IJskoud ❄️ Shawn Mendes AU || ON HOLD

Hoofdstuk 12

Shawn 🔥
"Ze zal zo uiteindelijk wel slapen, ik heb haar stiekem wat slaapmedicatie gegeven." ik knik en stel me vluchtig even voor aan de andere twee. "Shawn, als rustig benaderen niet werkt, ben dan niet bang om te doen wat nodig is." Ik kijk haar vragend aan, maar ze loopt al door naar binnen. Ik werp nog even een blik op Bailey en Ethan, maar zij weten duidelijk ook niet waar Ivy het over heeft. Snel loop ik naar binnen waar Ivy nog voor de trap staat te wachten. Zachte maar pijnlijke geluiden komen van boven en ik voel woede koken van binnen. Hoe kunnen ze dit hun bloedeigen dochter aandoen?

"Laat je niet misleiden. Ze is en blijft ontzettend koppig, maar ik denk dat jij momenteel beter voor haar kunt zorgen dan dat ik zou kunnen. Ik heb namelijk geen EHBO-kennis. Mocht er iets zijn kun je me altijd bellen of appen. Zondag zal ik alleen een tijdje niet bereikbaar zijn, maar ik denk dat het verder wel goed moet komen. Althans dat hoop ik..." ik bijt even op mijn onderlip als ik haar rug door de deuropening zie. Voorzichtig stap ik haar kamer in en neem deze even in me op. Groot is het niet. Ivy knikt me even bemoedigend toe en ik zucht even, voordat ik plaats neem bij haar op bed.

"Blake?.. Laat me je alsjeblieft helpen." haar gezichtsuitdrukking spreekt meer dan duizend woorden. Ik heb zo met haar te doen en voel me eerlijk gezegd een beetje ongemakkelijk. Ik heb nog nooit een meisje als Blake gehad en dat maakt me aan de ene kant best angstig. Op dit moment is alles wat ik wil haar helpen.

Voorzichtig kom ik na een tijdje uit de grip van Blake. Ivy had gelijk, ze sliep inderdaad al vrij snel. Eenmaal uit haar grip wordt ze een stuk onrustiger. Zuchtend haal ik mijn hand door mijn haren en kijk naar mijn sporttas op de grond. Ik pak er een schone handdoek en boxer uit samen met een t-shirt en een short. Snel kijk ik nog even naar Blake, die alleen maar onrustiger wordt. Verdomme...

"Ik kom zo weer Blake even snel douchen" mompel ik meer tegen mezelf. Ik bel Nova zo wel even, misschien kan Nova me helpen. Of toch maar Ivy een berichtje sturen, Ivy kent Blake natuurlijk beter dan Nova. Wacht Shawn, waarom doe je niet gewoon beide? Ik stuur Ivy snel een berichtje, terwijl ik ondertussen de badkamer zoek. Als ik eenmaal de badkamer gevonden heb draai ik de deur achter me op slot. Het mag dan wel zo zijn dat Ivy Blake slaappillen heeft gegeven, toch neem ik geen enkel risico. Verbaasd kijk ik de badkamer rond, hij is zo groot..
Ik zet de douchekraan alvast aan zodat het water op kan warmen. Ondertussen kleed ik me rustig uit, terwijl ik nog steeds bij moet komen van de verbazing. Zo'n grote badkamer, maar een kleine slaapkamer voor hun dochter. Ik kan er nog steeds met mijn hoofd niet bij.

Ik schrik op uit mijn gedachten door mijn telefoon die afgaat. Als ik zie dat het Nova is, neem ik meteen op en zet haar op de speaker. Snel neem ik plaats onder de warme stralen, omdat mijn lichaam koud begon te worden.

"Hey Shawn,
Ben je aan het douchen? Ik dacht dat je naar Blake ging?" ik veeg wat water uit mijn gezicht en begin mijn haren in te zepen om ze vervolgens meteen uit te spoelen. Daarna masseer ik mijn haren meteen in met de conditioner.

"Ben ik ook, maar ik moest echt even de douche onder voor uhm ja.., ik voel me machteloos No. Ze slaapt nu, maar ze heeft veel pijn. Hoe kan het dat ik daar bij de kinderen of andere geen last van heb? Ik bedoel dat zou toch hetzelfde effect moeten hebben?! Waarom alleen bij haar?!" ik hoor Nova zuchten en ik begin ondertussen mijn lichaam te wassen.

