The Missing Piece Of Me

Chapter 27

We lost the three straight sets with
25-27, 20-25 and 23-25 accordingly.

"It's okay girls! Babawi tayo sa sunod. Walang malulungkot. We did our best out there c'mon!", panggigising ni Captain.

"ATENEO, ONE BIG FIGHT!", we said in chorus.

"Nice game!", our opponents told us with their wide smiles.

"Lodi! Papicture naman!", pang aasar sakin ni Ponggay.

"Hala tiyanak! Tara takbo!", at nagtawanan naman kaming lahat.

We headed for the shower room to release the tension we've been feeling since kanina. Tuluy-tuloy lang ang kulitan lalo na namin ni Ponggay kaya nahawa yata ang iba sa amin. Nagpunta na ako sa isang vacant slot para magbihis at naupo lang sa bench habang hinihintay ang iba.

"Deans, aligaga ka dyan?", tanong ni Ponggay habang pinupunasan ang buhok niya.A

"May iniisip lang", palusot ko.

"Puntahan mo na sa hospital. Maaga pa naman eh", singit ni Ate Bea na nakaakbay kay Ate Maddie.

"O-okay lang kaya kay Cap?", curious kong tanong habang nakatingin sa kanilang dalawa.

"Balik ka before curfew", sabat naman ni Ate Maddie na halatang good mood yata kaya lumawak ang ngiti ko.

"Oh! Mapunit!", hirit ni Ponggay.

"Tsk. Baliw", at nag walk out na ako.

"Kinikilig ka lang eh!", pahabol pa niya pero ngumisi lang ako without them noticing.

I went to my car and headed for the hospital. Wala gaanong traffic kaya mabilis lang ang biyahe.

Ponggay calling...

"Yes tyanak?" -D

"Sama ng ugali mo! Uwi ka agad! Bili kang chocolates!" -P

"Oo na oo na! Bantayan mo si Cap at Ate Bea. Baka gumawa ng himala!", -D

"Narinig ka nila!", -P

"Joke lang po mga Ate!!!!", -D

"Got you!" -P

"Nandito na ako bye. Bwisit", -D

I ended the call dahil magpapark pa ako nang may napansin ako sa side mirror na kumakaway.

"Deanna!", tawag sakin ng isang babae sa di kalayuan habang pababa ako ng kotse.

"Oh, fhen", bungad ko.

"Kumusta ang laro?", she asked.

"Fine kaso talo", direkta kong sagot.

"You'll visit her eh?", she asked with a live tone.

"O-oo. B-bakit?", tanong ko.

"Wala. Take care of her, okay?", she smirked and patted my shoulder.

"O-oy, a-ang weird mo. Nakakatakot ka na", sagot ko sa kanya.

"Bakit? Hindi mo na ba siya mahal?", tanong niya sakin habang nakangisi.

"MAHAL NA MAHAL!", naibulalas ko dahil sa kakulitan nya.

Tumawa lang siya ng malakas at ngumiti sa akin.

"Aalagaan mo siya ha? Whatever happens, piliin mo siyang intindihin. Huwag mo na ulit gagawin ang ginawa mo dati kung hindi pupugutan kita ng ulo! Joke!", at tumawa na naman siya nang malakas.
Tumalikod na siya sa akin at naglakad na ng napagdesisyunan ko siyang pigilan.

"T-teka! Bakit ganyan ka? May problema ba?", may pagmamalasakit kong tanong.

"Hindi mo dapat kinakaawaan ang karibal mo", her voice became cold.
"Keep the woman I value the most" she added and walked away.

"Fhen!", tawag ko pero hindi na siya lumingon. Sumakay na sila sa van kasama ang teammates niya atsaka umalis.

I was on my way to Jema's room pero paminsan-minsan sumasagi pa rin sa isip ko ang encounter namin ni Fhen.
Lumagpas pa ako ng konti kaya naman napailing na lang ako at kumatok sa pintuan ng marahan dahil baka tulog na siya. Agad naman siyang sumagot after kong kumatok kaya pumasok na ako at naglibot ng tingin sa kwarto dahil iniisip ko pa rin ang sinabi ni Fhen kanina kaya inasar na naman ako ni Galanza.
Nakapag-usap kami ng matino pero napagod na yata siya kaya napasandal siya sa balikat ko.

Just wait for me.

Just wait for me.

Just wait for me.

Only four words but the impact got my heart pumping like crazy.

"I will wait for you, Love", I whispered but instead of a response, I just heard her snoring.

I kissed her forehead and laid her down.

"I love you", I told my sleeping queen and kissed her cheek. Suddenly, my phone rang. Sinagot ko naman ito agad dahil baka magising pa si Jema.

"Hoy babae umuwi ka na!", singhal ni Ponggay.

"Oo na oo na teka lang mabibingi ako sayo eh", sagot ko habang kinikiskis ng kamay ang tenga ko.

Binuksan ko na ang pinto para umalis nang biglang may nagbubukas nito sa labas.

Total silence.

"Hello? Deans? Uy? Are you okay? Wong!", the other line just kept on speaking.

"I have to hang up", I said and ended the conversation. I just stood there and looked at the two people in front of me.