Demi's Invention °[KathNiel] ✓COMPLETE

XXXIV- Love, Much Love

🌺Demi's Point of View:

Ang ganda ng umaga ko. Maganda, kasing ganda ko. Dadalawin ko si Wyatt mamaya sa trabaho. Maybe, I'll cook for him. Eh kasi naman, ginising niya ako ng may surpresa mula sa kanya. Pinadalhan niya ako ng bulaklak, ng isang personalized na 12-inch hot air balloon na kamukha no'ng ginamit namin sa date, and of course my favorite, his notes on the card.

My love,

I hope you're waking up to a beautiful morning because I do. I dreamt of you. I can't wait to see you, Demi.

Love, much love,
Wyatt

Nakangiti ako habang paulit-ulit na binasa ang card. Ayaw ko na sa earth. Kinikilig ako.

"Demiteyr! What's that for?"mom confronted when she got in my room. Tumili kasi ako. Haha.

"Ah—Hihi."

Hindi naman kailangan ng paliwanag. Nakita niya ang bulaklak at ang munting regalo ni Wyatt.

"Finally. You didn't lie for the first time."

"Well, mom! Magsisinungaling pa ba ako? Huli na oh."

"Oo nga naman. May bisita ka nga pala sa baba."

Bisita? Si Wyatt? Nagmamadali akong nag-ayos. Hindi bumaba si mommy. Mukhang hinihintay niya ako.

"Am I pretty, mom?"tanong ko matapos maglagay ng lipgloss.

"Demiteyr, hindi si Wyatt ang bisita mo."sabi niya at umiling pa.

Kumuha ako ng tissue at agad na pinunasan ang lips ko. Di niya naman agad sinabi! Nag-effort pa ako! Tss.

"Bilisan mo. Kakain na tayo. Kanina pa naghihintay ang bisita mo."

Hmm. Napangisi ako. Ba't di siya mapakali? Ako ba talaga ang may bisita o siya? Yikes!

"Wag mo kong ngingitian ng ganyan!"

"Whatever mom."I told her, burst into laughter and ran downstairs.

I was so right. It's my father. Tumabi ako sa kanya habang hinihintay namin si mommy na bumaba ng hagdan. Ayan, may pa-entrance si Deborah!

"Maganda, dad?"

He didn't say a word. He just placed his arm around my shoulder, pulled me close and kissed my head. Oh, I love this day!

"Ba't nakatayo pa kayong dalawa diyan? Lalamig na 'yong pagkain!"

"Ang sungit."bulong ko't humagikhik.

"I heard that, Demiteyr!"

Tumawa lang ako at saka sumunod sa kanya sa dining. We used the round table kaya magkaharap kaming tatlo. Ganito pala sana tuwing umaga kung lumaki lang sana akong kasama siya. Well, things are meant to happen in different ways. I wouldn't be able to appreciate this moment like this much if he wasn't gone for nineteen years. Everything has a reason.

"Dad, I'll give you a warning. Masarap magluto si mommy. So kahit bago sa panlasa, dapat sabihin mo masarap."pang-aasar ko kay mommy. Woah. She eyed me like a tiger. "I love you mom. I eat what you cook. That's sacrifice."

"Demiteyr, sumusobra ka na."

Pareho kaming nagpipigil ng tawa ni dad. Napansin naman ni mom. Akala ko magagalit siya. Pati siya, natatawa rin pala. Haha. Ayun, tumawa kaming tatlo. Pero pagkatapos no'n, piniktusan niya ako sa noo.

"Ganyan siya dad. Bayolente siya sa'kin."sumbong ko kunwari.

"Shut up, Demiteyr."

I laughed once more bago ako nagseryoso.