Chapter 19

3K 48 0
                                    

Everything's clearer now.
It took me some days to rest and insert all the painful memories inside my system. My psychiatrist also told me that I can be discharged after the release of the result and that nothing's fatal so there's no need to worry about.

I am still here, trapped on the white walls and a bed but all seems a bit lighter than before, maybe because my family's here to love and support me.

Ilang minuto na akong gising para sa meryenda and my dad approached me after nyang pagsarhan ng pinto ang kausap nya. I don't know who the person is but I got a hint nung nakita ko ang expression ng mukha nya.

"Was that her?", I asked him weakly.

Tumango lang si Dad at umupo sa tabi ko while brushing my hair.

"Do not let anger eat you up, Anak. We told you we're mad at her but it's not up to the extent that we wish her death", his voice seemed calm yet serious.

"Pa, hindi niyo naman maaalis sa akin na magalit sa kanya eh pero pinipilit ko pong intindihin", I smiled at him to calm his nerves and I think it worked out fine.

My mom motioned something kung magpapapasok raw ba ako ng bisita or something like that. I just nodded at her while smiling sweetly.

There, iniluwa ng pinto si Fhen Emnas.

They say na consistent siya sa pagdalaw and she's nice to the both of them. She went near me and waved a hi.

"Hi Fhenny!", I greeted her with a smile.

"Wag kang magalaw baka di mo pa kaya", she answered while worriedly looking at me.

"I'm fine noh. May game pa tayo next week. Wooh! Opening kaya ng UAAP yon! ", my spirits lit up.

"Tsk. Pasaway. Huwag mo ng isipin yon. Full recovery muna", killjoy talaga babaeng to eh. Lakas ng tama sakin. Char!

"Ma, Pa, mas strict pa sya kesa sa inyo", I gave her a smirk at pumalakpak ng mahina.

"Fhen, hayaan mo na sya. Excited yang anak namin para sa opening. Rest assured, she'll be fine naman. Just check on her ha? Bawal syang magpuyat at magpalipas ng gutom", by the looks of it, Fhen noted what my mom said kasi nakikita ko syang nakatingin sa ceiling at nagmememorize. Tinawanan na lang namin sya at nakipagchikahan pa haggang sa ibigay na sa amin ang results.

Pagkalabas namin sa hospital, nagpaalam na ang parents kong uuwi na dahil nga raw napahaba na sila masyado dito sa Manila at naiwan na ang business namin. I made sure to contact them pagkauwi ko ng dorm at pinagbantaan pa nila si Fhen pag may masama raw nangyari sakin tsk tsk haha!


"SURPRISE!", my teammates shouted as I and Fhen entered the dorm.
Nabigla naman ako kasi akala ko pagod sila sa mga training at nagpapahinga but instead they're here to welcome me once more.
They gave me tight hug at yong iba halos naiiyak pa.

"Ilang araw lang akong nawala ah bat may iyakan?", pabiro kong tanong.

"Namiss ka kaya namin", sagot ni Ate Lyn habang nagpupunas ng luha at niyakap ako ulit

"I'm okay na. Heto na ako oh! I'm back at last!", proud kong sagot sa kanila.

"Pag may problema nandito lang kami ha?", ang sweet na approach ni L sa akin. Naks, kung ganito ng ganito parang gusto kong nagkakasakit. JK!

Coach Air and the rest of our coaches let us bond for today. Saturday ngayon and rest day bukas tapos game day na sa Monday kaya nagplano na lang kami ng mga strategies na gagamitin for the game.

"Ladies, UE ang una nating makakalaban. 2nd game tayo after Ateneo vs UST. I expect na ibibigay natin ang best natin sa lahat ng games, okay?", Captain said with determination

"Yes Cap!", we answered in chorus

"Walang susuko, Falcons. We'll slay!", she added

After eating dinner, nag-pray kami bago matulog at nagkamustuhan. Mostly ako lang yong topic pero I already told them that I'm fine at hindi ako sure kung nasa first 6 pa ako dahil nga sa missed trainings but I'll support my team.

8:30 PM

Everyone got ready for bed. As for me, I texted my Mom to ensure that I'm okay as ever.

"Ma, ingat kayo ni Papa ha? Thank you for taking care of me. I love you both", sent

After 15 minutes...

                  
           "We will Anak. Ingat ka rin.           dyan. We love you!"

"Text po kayo when you get home. Tulog na po ako. Good night!"

               "Ok. Good night, nak"

I turned my cellphone off and got ready to sleep when I heard a knock from the door.

"Pasok po!", I said a bit louder

"Je, gamot mo", she briefly reminded me

"Shocks! Nakalimutan ko pa. Thank you Fhenny!", napatawa na lang ako at kinuha ang gamot ko. Nagdala pala siya ng tubig.

"Girl scout much si Emnas ah", at ngumisi pa ako ng nakakaloko.

"Para ka talagang ewan. Wag mong kalimutan yang gamot mo. Kailangan mo yan eh", seryoso nyang sabi

"GRABE KAILANGAN KONG INSECTICIDE! MARAMI PA LANG LANGGAM DITO SA HIGAAN NATIN JEMA!", singit ni Ate My na nasa taas. Nag switch kami eh. Bait bait nya.

"Baliw haha! Wala 'to Ate Lyn. Baka patayin ako ng papa nya eh", napakamot si Fhen sa ulo.

Tumawa na lang ako dahil kahit medyo madilim eh halatang namumutla sya.

"Fhenny, joke lang yun ni papa haha! Hayaan mo na. Tara na matutulog?", segway ko naman

"San ako matutulog, dito?", ngumiti pa sya ng nakakaloko.

Ngumiti ako ng pasimple at lumapit ang mukha ko sa mukha ni Fhen. Hindi siya makagalaw at pinipigilan kong tumawa pero pinaninidigan ko 'tong prank na ginagawa ko.

Maya-maya...

"Jema Galanza wag kang manggood time!", she softly pushed me away. Tawang-tawa tuloy kami ni Ate Mylene.

"HAHAHAHAHA K-KITA MO Y-YON HAHAHAAHHA MU-MUKHA MO HAHAHA BLUSH YIE!", pang aasar ko sa kanya. Napikon naman agad at nilayasan na kami ni Ate na hanggang ngayon ay tawang-tawa pa rin.

The Missing Piece Of MeWhere stories live. Discover now