"Sorry ငါထြက္သြားေပးမယ္ "
"ေနအံုး မင္းခုနကဟိုစာအုပ္ထဲမွာဘာဖြက္ထားတာလဲ"
"ငါ့ကိုမင္းလိုမ်ိဳးယုတ္မာမယ္ထင္ေနလားမာန္ဝံ့ထည္ "
"ဘာ! ယုတ္မာတာကမင္း မင္းကမွသူမ်ားခ်စ္.."
စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ေျပာခ်င္တာေျပာၿပီးမွ သူခိုးလူမိသြားမွာစိုးသည့္အလားေျပာလက္စကိုမာန္အလန္႔တၾကားရပ္လုိက္သည္။
အစတည္းကအေျဖကိုသိၿပီးသားေကာင္ေလးကဝင္ေထာက္ေပးရာ..
"ဆက္ေျပာေလ ဘာလို႔ရပ္လိုက္တာလဲ "
"ဘာမွမဟုတ္ဘူး ေနာက္ကလိုက္ခဲ့ အခန္းျပမယ္"
အခန္းဆီသြားေနတာကအစ အခန္းထဲကေနျပန္ထြက္မလာခင္အထိ ဥကၠာလြန္းထင္ရဲ႕အနားမွာေနရတာခ်ိန္ကိုက္ဗံုးတစ္လံုးကိုကိုင္ထားရသကဲ့သို႔ ဘယ္အခ်ိန္ေပါက္ကြဲထြက္မလဲဆိုတာစိုးရိမ္ေနရသည္။
ဒီေလာက္ေတာင္ထိန္းခ်ဳပ္ေနတဲ့ၾကားထဲကသိသြားေတာ့မလို႔ပင္။
အစတည္းကေပါက္စကိုႏွိပ္စက္ေနတာ သူကေပါက္စကိုဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္သလဲဆုိတာသာသိသြားခဲ့ရင္ ဘာေတြဆက္ျဖစ္လာမည္လဲမေျပာတတ္။
မေတာ္တဆ ေပါက္စတစ္ခုခုျဖစ္သြားခဲ့သည္႐ွိေသာ္သူရင္က်ိဳးရေပလိမ့္မည္..
မြန္းၾကပ္ေနေသာအခန္းထဲမွထြက္ထြက္လာခ်င္းေအာက္ထပ္ကိုတန္းမဆင္းျဖစ္ေသးဘဲ တံခါးမွီကာထိုင္ခ်လိုက္သည္။
Ph screenကို touchလုပ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ႏွလံုးသားကိုျပန္ေပးဆြဲထားေသာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ပံု...
အတန္ၾကာေအာင္ခပ္ျပံဳးျပံးနဲ႔စိုက္ၾကည့္ေနၿပီးမွ ခပ္ပါးပါးႏႈတ္ခမ္းတစ္စံု၏ဦးတည္ရာသည္ screenေပၚကတစ္စံုတစ္ေယာက္ရ႔ဲပံုရိပ္ေယာင္ထံသို႔...
Goodnight my prince~
ကိုယ့္ရဲ႕စစ္မွန္တဲ့အခ်စ္ေတြေၾကာင့္အိပ္မက္လွလွမက္ပါေစ~
YOU ARE READING
He=My Life (Completed)
Teen FictionMyanmar BL👬..... လူသားႏွစ္ေယာက္ၾကားကျဖဴစင္ေသာခ်စ္ျခင္းေမတၱာ...