စာဖတ္သူအင္ႏိုးစန္႔အေပါင္းတို႔အတြက္စပ႐ိုက္အေအးေလးဝယ္ထားပါတယ္XD:
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"အဟမ္း ထေတာ့ မနက္စာျပင္ၿပီးၿပီ "
အခန္းထဲကလိုက္ကာေတြကိုဆြဲဖြင့္ေနရင္း မနက္၉နာရီအထိ ကုတင္ေပၚမွာအေသေကာင္လိုအိပ္ေမာက်ေနတဲ့ ခ်စ္ရသူကို လွမ္းၾကည့္ရင္းေျပာလိုက္သည္။
မ်က္လံုးအိမ္ထဲကိုစူး႐ွစြာဝင္လာတဲ့အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ မာန္မ်က္ခံုးတစ္ခ်က္က်ံဳ႕လိုက္ၿပီး တစ္ခနေနမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းမ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေယာက္မတစ္လက္ကိုင္ၿပီး ခါးထက္တြင္apronစည္းထားေသာ လင္းထက္အာကာအားေတြ႔လိုက္ရသည့္အခါ သူ၏အိပ္ခ်င္မူးတူးမ်က္ႏွာထက္တြင္ျဖစ္ေပၚလာေသာ သဘာဝဆန္သည့္အျပံဳးတစ္ခု။
တစ္လၾကာၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ ဆရာဝန္ေတြရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ မာန္ေဆးရံုမွတရားဝင္ဆင္းခြင့့္ရ႐ွိခဲ့သည္။ မည္မ်ွပင္စိတ္ခ်လို႔ရၿပီျဖစ္သည့္အေျခအေနဆိုေသာ္လည္း အကဲပိုေသာသူတစ္ေယာက္ကမူ လူမသိသူမသိထြက္သြားမည့္အစီအစဥ္အား႐ုတ္သိမ္း၍ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕အိမ္ေပၚသို႔အထုပ္ေတြဆြဲတင္ကာ ေတာက္တဲ့ကဲ့သို႔ကုပ္တြယ္ေနေတာ့၏။ အထူးသျဖင့္ သူ႔အားဘယ္ေသာအခါမွႏွင္ခ်မည္မဟုတ္ရံုသာမက ျပံုးျပံုးျကီးစီးျကိုမည္ျဖစ္ေသာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ဆိုပိုမွန္မည္ျဖစ္သည္။
"ကာကာ ဒီနားလာပါအံုး "
"ဒီနားေတြဟိုနားေတြလုပ္မေနနဲ႔ေတာ့ ေနကမင္းဖင္ထဲဝင္ေတာ့မယ္ နာရီလဲၾကည့္အံုး မနက္စာစားခ်ိန္ေတာင္ေက်ာ္ေနၿပီ တကယ္ပါပဲ မင္းအစာအိမ္ေရာဂါျဖစ္လို႔ ဗိုက္အေသေအာင့္တဲ့အခ်ိန္က်ေသမတတ္ေအာ္ေနရင္ ငါကဘယ္လိုစိတ္မ်ိဳးနဲ႔မင္းနာေနတာၾကည့္ရက္ႏိုင္မွာလဲ "
ပါးစပ္ကပြစိပြစိေျပာေနေသာ္လည္း လူကကုတင္ေဘးနားေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ မာန္ကကာကာ့လက္ထဲကေယာက္မကိုဆြဲယူလိုက္ကာ ေဘးကစားပြဲခံုပုေလးေပၚတင္လိုက္သည္။
![](https://img.wattpad.com/cover/145656636-288-k347442.jpg)
YOU ARE READING
He=My Life (Completed)
Teen FictionMyanmar BL👬..... လူသားႏွစ္ေယာက္ၾကားကျဖဴစင္ေသာခ်စ္ျခင္းေမတၱာ...