 'yun? Konektado pa si Nyx kina Iverson at Ivronsen tapos kay Spade pa. Naku!Malilintikan sa akin ang babaeng iyon kapag hindi pa siya nagpakita sa akin. Ipapalapa ko talaga iyon kay Hiro.

    Pero may isa pa akong problema. Oo nga't natrace na namin kung sino ang ina ni Ace pero ang tanong, nasaan siya?Nasaan si Nyx? Ang sabi ni Ivronsen ay mula raw noong mawala si Nyx ay hindi na nila nakita pa ito.

    Hindi ko nga rin nakita si Nyx eh. Basta nalang tinawagan si Spade sa isang pribadong ospital at ipinapaclaim ng doktor ang bagong luwal na bata. Ibinilin daw ito ng ina na biglang nawala matapos manganak.

    Ang natitira nalang na tatanungan ko ay si Hades, Louige at Iverson. Pero mukhang mahihirapan ako. Hindi naman sa nagmamadali akong isauli si Ace pero kasi mas mabuting bata pa si Ace at hindi pa siya marunong magtanim ng galit kung makilala niya ang tunay niyang ina. Maaring magtatampo ang bata pero mas malaki ang posibilidad na masasanay na siya na nandiyan sa tabi niya ang tunay niyang ina kaysa naman na ako ang makasanayan niya.

    Tama na nga kay Nyx! Naiistress ang na naman ako.

"Louie."

"Oh?"

"Louie!!!"

    Napatakip ako sa tainga ko sa malakas na sigaw ni Shane. Sinamaan ko siya ng tingin at pinatid ang kaharap na upuan kung saan siya nakaupo.

"Ba't ka sumisigaw?"

"Eh sa kanina pa kita tinatawag hindi ka naman nakikinig!" bulyaw nito sa akin. Napakamot naman ako sa noo ko. Eh sa hindi ko nga narinig!

"Sumagot ako hindi mo narinig! Ano ba kasing tinatanong mo?" naiinis kong tanong. Umikot ang mata niya at ibinaba ang kutsara na hinahawakan.

"Ang sabi ko, paano nga kapag totoo na ginagamit ka ni Iverson sa paghahanap sa nawawala mong baklitang pinsan," ngumiwi nitong saad. Napataas naman ang kilay ko.

"Oh, eh ano naman ngayon?"

"Wow. Pa as if ka pa na hindi ka nabobother. Amin amin din kasi kapag may time."

"Hoy, sabihin mo 'yan sa sarili mo. Amin amin din kay Andrei 'pag may time, ha?" pang aasar ko pa. Napatawa nalang ako nang ibinato niya sa akin ang tinidor niya.

    Wala sa sarili akong naghahanda papasok. Pag labas ko ay wala nang tao kaya marahil ay nasa arena na. Duel ngayon pero wala akong ganang makipagtagisan ng galing. Hindi rin naman nila ako mapapantayan. Eme lang.

   Kagabi pa walang text. Ni walang tawag akong natanggap. Hindi rin ako sinundo ngayong umaga.

   Tangina. Ba't ko 'yun naiisip? Akala niya naman importante siya para makapasok siya sa isipan ko? Hindi!

   Tapos ako? Nabobother kung ginamit niya lang ako? So what? Crush ko lang siya. Mas mahal ko pa rin si Jungkook!Akala niya naman sobrang gwapo niya?Hindi!

     Ba't ko ba kinakausap ang sarili ko?Tsk. Nababaliw na yata ako. Sa inis ko ay napasabunot na lamang ako sa buhok ko. Sa sobrang wala ko sa sarili ay hindi ko namalayan na may nabangga na pala ako.

"I-im sorry. Sorry, Louie," nauutal pa nitong hinging paumanhin sa akin. Nahulog  pa ang salamin nito na agad naman niyang kinuha. Mukhang nagmamadali ito at mukhang may tinatakasan.