His Long Lost Fiancee [COMPLETED]

Chapter 21: Blood Knights' Revenge

Please watch the music video above ⬆️ about Elren (white) and Kael's (black) Mafia-- BLOOD KNIGHTS

Credits to: Ethereal Glamour ❤️

__________
Shanaya POV

I jolted out of sleep when I felt the pain again. I groped for him but I can't feel him beside me anymore. It was too dark and I accidentally glanced at the brightness of the light in the corner. Then there he is, sitting on a chair while writing something in a notebook on the table.

I closed my eyes when I felt the drowsiness again.

"Hurry up! Let's go little sis." Hawak ng isang batang lalaki ang kamay ko at hinihila ako patakbo sa isang napakalawak na daan.

"Wait lang naman, kuya! Kapagod ihhh!" I complained. Hiningal ako sa pagtakbo pero nag-eenjoy ako. Parang ngayon lang kami makakatakas sa kulungan.

"Ayan na sila! Maaabutan na tayo nila yaya!!!" Napatingin ako sa aking likuran at napakaraming katulong ang humahabol sa amin. Nataranta ako at nagpatuloy na sa pagtakbo kasama niya.

Tawang-tawa kaming dalawa habang tumatakbo. Ang saya sa pakiramdam. Sobrang layo na ng natakbo namin at nahinto kami sa tapat ng isang napakalaking gate.

"Dead end na! They are almost here! Lagot na tayo niyan kina Daddy at Mommy! Waaaaaaahhhhh!!!" Napasigaw pa ako sa sobrang kaba at taranta. "What shall we do now, kuya?!" Tanaw na tanaw ko na ang galit na galit na mga katulong mula sa aming likuran.

"Ssshhhh! You awakened the bodyguards! Lagot na talaga tayo. Let's go and hide somewhere!" He grabbed my wrisk and we ran fast to hide behind the trees.

We were giggling while looking at those stressful maids and bodyguards who cannot find us.

Napasulyap ang isang katulong sa kinaroroonan namin nang makarinig ng ingay. Tinakpan namin agad ang aming bibig dahil doon. Sobrang kabado ako at wala akong nagawa kundi ang yumakap lang kay kuya nang maramdaman kong papalapit na sila sa amin.

"Ahhhhhh!!!"

"Hey babe, wake up. You're dreaming." I opened my eyes when I heard his husky morning voice. Mukhang nagising ko rin yata siya sa pagsigaw ko. Antok pa siya.

"Oh, I'm sorry. Akala ko totoo, eh. Matulog ka na ulit." Pero imbis na ituloy niya ang tulog niya ay ngumiti siya at yinakap ako. "Uhm no, I don't feel sleepy anymore. It feels good to wake up beside my girlfriend first in the morning." He tightened the hug and I hugged him back.