Montague Series 1: Sold to the Montague |R18| ✔

Kabanata 2.

SOLD TO THE MONTAGUE

ALENA:

"Kuya ano
to?" Naginginig ang boses ko at paos dahil sa pag hikbi. Amoy parin ang tapang ng alak dito. Napalitan ang pag ngisi nito. Kunot ang noo at masama akong tinitigan.

"Tsk pakipot ka pa. I know you love it when I kiss you. What more if I thrust deep inside you." Natakot ako sa sinabi nito.

Dala ba ito ng matinding tama ng alak? Nakakatakot siya. "Kuya alam kong galit ka sa'kin. Pero sana wag mo naman gawin sa'kin to." Naiiyak na sabi ko. Hindi naman siya nagsalita at tinalikuran na ako. Naglakad ito hanggang sa tuluyan siyang mawala sa paningin ko.

Napayuko ako at ibinuhos ang iyak. Ano bang nangyayare sa Kuya Fabio? Wala naman ang Kuya Matias dahil kasama nito si Ate Monica at sa Manila na nag aral. Takot na takot ako nang mga oras na 'yon. Pakiramdam ko'y hindi ako kabilang sa pamilyang to.

Bakit? Bakit nagawa sa'kin ng Kuya Fabio 'yon? Paulit ulit nalang na tanong ko sa sarili. Dala ba ito ng alak? Dala ba ito ng kultura sa Amerika? Pinahid ko ang mga luha at tumayo. Yakap yakap ko parin ang sarili para takpan ang mga dibdib. He ripped off my clothes. Kulang nalang ay gahasain niya ako. Ayoko siyang kamuhian pero hindi ko maiwasan dahil sa ginawa niya.

Kaagad akong tumungo sa silid at ini-lock ang pinto. Patakbo ako sa'king kama tsaka dumapa. Humagulgol ako ng iyak. Inilalabas ang lahat ng sakit. Masama ang loob ko at hindi ko alam 'kung papaano pa siya haharapin.

Hindi ko namalayang nakatulugan ko na pala ang pag iyak. Nagising ako sa init ng araw na dumadampi saking balat. Hindi ko agad naidilat ang aking mga mata dahil sa hapdi nito dala ng magdamag na pag luha.

Nadinig ko naman ang katok mula sa labas. Tanda na bumalik na ang ilan sa mga kasambahay. Nilingon ko ang dulo ng pintuan na pinagmumulan ng pagkatok.

"Senyorita nakahanda na po ang umagahan." Sinipat agad ng mga mata ko ang orasan. Hindi maaari, mahuhuli na ako sa klase.

Mabilis akong pumunta sa banyo at naligo. Nag bihis ng uniporme kahit na basa pa ang buhok. Tinignan ko ang sarili sa salamin. Namamaga ng kaunti ang mga mata ko. Kinuha ko naman ang lip balm at nag lagay ng kaunti. Tuyo kasi ang mga labi ko at may konting pamamalat.

Isang malalim na pag hinga pa ang ginawa ko hanggang sa bumalik ang isa sa mga kasambahay. Kumatok ulit ito para tawagin ako kaya pinag buksan ko na.

Laking gulat ko nang hindi pala ito isa sa mga kasambahay. Nanginig ang mga tuhod ko sa talas ng kanyang mga titig. Suot ang business suit at taas taas ng kaunti ang buhok. Nakapamulsa habang nakalabas nang kaunti ang mamahaling relo.

"K-Kuya..." Hindi ako makapag salita ng tuwid. Nasa harapan ko ang kuya Fabio. Wala itong sali-salitang lumapit papasok sa loob. Kaagad akong napaatras dahil sa pagkagulat.

"About last night." Umpisa nito. Napalunok ako at nanginig ang mga kalamnan. Hindi parin mawala sa isipan ang naganap kagabi sa pagitan naming dalawa.

"I'm drunk. Forget about it." Seryoso ang kanyang boses at hindi ako tinapunan ng tingin. Ngunit ilang segundo lang ang lumipas ay lumingin ito sa'kin at laking gulat ko ng sunggaban niya ang mukha ko ng isang malaki nitong kamay.