Chapter 8 1/2

3.8K 76 0
                                    

"Mas maganda ka", I uttered to break the silence but I guess the silence haunts me inside now.

The girl I'm pertaining to looked into my direction making her hair move along with her that made her more gorgeous as ever. I was stunned by her beauty, I madly do.

"Ako ba kausap mo?", she asked while brushing her hair with those perfect fingers.

"Hindi ah. May kinakausap lang ako sa ere", I said while blushing pero hindi niya naman siguro mahahalata dahil medyo madilim pa.

"Ganon ba? Buti naman", and she looked up again. Her eyes twinkling with the stars.

"Bat nandito ka pa? Di ka pa ba inaantok?", I hope hindi to mukhang interrogation sa pagkakasabi ko.

"Hmmmmm. I'm used to this eh. Lagi naman akong napupuyat dahil sa pagrereview. Ikaw? Hanggang anong oras kayo dito?", she question me this time with a mellow voice.

"Sanay ka na rin bang tumayo lang?", I teased her dahil sa totoo lang, nanginginig na tuhod ko sa ngalay.

She looked at me from head to toe and smirked.

"Pwede naman kasing sabihing umupo eh, di naman ako nangangagat", she told me while laughing. Ang ganda niya pa rin sa mga mata ko kahit anong gawin niya.
She went to a near bench and motioned me to go with her.

"Inaaway mo na naman si Doc", she said while pouting and I think it made me blush... again.

I hugged her and whispered thank you for the reason that I am not aware of. My system just wants me to hug her and I followed it.

"Yan ka na naman, pasalamat ka di ka na stranger", mahina nyang sagot sakin.

"Huwag kang malikot. Mahilig lang akong mangyakap", sagot ko habang nakangiti lang.

Sa totoo lang, ayoko nang matapos ang araw na 'to. I want to stay here with her this way. Yayakapin ang taomg mahal mo for as long as you can. Di ba ang sarap sa feeling?

"Bitiw na", sabi niya.

"Bakit naman?", mas hinigpitan ko pa ang yakap ko.

"Basa na ako sa pawis mo", tumawa siya ng malakas kaya kumalas na ako sa pagyakap.

"Sorry naman po, Queen", medyo sarcastic kong sagot

"Chansing ka masyado eh. Magagalit jowa ko", then she sniffed

"Wala pala akong jowa", at tumawa na naman siya.

"Abnormal", I pinned my eye on her.

"I'm above normal talaga. Ayoko ng normal eh. Mas maganda ang extraordinary", mayabang niyang sagot.

"Bahala ka jan haha", pang aasar ko sa kanya

Nagkausap pa kami at mukha namang nag-eenjoy siya sa presence ko. Panay kalokohan lang ang alam naming dalawa at minsan nagbabatuhan ng mga waley na jokes.

"J-Jema?", a voice from afar shocked the both of us. A bit.

"Fhen? Uy. Bat gising ka na?", sagot ni Jema sa kaniya habang nakangiti.

"Hanap mo raw ako sabi ni Rose", sagot nung Fhen habang nakatingin sakin... ng masama. Teka? Masama ba o nag aassume lang ako?

"Oh, Fhen nga pala,  she's Deanna. A person I always bump to haha. Hanap kita kanina para may kasamang tumambay eh kaso tulog ka. Bakiiit? Selos ka?", she laughed with Fhen's reaction.

"Deans, I have to go ha? Mahamog na kasi and sinusundo na ako ni fhenny. I'll see you around! Good night", she kissed my cheek, waved her hand for a good bye and good mornight.

Medyo nabigla ako dahil hindi yun beso, kiss talaga sa cheeks. Knowing na hindi naman kami close, medyo napaisip ako kasi baka sa sobrang clingy niya kung sino sino hinahalikan niya.

Sinundan ko lang sila ng tingin ni Fhen and there's something fishy. There's something awkward about her friend with the way she stares at Jema.

"Does Fhen like the Queen Falcon?", I shooked my head with the thought.

Bumalik ako sa teammates ko because I saw from my position that they're all gathering up from a near area. Aalis na yata kami to rest for a while and I was right.

Everyone's going inside the van and I ran as fast as I could to catch up with them.
Tahimik lang sa biyahe dahil sa pagod  pero safe naman kaming nakauwi and nakapagpahinga nang mas mahaba-haba pa.

"What's up with you and Jema?", pambasag ni Ate Bea sa katahimikan

"Friends, I guess"

"Bakit hindi ka sigurado? Crush mo noh? Yieee", dagdag ni Ate Jho

"Oo na crush na kung crush", irita kong sagot

"Eh mukhang talo manok natin eh", sabat ni Captain

"Easy ka lang, Ate", mayabang kong sagot.

Kinuha ko ang phone at earphones nang wala ng nagsasalita at nagsimula ng pumikit para umiwas sa mga reporter.

The Missing Piece Of MeWhere stories live. Discover now