"Shawn, je zult daar echt aan moeten werken voor het weer mis gaat! De vorige keer had misschien een andere reden, maar we willen geen herhaling voor wat er met Ja-." grommend beëindig ik de oproep en spoel ik mijn haren uit. Ik hoop maar dat Ivy me beter kan helpen. Geïrriteerd zet ik de douchekraan uit. Nova moet zich niet zo druk maken. Die jongen had het verdiend en Blake zou ik nooit met een vinger aan durven raken, dan ben ik namelijk geen haar beter dan haar ouders. Ik schrik op als ik zacht geklop op de deur hoor. What the heck?...

"Shawn? Ben je daar?" haar stem klinkt zwak en meteen begin ik me weer zorgen te maken.

"Ja, wacht even! Ik kleed me even snel aan.. Ik dacht dat je sliep sorry." Slim Shawn, ze kan natuurlijk wakker zijn geworden. Maar dan is het geen sterke slaapmedicatie. Toch droog ik me snel af.

"Je weet dat we al drie uur verder zijn toch?" het komt er vermoeiend uit. Wacht, heb ik zo'n drie uur naar haar slapende lichaam liggen staten? Het voelde als tien minuten... "Daarnaast had ik een nachtmerrie. Ik wil gewoon wat pijnstillers en iets tegen de misselijkheid." haar stem sterkte neemt af. Snel trek ik mijn boxer en short aan waarna ik de badkamerdeur van slot draai. Snel maak ik de deur open en laat ik haar binnen.

"Gaat het wel?" voor ze ook maar kan antwoorden, dreigt ze neer te vallen. Als een reflex sla ik mijn armen om haar heen, voordat ze ook maar door haar benen kan zakken. Ze kijkt me een beetje geschokt aan, maar ik verstevig mijn grip rondom haar terwijl ik haar zachtjes sus. Ze kijkt me even bang aan en zoekt mijn ogen, haar gezicht vertrekt van de pijn. En dan dringt het ineens tot me door, meteen versoepel ik mijn grip.

"Sorry.., ik wilde je geen pijn doen. Ik wilde alleen voorkomen dat je zou vallen. Waarom ga je niet terug naar bed? Ik zou voor jou zorgen weet je nog? Ik zal wat pijnmedicatie voor je pakken en ik zal kijken of ik iets tegen de misselijkheid kan vinden." voordat ze ook maar kan protesteren, til ik haar voorzichtig op. Dat was geen keuze meid. Ze schrikt even en weet denk ik niet wat ze met haar armen aan moet.

"Sorry, je klonk nogal zwak dus ik had mijn shirt nog niet aangetrokken om je zo snel mogelijk binnen te laten. Maar ik bijt niet hoor." mijn lach galmt even door de badkamer en ze begint meteen te blozen. Ik schud even lachend mijn hoofd, wat het voor haar nog erger maakt. Ze is zo schattig..
Ze bijt op haar onderlip, maar slaat uiteindelijk toch haar armen rondom mijn nek. Alleen al haar armen rondom mijn nek laten me glunderen, maar de manier waarop ze op haar onderlip bijt.. damn..
Ik merk hoe ik zelf ook mijn tanden in mijn onderlip zet en ze legt voorzichtig haar hoofd tegen mijn borst aan. Ik leg haar rustig terug in bed en loop vervolgens weer teug naar de badkamer. Het raam zet ik open om het te laten luchten, ik droog nog even mijn natte haren waarna ik mijn t-shirt aan trek. Tot slot pak ik nog even wat spulletjes voor Blake, waarna ik weer terug naar haar loop.

"Dankjewel dokter." dankbaar neemt ze snel de medicijnen en ik kruip weer langs haar in bed. "Je ruikt lekker.." giechelt ze en ik trek haar dicht tegen me aan.

"Tja, ik had niet veel keuze." knipoog ik en ze bloost lichtjes. "Ik heb inderdaad niets te klagen, maar probeer jij maar weer eens te slapen. Je hebt je rust nodig Blake.. en dit keer blijf ik bij je goed?" ze knikt even, terwijl ze haar gezicht in mijn shirt verstopt. Mijn ene arm sla ik beschermend om haar middel, terwijl mijn hand van mijn andere arm haar achterhoofd ondersteunt. Zacht druk ik een kus op haar voorhoofd, terwijl ik haar zachtjes sus. Niet lang daarna voel ik hoe haar ademhaling kalmeert, wat betekent dat ze gelukkig weer terug in slaap is gevallen. Ik slaak een opgeluchte zucht, terwijl ik zachtjes door haar haren strijk. Dit weekend wordt misschien toch iets lastiger, dan ik dacht..