Chapter 21

3.1K 56 2
                                    

After the deadly encounter with Jema's dad, I decided to check on her with her fans on social media.
There, I found out that she's okay at nadischarge earlier than expected so I felt relaxed afterward and decided to focus on the upcoming game against UST.  Ibinuhos ko na lang lahat lahat ng hinanakit ko sa mga remaining trainings namin and actually...
It turned out great.

Sunday, 8 pm when I was sitting on the bench when some of my teammates approached me.

"Everything alright? You're heated up on the court", our captain asked me.

"Nagpapakondisyon lang ate", lying obviously.

"I know you, Deans. Alam mo, if it's about Jema Galanza you can wait for at least a day. May game na bukas at kailangan nating maging precise sa trainings. Don't let your emotions control you", she advised as a captain and a friend.

I gave out a deep sigh and thought about what she just said. She's right, I should stop thinking about her and start thinking about the game.

Natapos ang araw na 'yon na halos lutang lang ako. Hindi ako nakatulog nang maayos dahil na rin sa I'm trying to compose myself for the game but eventually I managed to take a quick nap.

Fast forward

Game day

We arrived early at the venue, had few rounds and warm ups. Lahat naman kami kinakabahan at obvious yon sa 1st set dahil sa hindi namin mapigilan ang unforced errors. Buti na lang nabawi namin sa ibang sets amd claimed victory after 5 sets. Everyone was cheering and yelling, rooting for their own teams. They're all excited for the opening of UAAP at hindi na kami nagtataka don.
I was celebrating with my team when we noticed the Lady Falcons approaching.

"Laway mo", sabi ni Ponggay.

"Sira!", tinarayan ko lang sya habang nagcecelebrate with the team.

Nilapitan nila ang Adamson players kaya wala akong nagawa kundi sumunod na lang. Since nakita ko si Jema, hindi na siya natanggal sa paningin ko. Maganda pa rin kahit nagkasakit at sobrang hyper niya pa. Ang kinaiinis ko lang eh sobrang clingy nya don kay Fhen na may gusto nga sa kanya. I got my phone at nag earphones na lang para mabawasan ang bad vibes, scroll scroll pinindot ko yung thank you next at nilagay na sa side ang phone ko nang makaupo na kami.

Labis na naiinip

"What the?", I checked my phone at nagulat na lang nung hindi pala ang pinili ko yung nag-play. Papalitan ko na sana ang song nang...

Tuluy-tuloy na tinawag ni Jema si Fhen at nagback hug after she got snobbed.

Nayayamot sa bawat saglit

Kapag naaalala ka

Wala naman akong
magawa

(Refrain)
Umuwi ka na baby
Hindi na ako sanay ng wala ka
Mahirap ang mag-isa
At sa gabi'y hinahanap-hanap
kita.

Tuluy-tuloy lang ang pag-play ng kanta.

Labis na naiinip
Nayayamot sa bawat saglit
Kapag naaalala ka
Wala naman akong
magawa

(Refrain)
Umuwi ka na baby
Hindi na ako sanay ng wala ka
Mahirap ang mag-isa
At sa gabi'y hinahanap-hanap
kita.

(Chorus)
Hanggang kailan ako maghihintay
Na makasama ka muli
Sa buhay kong puno ng paghihirap
Na tanging ikaw lang ang
Pumapawi sa mga luha

At naglalagay ng ngiti
sa mga labi

'Di mapigilang mag-isip
Na baka sa tagal
Mahulog ang loob mo sa iba
Nakakabalisa, knock on wood
'Wag naman sana

(Repeat Refrain & Chorus)

Umuwi ka na baby...
Umuwi ka na baby...
Umuwi ka na baby...

Umuwi ka na baby...
Umuwi ka na baby...
Umuwi ka na baby...

Bigla na lang pumatak ang mga luha ko na agad kong pinunasan para hindi na mapansin ng iba. Ninanakawan ko lang sya ng tingin habang ninanamnam ang lyrics.

"...talo ka", yan lang ang narinig ko sa sinabi ni Ponggay

Talo ako.

Talo ako.

Talo ako.

