IJskoud ❄️ Shawn Mendes AU || ON HOLD

Hoofdstuk 8

Shawn 🔥
Voorzichtig neem ik gespannen plaats bij het raam. Dat ging volgensmij best wel goed Shawn... De ouders zagen tenminste wel het nut ervan in en zouden er met hun kinderen over spreken. De zenuwen gieren nog door mijn lichaam heen, terwijl mijn ogen de groep met ouders doorzoeken. Op het moment dat mijn ogen die van haar vinden lijken alle zenuwen te smelten als sneeuw voor de zon. Ik kan het niet helpen en een glimlach ontstaat op mijn gezicht. Het besef begint steeds meer te komen dat deze meid echt mijn interesse heeft gewekt, dat ik gevoelens aan het ontwikkelen ben voor haar. Ik wordt uit mijn gedachte gehaald door Blake die uit het niets ineens het lokaal uit rent. Of nou ja rennen, het is eerder strompelen..

"Blake wacht!" mijn stem vult het lokaal, maar ze draait niet om. Een zucht glijdt over mijn lippen en ik wil haar eigenlijk achterna lopen. Maar ik wordt tegengehouden door iemand die me aan mijn pols mee trekt. Ik kijk opzij en merk dat het Ivy is. Ik besluit om het allemaal maar over me heen te laten komen, terwijl mijn gedachten terug reizen naar het telefoongesprek van vanmiddag.

"Ik dacht dat Blake jou zou vragen om op Jax te passen?" Ivy knikt en samen nemen we plaats in een leeg lokaal. "Het gaat niet zo goed met haar of wel?" Ivy kijkt me een beetje geschrokken aan, maar schudt vervolgens al vrij snel haar hoofd.

"Blake wilde eigenlijk niet gaan vanavond, maar jij zei dat het belangrijk was dus is ze toch gekomen. En je had gelijk, het was inderdaad ontzettend belangrijk." ik knik even en kijk vervolgens een beetje het lokaal rond. Verschillende vragen schieten door elkaar heen in mijn hoofd.

"Shawn?" ik draai me meteen naar haar om en geef een 'mmhm' als antwoord, om te laten merken dat ik één en al oor ben. "Blake vertelde me dat je haar vanmiddag had gebeld." Ik knik en in mijn hoofd speelt het telefoongesprek van vanmiddag zich weer opnieuw af. Geschreeuw, doffe maar toch ook harde geluiden, scheldwoorden en piepende autobanden.

"Ze viel alleen ineens weg.. Of nou ja, ik had haar nog wel aan de lijn, maar ze sprak niet meer." ze knikt even en een grijns komt op haar lippen te staan als ze me aankijkt. Die blik bevalt me helemaal niet. Zenuwachtig begin ik met mijn vingers te friemelen, terwijl mijn ademhaling langzaam begint te versnellen.

"Dus.., ik zag dat je laatst in mijn appartement was. Wat vond je ervan? Was het gezellig? Lekker knus misschien zelfs?" mijn hart begint net als mijn ademhaling te versnellen en de hitte begint naar mijn hoofd te stijgen. Ik weet dondersgoed dat ze het niet daadwerkelijk over haar appartement heeft. Ze heeft het over Blake.., maar hoe dan? Ze had me daar niet eens verwacht.

"Je hebt het ontzettend knus ingericht? Misschien ietsje te chaotisch voor mijn doen?" het komt er stotterend uit en haar grijns verdwijnt binnen een paar seconden van haar gezicht. Meteen vraag ik me af of ik haar nu beledigd heb, maar lang heb ik niet om daar over na te denken.

"Shawn?" een onzeker en bijna angstig gevoel neemt mijn lichaam over, niet wetende welke kant dit gesprek op gaat en wat ze nu eigenlijk van me wil.

"Ja?" mijn stem slaat over terwijl ik alleen maar nog zenuwachtiger wordt. Het liefste zou ik nu de confrontatie uit de weg willen gaan, kijken of alles wel goed gaat met Blake. Net als ik denk dat ze boos wordt begint ze te lachen.

