Ang Bayani ng Tirad Pass (On-Going)

Ika-Tatlompu na Kabanata

Nagising ako sa alingawngaw na aking nadinig. Hindi ako pwedeng magkamali, nakakasiguro akong mga tunog iyon ng isang baril. Agad akong napabangon at napalabas saking silid upang kumpirmahin ito.

Pagkalabas ko ay agad kong nasilayan si Aling Rosa na nakatayo sa tabi ng bintana at tila nagaalala sa narinig.. "Narinig mo ba ang mga iyon? Hindi ba't ganoon ang tunog ng mga baril?" nagaalala niyang tanong sakin.

Maging si Mang Rigor at Miguel ay nagising narin sanhi ng ingay at parehong may pagtataka at alinlangan sa kanilang mukha.

Sa di kalayuan, nadinig ko naman ang mga yapak ng kabayo na tila ba nagmamadali. Napalabas naman ako ng bahay upang silipin kung sino ang lulan ng kabayong iyon. Dahil madilim, kailangan ko pang titigan nang husto at maigi kung sino ba ang taong paparating. Agad ko namang naaninag ko ang taong iyon dahil narin sa tindi nang liwanag na dulot dilaw na buwan. Nakadamit siya ng kulay kayumangging kasuotan at ipares narin natin ang sumbrero na pang Heneral.

Huminto ang humaharurot na kabayo ni Goyo sa harap ko at mabilisan namang bumaba ito. "Kristina makinig ka sakin, kailangan niyong kumilos, at kung maaari ay lisanin niyo nang mabilis ang lugar na ito." bungad niya.

Kumunot naman ang noo ko dahil doon. Sa hindi malamang dahilan ay nakaramdam ako ng matinding pangamba dahil sa mga binitiwang salita na yoon ni Goyo, "Teka Goyo, ano ba ang nangyayari? Bakit may mga putok ng baril" tanong ko naman saknya..

"Yoon ay dahil hindi na ligtas dito, Kristina. Paparating na ang tropa ng mga Amerikano upang lusubin ang mga bayan ng Bulakan, napagalaman nilang sa lalawigan na ito naroon si Miong kaya naman agad silang nag plano kung paano tutugisin ang Presidente, nagdeklara din si Miong ng digmaan sapagkat tinutulan ng Amerika ang pag kilala sa itinatag niyang Republika. Kaya naman nang mapagalaman nang mga Amrikano ang ukol sa unang Konstitusyon na naitatag sa Barasoain ay agad silang nagplano para sa digmaan kontra Pilipinas. Maigi na bago pa ito tuluyang magsimula ay nakaalis at nakalayo na kayo rito. Ayon pa kay Miong ay magtungo raw kami sa Nueva Ecija upang doon maipagpatuloy ang Konstitusyon, doon raw muna din siya magtatago pansamantala, habang kami naman ay maiiwan dito sa Bulakan upang depensahan ang lalawigan mula sa mga mananakop, susunod kami roon sa oras na matapos at matagumpay ang digmaang ito." sambit ni Goyo..

Para namang akong nabuhusan ng malamig na tubig saking mga narinig.. Napagtanto ko na ito na nga ang simula. Ang simula ng alitan sa pagitan ng Amerika at Pilipinas. Noon ay napagaaralan ko lamang ito sa History at Araling panlipunan ngunit sa pagkakataong ito ay hindi ko lubos maisip na magiging kabilang ako sa kasaysayang ito.

Hindi rin ko napigilan ang aking sarili sa pangangamba. Dahil ayon sa aking napag-aralan noong elementarya , ika-4 ng Pebrero taong 1899 ng magdeklara ng gyera si Aguinaldo sa mga Amerikano at tulad ng nasa libro ay babagsak at masasakop ng mga Amerikano ang kabisera ng unang republika ng Pilipinas. Hindi maglalaon ay mababawi naman nila Gregorio ang Bulakan sa pagkakapanalo nito sa Digmaan sa Quingua at Calumpit.

"Nakuha mo ba ang mga sinabi ko, Kristina?" Muling sambit ni Goyo.. Natauhan naman ako sa sinabi nito at napatango nalamang. "Magkita tayo sa Nueva Ecija, hahanapin kita sa oras na makarating kami roon.." pahabol pa niya.

Hinawakan ko naman ang kamay niya at ngumiti ng kaunti, "Alam kong maipapanalo mo ang digmaan Goyo, naniniwala ako sa kakayahan mo, at dahil rito ay mapapahanga mo si Miong. Aasahan ko ang muli nating pagkikita". tugon ko saknya.

Bagamat apektado siya sa mga pangyayari, hindi naman pinagkait sakin ni Goyo ang isang makabuluhang ngiting kanyang punakawalan dahil saking mga sinabi.

"Pasensiya ka na, kung hindi ko manlang magawang protektahan ka sa mga oras na ito, Kristina. Hindi ito ang buhay na gusto ko para sa ating dalawa. Wala naman akong magawa dahil ito ay tawag nang tungkulin. Ngunit ito ang lagi mong tatandaan, Mahal kita, Kristina. At sisiguraduhin kong magkikita tayong muli." Sambit niya sabay halik saking noohan.