Gom Meets Chu || seulrene ff

End

Wendy's POV

Kang Seulgi is a coward. A dumb and selfish human, mali, isa pala siyang oso. A dumb and selfish BEAR. Damn her.

How could she.. UGH! Napakababaw niya. I mean. Oo gets ko yung kelangan niyang tabihan ang Dad niya dahil nga bilang nalang ang araw na makakasama niya ito pero tangina naman. Bakit nakipagbreak pa siya? LDR? Bullshit. Para namang di mapagkakatiwalaan si bes. Isa kang malaking gago Kang Seulgi.

Wag ko lang makita kita yang cute mong pagmumukha. Sisirain ko yan. Kahit pa ikasira ng pagkakaibigan namin ni Irene.

"Hi Tita." bati ko kay Tita.

"Oh thank god you came. Wendy is it true? Wala na sila ni Seulgi?" alalang tanong ni Tita.

Andito ako sa bahay nila bes dahil nga tinawagan ako ni Tita. Magmula kahapon, nang makauwi siya, hindi na daw lumabas ng kwarto si bes. Di nga alam nila Tita kung kumain ba siya dahil hindi na nila nakita na bumaba man lang. Jusko. Wala na nga kong lablayp, wala pang karapatang makapagpahinga. Stress af.

"Unfortunately, opo. Kakabreak lang nila nung isang araw. Hindi niya po ba nakwento?" sagot ko naman.

"Hindi. Not even once. Napansin ko din ang pagkukulong niya last week. Nag aalala na kami sa kanya." sabi ni Tita at napayuko. "Bakit sila nagbreak?" rinig ko pang tanong nito.

Should I tell her? Shit. Mapapatay ako nila Moonbyul. At ayokong mangyare yun. Pero.. kay Tita lang naman, so baka pwede naman. Wooh.

"Seulgi's dad is sick. No cure dahil stage 4 na and sorry for the word pero bilang na rin ang araw niya. Sabi ng doctor. So, that dumb bear decided to take care of her Dad and move to States. Ayaw niya daw na makagulo sa studies ni Irene kaya siya nakipagbreak."

Nasabi ko na. Hindi naman ata to makakarating kay Irene noh?

"May sakit si Tito?"

Oh crap. Hindi nga nakarating.

Napatingin kami kay Irene at nakita ko ang pagtulo ng mga luha niya. Oh no.

"Tama ba ang narinig ko Wendy? May sakit si Tito?" sabi pa niya habang palapit samin.

"Hyun slow dow--"

"So mahal niya ko? Umalis lang siya dahil babantayan niya ang Dad niya, right? Mahal niya pa ko. Mahal pa ko ng babybear ko. Kelangan ko siyang puntahan. Haha! I knew it. She loves me."

Hindi ko na napigilang mapaiyak habang pinapanood si Irene na sabihin ang mga salitang yun. Tangina. She's a mess. At dahil yun sayo Kang Seulgi. I hate you!

"Bes you can't. Ngayon siya aalis papuntang States." sabi ko pero umiling lang si Irene.

"Hindi! Nasa bahay siya ni Sooyoung. Alam ko yun. Sabado ngayon at doon sila nakatambay. Pupuntahan ko siya." sabi pa nito at mabilis na tumakbo.

The hell? For pete sake Monday ngayon. Omygod. Why is she like this?

"Hyun! Get back here! Hyun!" sigaw ni Tita at sinundan namin si Irene.

"B-babybear? Yo-you're here!"

"Baechu.." sabi lang ni Seulgi at nakita kong mabilis niyang niyakap si Irene.

"Anong ginagawa ng bal--" naputol ang sinasabi ko nang pigilan ako ni Tita. Napatingin ako sa kanya at ngumiti lang siya sakin. "Pero Tita.."

"I know. Just let them be. Trust me, magkakabalikan sila pagkatapos nito." sabi pa niya at ngumiti. Pinat niya ang balikat ko at tinignan yung dalawa.

"B-babybear akala ko ba.."

"Sshh. Baechu I'm sorry. I'm very sorry. H-hindi aalis si babybear mo. Hindi ka niya iiwan. Dito lang ako. I love you so much."