"Ik heb gezien hoe je naar haar keek." mijn ademhaling stokt in mijn keel, terwijl mijn hart een slag overslaat. Ik zou zweren dat je op dat moment eieren zou kunnen bakken op mijn wangen. Alle spieren in mijn lichaam spannen zich aan, niet wetende wat ik daarop moet antwoorden. Dus mijn stem doet net datgene wat hij in zo'n situatie niet moet doen. Hij begint te trillen en voor ik het weet ben ik weer aan het stotteren met een stem die ook nog eens om de zoveel tijd overslaat.

"Hoe ik naar haar keek? Maar ik.. okay misschien, nee? Liep ze daarom weg?" ja Shawn als je eerder jezelf nog niet had verraden, dan had je dat zojuist met je gestuntel wel gedaan. Ik voel hoe Ivy haar hand op mijn schouder legt. Ik laat een zucht over mijn lippen rollen, terwijl mijn lichaam zich weer ontspant. Ze glimlacht naar me en het besef begint tot me te komen dat ze eerder niet boos op me was, maar al die tijd al van plan was om me advies te willen geven.

"Luister, ik weet niet alleen hoe jij naar haar kijkt. Ik weet ook hoe zij naar jou kijkt. En geloof me, ik wil niets anders als jouw helpen met haar, maar dan moet je me wel vertrouwen. Blake is niet de makkelijkste, ze heeft enorm veel moeite met het vertrouwen van anderen en met het uiten van haar eigen gevoelens. Met dat laatste bedoel ik niet dat ze gevoelloos is, maar ze kijkt alleen naar een ander en negeert zichzelf. Ze doet haarzelf eigenlijk tekort...
Wat ik wil zeggen is, dat als je dit wilt laten werken je het rustig aan moet pakken. Ze heeft het momenteel nogal moeilijk.. Haar vorige relatie was haar eerste en daar is uiteindelijk achteraf ook nog een heleboel narigheid uit naar boven gekomen." mijn mond valt open van verbazing, niet wetende wat ik moet zeggen. Net als ik wil antwoorden begint Ivy weer met praten. "Shawn begrijp me niet verkeerd, ik denk dat jij en Blake bij elkaar passen. Alleen ik heb het gevoel dat jij best wel een zelfverzekerde jongen bent. Ik wil je alleen waarschuwen dat als je dit met Blake wil laten slagen, je niet te snel moet willen gaan. Mag ik je telefoon?" nog steeds in een soort van shock kijk ik haar aan. Zonder twijfel overhandig ik haar mijn telefoon, terwijl haar woorden zich herhalen in mijn hoofd. Ze duwt mijn telefoon weer terug in mijn handen en ik zie dat ze haar nummer in mijn telefoon heeft gezet. Ivy is pittig, naast Nova heeft een vrouw me nog nooit zo laten zweten. Ik denk weer aan Blake. Haar donkerblonde lokken, haar prachtige blauwe ogen waarmee ze diep in mijn ziel kijkt, haar zachtroze lippen die ik zo graag op de mijne zou willen voelen. Over haar lichaam en wat ik allemaal met haar zou willen doen, kan ik alleen fantaseren. En dan heb ik het niet alleen over de dates waar ik haar voor zou willen uitnodigen..

"Als je me een berichtje zou kunnen sturen, dan kan ik je telefoonnummer ook opslaan." ik knik en Ivy loopt voor me uit. Ik staar nog even naar mijn telefoon en besluit Ivy maar meteen een berichtje te sturen. Toch blijven mijn gedachten overuren draaien en blijft Blake alleen maar meer door mijn hoofd spoken. "Oh en Shawn?," meteen kijk ik op, me totaal van geen kwaad bewust. "Ik zou eerst even dat probleem fixen voor je weer terug naar de overgebleven ouders en directeur loopt." vragend kijk ik haar aan en volg ik haar blik naar beneden. Fuck...