PANSAMANTALA (ViceJack)

Capítulo Veintiuno - Real JM

"Jaki..." napatingala naman ako sa kanya noong tawagin nya ako.

"We just wanted to be loved the way we deserved. There's nothing wrong about it. Tandaan mo yun." Then he smiled. Tumalikod na sya at biglang humarap muli.

"Another thing, kapag natalo ka dyan sa phone ko libre mo ko." Nagulat naman ako dahil nagwink pa sya.

"Yaman yaman nagpapalibre." Bulong ko pa nong papasok na sya sa banyo.

"Narinig ko yon!" Sabi nya noong maisara na nya yung pintuan.

Nilaro ko naman iyong nasa phone nya.

Kalaking tao ang nilalaro parang pambata.

*end of flashback*

Vice's POV

"Huy! Bat dito? Mamaya magalit sa akin may-ari nito talaga." Sabi nya sa akin na may kasamang hampas pa sa braso.

Nasa tapat kami ng condo. Yung di ko masyado natutuluyan.

"Madali kang makikita ng tinataguan mo pag nasa may bar ka lang baliw."

Magtatago pero sa malapit lang. Ano kaya yun.

Di naman na sya nagreklamo pa.

Pagkadating sa penthouse ay binuksan ko na ito. Medyo nahirapan pa ko sa pagbukas gamit yung susi dahil medyo matagal na nung huli akong nagpunta dito.

"Kaya mo na ayusin 'to?" Tanong ko sa kanya.

Medyo pinapagpag nya yung mga gamit dito.

Maalikabok lang naman dito dahil ilang buwan na rin noong huli kong nabisita 'to.

Naglakad ako papunta sa masters bedroom, sa balcony.

Bakit kasi iniwan mo sa akin 'to.

Sa dami ba ng pera mo wala kang mapaglagyan at ito pa yung naisipan kong bilin?

Tinanaw ko yung ilang building na nandito, mga bahay, smog.

Hayyy..

"Iniisip mo nanaman?" Naputol yung pagkausap ko sa kanya sa isip ko nang itanong iyon ni Jaki.

Napangiti naman ako. Kilalang kilala na nya ko kapag may iniisip.

"Masaya na yun. Wag ka mag-alala."

"Di naman kasi maiiwasan na isipin talaga. Lalo na kapag naiisip kong parang kasalanan ko talaga."

"Aksidente 'yon. Di ba sabi ko huwag mo sisihin sarili mo."

"Sige na. Tutulungan na kita maglinis dito. Hahaha. Sorry na di ko naman aakalaing ganito kaalikabok dito e. Kung pwede lang ibenta 'to e kaso baka ano gawin sa akin nun mas nakakatakot 'yon." Pag-iiba ko ng usapan.

Natawa naman sya sa huli kong sinabi.

Binuksan ko yung closet at iginilid yung mga ilang piraso ng damit ko dito.

Lumapit naman sya sa akin.

"Pasamahin mo na dito mommy mo kaya?" Suggestion ko sa kanya. Dahil ang dami pa namang room dito. May dalawang bakante pa nga e.

"Amoy cabinet na mga damit mo." Hinampas naman nya ko sa braso. Hindi man lang sinagot suggestion ko.

"Yaan mo muna dyan. Malinis naman yan kahit ganyan amoy, hinawi ko pa papunta sa gilid yung mga nakahanger.

"Tatawagan ko si tita pag di mo pinapunta dito."

"Bakit ba kasi?" Iritableng tanong pa nya

"Hoy! Nanay mo yun malamang. Tsaka kung ayaw mong kumain ng pancit canton, instant noodles at piritong sunog dito mo na patulugin mommy mo. Nababaliw ka na talaga."