Oo, halatang masayang-masaya siya eh. Halatang gustung-gusto niya rin ang ginagawang pag-iinarte ni Fhen. Si Fhen naman halatang kilig na kilig sa panlalambing ni Jema. Sinabayan pa nung Rex Intal na isa pa kung makachansing!

"Ang daming kalandian tsk", mapait kong sabi sa sarili ko pero napalakas pala kaya sinagot niya ako. Hindi ko napigilang hindi huminto ang mundo nang sabihin niyang...

"Buti pa ang kalandian kaya akong ipaglaban"

Paalis na dapat ako non pero parang ilang kilo ang ipinatong sa mga paa ko na hindi ako makagalaw. Kasabay ng mga sinabi nya ay ang pagtingin nya kay Fhen atsaka umalis. May ibinulong pa sya pero maya-maya ay ngumiti na rin.

"Alam niya na siguro", sabi ko sa sarili ko. Napailing na lang ako at napayuko. Narinig ko ang pangalan niya sa isang reporter dahil sya ang player of the game. Sa ganon ba namang game na halos lahat ng iset sa kanya namamatay agad ang bola, di na ako magtataka.

"...girl na friend haha", at tumawa lang sya ng malakas tapos bumalik sa teammates nya. Narinig ko pang nag-aasaran sila pero hindi ko na kinaya kaya plinano kong kaladkarin siya at bitbitin sana papuntang locker dahil nagseselos na ako at gusto kong malaman nya yun!

"Sumosobra ka na!", napalakas kong sabi kaya napalingon na lang sina Ate Maddie. I went near the falcons kahit marami pa ang makakita, I grabbed her arm kahit nanlalaban siya.

"Deanna, ano ba?! Nasasaktan yung tao!", sigaw ni Fhen.

"Deanna, bitiwan mo na yang kaibigan ko kung ayaw mong kuyugin ka namin", galit pero kalmadong sabi ni Ate Lyn

Agad-agad namang tumakbo ang teammates ko.

"Falcons, I'm so sorry. Deanna! Stop this shit or else!", pasigaw na utos ni Ate Maddie.

"A-aray", mahinang sabi ng babaeng hawak-hawak ko pa rin ang braso. Nakita kong namumula na sa higpit nang pagkakahawak ko kaya binitiwan ko na.

"Captain/Jema I'm sorry", nakayuko kong sabi.

"Bakit ba kasi?", irritated na tanong ni Jema.

"Gusto ko lang makipag-usap", agad na sagot ko sa kanya

"Usap lang pala eh. Brutal. Wait outside", she ordered.

"Girls, I'm fine. Narinig nyo naman diba? Makikipag-usap daw. Pagbibigyan ko na", she said calmly to her teammates.

"Pano kung saktan ka pa lalo nyang gagong yan?", inis na sagot ni Fhen.

"Spiker kaya ako, idadown the line ko yang ulo nya pag nanakit pa", pabiro nya pang sagot.

"Nakakapagbiro ka pa ha", kalmadong sagot ng captain nila at lumingon sakin "For you Deanna Wong, kapag may pasa yan o kahit konting galos pagkauwi sa dorm.. I'll fucking kill you", she pinned her mad stares at me.
Napalunok na lang ako at tumango.

"Oh? Diba sabi ko wait outside?", sabi naman sakin ni Jema.

"O-oo. S-sige", yan na lang ang naisagot ko sa sobrang kahihiyang ginawa ko pero wala ng hiya hiya. Gustung-gusto ko na talaga siyang makausap.

I waited outside not minding all the people's reaction. Narinig ko pa ngang nag-uusap yung dalawang babae sa tabi nang...

"Teka, may something ba si Deanna at Jema?" tanong nya sa kasama.

"Hindi ko alam pero parang may something si Fhen at Mareng Jema eh. Wagas nga yumakap si Mare", sagot sa kanya.

Hindi ko na pinansin lahat ng naririnig ko. Halos pati kasi dito sa labas yan na ang topic ng lahat. May panaka-nakang nagcongratulate at nagpapicture sakin pero after non, nagkulong na lang ako sa kotse at iniwan na ang teammates kong umuusok na ang mga ilong.

The Missing Piece Of MeWhere stories live. Discover now