တားျမစ္နယ္ေျမ
“ သန္မာအစြမ္းထက္သူျဖစ္လာျခင္း ”
ယြမ္ဟိုင္ေက်ာင္းေတာ္သားအားလံုး၏မ်က္ႏွာက ေဒါသေၾကာင့္ နီရဲလာ၏။ လင္းဖန္ေျပာသည္မွာ မွန္ကန္လွသည္။ အကယ္၍ ယြမ္ဟုိင္ေက်ာင္းေတာ္သာ သန္မာအစြမ္းထက္ေနခဲ့လ်ွင္ မည္သူက ဖ်က္ဆီးဝံ႔ပါမည္နည္း။ သူတို႔သာ သန္မာေနခဲ့လ်ွင္ မည္သူက သူတို႔၏မ်က္ႏွာမွာ ကြၽန္အမွတ္အသားထြင္းထုဝံ႔ပါမည္နည္း။
သဘာဝလြန္အစြမ္းထက္ျမက္သည့္ သိုင္းပညာ႐ွင္မ်ားသည္ ေက်ာင္းေတာ္တစ္ခုလံုးကို ေခ်မႈန္းႏိုင္သည့္အျပင္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံလံုးကိုပါ ဖ်က္ဆီးပစ္ႏိုင္၏။ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးကိုပင္ လႈပ္ခါႏိုင္စြမ္း႐ွိေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္သူမ်ားျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အစြမ္းနိမ့္သူမ်ားကား အဆံုးစြန္ထိ အ႐ွက္ခြဲခံရကာ တိရစာၦန္တစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ ျပဳမူဆက္ဆံျခင္းခံရ၏။ ယြမ္ဟိုင္ေက်ာင္းေတာ္သည္လည္း အစြမ္းနည္းေသာေၾကာင့္ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံခဲ့ရသည္ မဟုတ္ေလာ။
လင္းဖန္သည္ လူမ်ားကိုၾကည့္၍ သူ႔စကားလံုးမ်ားက အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ့႐ွိသည္ကို ခံစားမိလိုက္၏။ သူတို႔အားလံုးက လက္သီးကိုတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဆုပ္ထားေလရာ သူတို႔လက္မွာ႐ွိသည့္ ႂကြက္သားမ်ားကို ထြင္းေဖာက္ျမင္ေနရသည္။ သူတို႔၏စိတ္ႏွလံုးသားသည္ ႐ွက္ရြံ႔ျခင္းမ်ားႏွင့္ျပည့္ေန၏။ ယခုအခါမွာေတာ့ ႐ွက္ရြံ႔ျခင္းႏွင့္ အ႐ွက္ခြဲခံရျခင္းဆိုေသာ စကားလံုးမ်ား၏ ဆိုလိုခ်က္ကို ေကာင္းမြန္စြာနားလည္သြားသည္။ ဤကမာၻႀကီးသည္ အစြမ္းထက္ျမက္သူမ်ားအတြက္သာလ်ွင္ ျဖစ္တည္ေနေၾကာင္း သိ႐ွိသြား၏။ သူတို႔သာ စိတ္ဓာတ္ခိုင္မာျပတ္သားေနလ်ွင္ မ်ားစြာအစြမ္းထက္လာေပလိမ့္မည္။
႐ုတ္တရက္ လင္းဖန္၏လက္မွာ လ်င္ျမန္ျခင္းက်င့္စဥ္အခ်ိဳ႕ႏွင့္ သိုင္းက်င့္စဥ္မ်ားေပၚလာ၏။ ဤက်င့္စဥ္မ်ားသည္ ယြမ္ဟုိင္ေက်ာင္းေတာ္၏ဗိမာန္ထဲမွ ရ႐ွိခဲ့ေသာအရာမ်ားျဖစ္သည္။ ယခုအခါ သူသည္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာၿပီျဖစ္ေလရာ ေက်ာင္းေတာ္သားမ်ားကို သိုင္းစြမ္းထက္ျမက္လာေစရန္အတြက္ ဤက်င့္စဥ္မ်ားလိုအပ္ေပ၏။
