The Missing Piece Of Me

Chapter 12

She's leaning on my shoulder while looking at the performers on stage. I wanted to ask her sana kung sino ang tumawag at kung bat siya nalungkot nang ganun pero parang ilag naman siya kaya wag na lang.

Her head moved dahilan para tumingin ako sa kanya at magtanong.

"Nangangalay ka na?", I asked her at akma na akong nakatayo para lumipat sana para mag switch kami ng position.

"G-giniginaw. D-di ako sanay sa ganito eh. S-san ka pala pupunta?", mahina niyang sagot.

"Lilipat sana para di ka magka-stiff neck. Teka lang ha? Wait lang", I stood up at hinanap sina Ate Maddie, our team captain. Hihiram sana ako ng jacket sa kanya.

"Ate Mads! Cap!", I said as I approached her.

"Naalala mo pa pala kami? Haha. Queen Falcon pala ha", she smirked while clapping slowly.

"Oo nga! Landede neto! Hahaha

MMK!", Ponggay added.

"Ate naman eh", I pouted.

"Ano ba yon?", Cap sounded concerned now.

"May jacket ka bang dala?", I bit my lower lip at yumuko.

"Bezzzy giniginaw ka pa talaga? Bat feeling ko ang init na ng katawan mo sa kasama mo eh. Ang hot ni Ate Jema! Haha", hirit ni Ponggay na nagpapula pa yata ng mukha ko.

"Pongs naman eh. H-hindi naman para sakin. Sige na kasi please?", I kept my hands together na parang nagdadasal. Pag di pa to pumayag, luluhod na talaga ako eh.

"Oo na oo na heto na. Basta libre mo bukas okay?", Pongs kissed me on the cheeks at itinali ang jacket niya sa waist ko "Good luck, Boss D", pahabol niya pa.

Sabay-sabay na nila akong kinantyawan pero di ko na sila pinansin pa. Nag-aalala na ako kay Queen eh.

I headed back to her pero teka, wala na siya sa pwesto niya. I clinched my fist habang nakayuko. Nakakainis.

I saw Fhen na inaalalayan siya para maglakad kaya naman uminit ang ulo ko. Nakakainis makita siya kasama yong Fhen pero I still managed na lumapit. Wala eh, marupok.

"Deanna, ipaubaya mo na sakin 'to. Je needs to rest. Di kasi siya sanay sa ganito eh. Mahamog na masyado", Fhen said in a worried voice kaya naman kumalma ako.

I gave out a deep sigh and kneeled in front of Jema. Nasa may front porch na kasi siya medyo malayo na sa mga tao. Nilagay ko yong jacket kay Jema after kong tanggalin sa waist ko. Tatato na sana ako ng...

"Thank you", then she grabbed my hand.

"Wala 'yon. Pahinga ka na ha?", I kissed her forehead at tumayo na para alalayan siya.

"Fhen, tara? Sa kabilang side ka na"

Tumango lang din si Fhen at diniretso na namin si Jema sa kwarto niya. Yung iba nilang teammates ay bumalik na rin at kinumusta si Jema pero no one bothered to get near her dahil tulog na siya. Nagpaalam na ako sa AdU players at sa staffs at nagpaalam kana Ate Maddie.

"God, I hope she's feeling better now", I whispered in the air habang nandito ako sa loob ng kotse. Nakadungaw lang ako sa bintana habang inaalala ang nangyari kanina. Hindi pa rin maalis sakin ang sinabi ni Fhen.

Flashback

"Okay na. Knockout na si Jema. Salamat sa tulong", sambit ni Fhen.

"Salamat rin for letting me help", I smiled at her.

"When it comes to Jema, I'm willing to do everything.", she said determined.

"Me too", I turned around and faced her this time. I offered my hand and told her bravely, "Let the best setter win her"

She accepted my challenge and shook my hand.

"Let the best setter win her indeed"

End of Flashback