THE BABYSITTER (UNDER REVISION)

Chapter 38 (Unedited)

(Play the video: In too Deep by Why don't We) 

MAWI

"Ano ba Deo!  Tanggalin mo nga itong nakatali..." sigaw ko at pilit inaalis ang pagkakatali ng isang lubid sa kamay ko na ansa likuran ko. 

"Nababaliw ka na ba!?  This is kidnapping... And you're a lawyer, you know it's illegal." mariing sabi ko pero parang wala kang itong naririnig. 

Nakaupo lang ito sa isang Sofa at prenteng nakasandal habang tinitignan ako na nakatali ang dalawang kamay sa likuran at nakaupo sa isang upuan. 

May hawak siya sa kaliwang kamay niya ng baso na may whiskey at pinaglalaruan iyon. 

"Yep, I'm crazy... And a lawyer. I know what I am doing." matiim na nakatingin ito sa akin at nilagok ang hawak na baso.  

Napalunok ako ng lumapit ito sa akin at nilagay ang baso sa tabi kong lamesa.  Hindi ko alam kung ilang oras na akong andito sa bahay na pinasukan namin.  Pero kailangan ko ng makaalis dito para puntahan ang anak ko.  

Natahimik ako sa paggalaw ng lumapit ito sa akin hanggang sa sakupin nito ang mga labi ko. 

"Hmm." he groaned then started moving his lips.  Nalalasahan ko ang alak na ininom niya. 

Bago pa man ako madala sa paggalaw ng labi niya at tugunin ang halik niya ay lumayo siya sa akin at tinitigan ako. 

"Deo... Kailang--" hindi niya ako pinatapos magsalita at bumalik sa pagkakaupo. 

"You'll come with me. We will go back to the Philippines, whether you like it or not... If i need to drag you and kidnap you again,  I'll do it." sabi nito at kinalas ang pagkakatali sa akin kaya naalarma ako.

Hindi maaari! Paano ang anak ko?  Ang trabaho ko?  

"No! Hindi ako sasama sa iyo." mariin kong sabi at lumayo sa kaniya.  Nakita ko naman ang pagdilim ng mukha niya.  He gritted hisnteeth and clench his fist. 

"No. You. Will. Come. With. Me." sabi niya at lumapit muli sa akin pero humakbang ako palayo. 

Umiling ako,  ayokong sumama sa kaniya. Ayokong mahiwalay sa anak ko

"Please..." mahinang sambit ko "Ayo-ayokong... Sumama.." kinakabahang sabi ko at yumuko. 

Hinawakan niya ang magkabilang braso ko. "So what? Sasama ka sa lalaki mo!?" sigaw niya at isinandal ako sa pader.

"No! Ano bang pinagsasabi mo!?" hindi ko na ring maiwasang mapasigaw at naiiling na tinignan siya. 

"Then what!?  Why can't you love me?.... Why?" nanghihinang sabi niya at sinubsob ang mukha sa aking leeg. 

Natahimik ako lalo na ng maramdaman ang basa sa aking leeg.  Umiiyak ba siya? 

"Tell me Mawi... Do you love me?"
Paulit ulit na tanong niya, tumingin siya sa aking mata.  
"Please... Tell me you love me."

Deo... "I..." tinitigan ko ang mata niya na nagpapakita ng iba't ibang emosyon. 

Kung aamin ako sa kaniya... Anong mangyayari?

Sa taong nahiwalay ako sa kaniya, hindi nagbago ang nararamdaman ko simula noong una ko siyang makita. 

He is a good guy... And the reason behind my life.  Isa siya sa dahilan kung bakit ako nabubuhay hanggang ngayon. 

Kung ba sinabi ko sa kaniya ang nararamdaman ko... May magbabago?

"I'm hurt Danwiel... Please, at least stay with me. If you don't love me... I can make you love me,  give me chance to prove it to you.  But please open your heart for me, you won't regret it. I will not hurt you, I promise... I will protect and I promise to stay on your side forever. I love you Danwiel...  I fvcking love you." sabi nito at hinawakan ako sa kamay. 

"Deo--" hindi niya nanaman ako pinatapos

"3 years... I tried to forget you,  I went to bars. Get wasted. And I don't have time for my works,  for my business. Muntik ng gumuho ang pinaghirapan ko Mawi." He said

Napalunok ako at yumuko,  So that's how selfish I am. Nakalimutan ko ang mararamdaman niya,  inisip ko lang ang mararamdmaan ko at kahihinatnan.  Naikuyom ko ang kamay ko at umiwas ng tingin.  

I am so selfish...

Nag-iinit ang mga mata ko at naramdaman ang pagpatak ng luha.  Pero pinunasan niya iyon agad at nagsimula nanamang magsalita. 

"Tinanong ko ang sarili ko kung saan ako nagkulang and fuck! I even locked myself on my room and get drunk just to stop myself from chasing you." bulong nito sa tenga ko

"Now,  Tell me... Did you ever think about me? Because, I do.  That's what I am doing all the time." sabi niya

Nakaramdam ako ng panginginig nang dumampi ang labi niya sa leeg ko.  "All the time." sabi nito

"Deo--" magsasalita nanaman sana ako pero pinigilan niya ako. 

"I love you... I don't know what are the reasons why,  But I know I love you. Only you." bulong nito at sinakop ang aking labi. 

   I love you too Deo... I do,  I always do. 
Sabi ko sa aking sarili habang inaangkin niya ako ng paulit ulit.

......................
-EnEn