"အန္တီ ဥကၠဌခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲဝင္လို႔မရပါဘူး "
တားျမစ္သံေတြၾကားအခန္းတံခါးအားအတင္းတြန္းဖြင့္ကာဝင္လာေသာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္။
ကုန္ၾကမ္းစာရြက္ကိုအံဆြဲထဲထည့္သိမ္းကာ စက္တီခံုတစ္ခံုေပၚတြင္မာန္ခပ္ေပါ့ေပါ့ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
လံုျခံဳေရးေတြ အတြင္းေရးမႉးေတြကိုထြက္သြားရန႔လက္ကာျပလိုက္ၿပီး ထိုအမ်ိဳးသမီးထိုင္ဖို႔စက္တီခံုတစ္ခုကိုလက္ညိဴးထိုးျပလိုက္သည္။
"ဘာကိစၥလဲ "
စိတ္မဝင္စားသလိုေမးလိုက္ေတာ့ ေ႐ွ႕တြင္ထိုင္ေနသည့္ခပ္ေဟာ့ေဟာ့အမ်ိဳးသမီးကလက္ခုပ္တီးကာအားပါးတရေအာ္ရယ္သည္။
"မင္းကတကယ္မေအတူသားပဲ တစ္ဖက္သားကိုအထင္ေသးတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ႏွိမ့္ခ်တတ္ၿပီး တစ္ေလာကလံုးကပဲထိုင္႐ွိခိုးရေတာ့မယ့္ဆိုဒ္နဲ႔"
"ခင္ဗ်ားရဲ႕ရြံစရာေကာင္းတဲ့ပါးစပ္ကေနကြၽန္ေတာ့္အေမအေၾကာင္းေျပာစရာမလိုဘူး လာရင္းကိစၥပဲေျပာ အာ....မလိုဘူးပဲ ေျပာၾကည့္ အေမြလိုခ်င္လို႔ဟုတ္ ? ဟက္...ဥကၠာလြန္းထင္ဆိုတဲ့ေကာင္ကတကယ္ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတာ အေဖ့ေ႐ွ႕မွာမ်က္ရည္ေလးတစမ္းစမ္းနဲ႔ ေနာက္ကြယ္မွာအေမြေတြလိုခ်င္ေနတာမလား"
မာန္ဝံ့ထည္ရဲ႕စကားအဆံုးထိုအမ်ိဳးသမီးမ်က္ႏွာတြင္ခပ္ေရးေရးအျပံဳးတစ္ခုထင္ဟပ္သြားသည္။
တကယ္ေတာ့ထိုကိစၥကိုဥကၠာလြန္းထင္လာေျပာျပျခင္းမဟုတ္။ မိမိဘာသာစံုစမ္းရင္းအဘိုးႀကီးဆံုးသြားေၾကာင္းသိခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ မာန္ဝံ့ထည္နဲ႔ဥကၠာလြန္းထင္ၾကားပိုမိုအမုန္းပြားလာေစေရး လုပ္ၾကံဖန္တီးေျပာမည္စဥ္းစားထားေသာ္လည္း ေလကုန္ခံၿပီးေျပာစရာေတာင္မလို မႏူးမနပ္ေကာင္ေလးကႀကိဳထင္ႏွင့္ၿပီးသား...
DU LIEST GERADE
He=My Life (Completed)
JugendliteraturMyanmar BL👬..... လူသားႏွစ္ေယာက္ၾကားကျဖဴစင္ေသာခ်စ္ျခင္းေမတၱာ...