IJskoud ❄️ Shawn Mendes AU || ON HOLD

Hoofdstuk 4

Shawn 🔥
Ik staar naar het plafond boven mijn bed nog steeds een beetje in shock?... is dat het goede woord? In ieder geval, gisteravond was een eyeopener. Ik snap nu in ieder geval waarom Jax is zoals hij is. Het was een goed idee van Nova om zijn moeder voor een gesprek uit te nodigen. Maar sinds het gesprek kan ik zijn moeder niet meer uit mijn gedachten krijgen. Ik weet niet eens hoe ze heet. Wat zou haar naam zijn? Meteen ruik ik haar parfum van gisteren weer. Waarom ben ik dan ook zo stom geweest om haar een knuffel te geven? Aan de andere kant zo slecht is een knuffel nou ook weer niet Shawn. Ik schrik op door mijn telefoon die afgaat.

"Met Shawn." nog steeds met mijn gedachten ergens anders kijk ik uit het raam in mijn slaapkamer. Misschien kan ik wel wat meer over Jax zijn moeder te weten komen door het hem te vragen. Het is tenslotte niet strafbaar om te daten met de moeder van een leerling?

"Hey kleine casanova, lekker gedroomd vannacht?" Haar grijns kan ik hier aan de andere kant van de lijn gewoon voor me zien. Ik merk hoe de hitte naar mijn hoofd begint te stijgen.

"Wat heb jij gezien gisteren?.." mijn stem klinkt stotterend en Nova begint te lachen. Ze kent me te goed.

"Shawn ik heb jou gezien nadat ze was vertrokken, geloof me dat was genoeg. Ik vind het persoonlijk wel schattig, maar zit de vader van Jax dan niet een beetje in de weg?" bij het horen van het woord vader alleen al wordt ik chagrijnig. Die gast heeft niet eens het recht om zichzelf vader te noemen.

"Ik denk dat dat juist de reden is dat Jax wordt buitengesloten en door de andere kinderen wordt gepest." grom ik. Ik zet Nova op de speaker zodat ik me aan kan kleden.

"Wat vanwege zijn moeder? Je denkt toch niet dat die kleine donderstenen doorhebben dat Jax een jonge moeder heeft?" Donderstenen, wat een leuke benaming voor kleine drukke ondeugende maar toch ook lieve peuters.

"Misschien, maar ik doelde eigenlijk op het feit dat Jax geen vaderfiguur heeft." Iets in me zegt dat het feit dat er op zulke jonge leeftijd al kinderen gepest en buiten gesloten best wel ernstig is.

"Damn arme jongen.., maar het positieve is dat je nu weet wat er aan de hand is. Dan kun je er iets aan doen." mijn hart begint sneller te kloppen, wetende dat mijn zus niet bedoeld waar mijn hart aan denkt.

"En waar zat je dan aan te denken?" mijn blik valt op de digitale wekker op mijn nachtkastje. Shit.. ik ga te laat komen. Voordat Nova ook maar kan antwoorden hang ik op en ren snel naar de badkamer. Vluchtig poets ik mijn tanden en doe ik mijn haar. Dan maar een keertje geen ontbijt. Snel pak ik mijn tas en ren naar de auto. Bijna weekend Shawn nog even. Ik ren snel het schoolgebouw binnen waar de kinderen met hun ouders al voor het lokaal staan.

"Mijn excuses." Snel open ik het lokaal en laat ik de kinderen naar binnen. Ik vind haar ogen in de menigte van de ouders en voel een raar gevoel door mijn lichaam stromen. En dan snap ik wat Nova bedoeld. Om het probleem aan te pakken moet ik de koe bij de hoorns vatten. Een aantal ouders geven de moeder van Jax blikken vol afgunst. Andere geven er niet zoveel aandacht aan waarschijnlijk ook niet denkende dat ze een moeder is. Ik bedoel ik zag haar ook niet aan voor een moeder. Maar dat is het hem juist, vooroordelen...
Een voorlichting aan de ouders en hopelijk dragen hun het dan over aan de kinderen. Met de kinderen kan ik het onderwerp ook altijd nog in de klas behandelen, maar dan heb ik op z'n minst mijn best gedaan. Na school maak en verzend ik de uitnodiging voor de ouders wel.

De meeste ouders zijn al vertrokken, maar zij is er nog. Als alle ouders weg zijn komt ze naar me toe gelopen. Een kleine glimlach groeit op mijn gezicht maar ook verbazing.

"Hey..
Sorry dat ik gisteren zo snel weg was.
Ik wilde ook totaal niet onbeschoft over komen door me zo uit je grip te wurmen, maar ik voelde me gewoon niet zo lekker.
Ik wilde je bedanken voor gisteren.." mijn hand leg ik op haar schouder en volgens mij zie ik een blos op haar wangen verschijnen. Maak ík haar nerveus? Ze glimlacht verlegen en overhandigt me een envelop. Vragend kijk ik haar aan niet begrijpend wat ik moet verwachten.

"Een kleinigheidje als bedankje. Je was niet alleen een steun voor mij gisteren, maar je bent ook een grote steun voor Jax.. Hij praat niet zo veel met me, maar hij glundert als hij het over jou heeft en ik begrijp wel waarom." ze krabt zenuwachtig aan haar nek en ik weet niet wat ik moet zeggen.

"Dit had echt niet gehoeven, maar dit is wel erg lief van je uhm-?" vragend kijk ik haar aan en ze lacht. "Blake" ik lach en knik. Voor ik ook maar iets kan zeggen pakt ze haar spullen. Mijn hart wil protesteren, maar mijn lichaam doet niks.

"Ik moet nu gaan, maar echt oprecht dankjewel." ze zwaait nog even en loopt vervolgens het gebouw uit. Ik kijk haar dromend achterna en vervolgens naar de envelop in mijn handen. Nee Shawn, je bent gewoon in de war. Dit waait wel weer over. Ik wordt uit gedachten gehaald door geschreeuw en gelach uit het klaslokaal. A nice way to start a new day...
De envelop verdwijnt in mijn tas en daarna loop ik ook het lokaal in. Een paar kinderen rennen achter elkaar aan, andere zijn al druk bezig met de blokken, maar Jax zit zoals gewoonlijk weer alleen in een hoekje aan de tekentafel. En voor vandaag laat ik de kinderen maar even en neem ik zonder iets te zeggen plaats bij Jax aan tafel.

"Hey maatje." mijn hand haal ik even over zijn bol en hij kijkt me met twinkelende oogjes aan.
"Wat dacht je ervan om samen iets moois voor mama te maken." Ik geef hem een knipoog en zijn sombere blik verdwijnt. Hij knikt en rent naar de knutselkast.