Jona

3. 12 Juli 2016

''Your heart deserves a home filled with love, hope and light.'' – D h i m a n

Niet lang na Justins bekentenis, kregen we een relatie. Hij had met mijn moeder afgesproken dat hij op zaterdagmiddag naar mijn huis toe zou komen. Toen ik na mijn hockey wedstrijd naar huis kwam, was Justin daar ook. Nadat ik in de douche was geweest en mezelf omgekleed had, gingen we naar het park. Hij had een picknick mand mee genomen en een kleed.

Toen alle hapjes, die hij met hulp van mijn moeder had gemaakt, gaf hij mij een cadeautje. Het was een armbandje waar de letter A ingegraveerd stond. Nadat ik hem bedankt had, vroeg hij of ik zijn vriendinnetje wilde zijn. Ik had vrolijk ja geknikt en we hadden onze derde kus gedeeld.

Ik moest wennen aan het idee dat iemand mij echt leuk vond, maar merkte wel dat ik hetzelfde voelde voor Justin. Na onze eerste kus was het niet ongemakkelijk geweest tussen ons. We waren nog steeds de vrienden die we waren, maar nu met een beetje meer. Veel verschil zat er dus niet tussen onze relatie en onze vriendschap.

Ik zag Justin minimaal twee keer per maand, soms meer. Onze ouders brachten ons en heel soms gingen we met de bus. Ondanks dat we een relatie hadden, mochten we nog steeds bij elkaar slapen. Mijn moeder vond dit niet raar, ik was pas een paar maanden dertien en Justin was veertien. Als we elkaar niet zagen, belden we met elkaar. Een vriendje hebben was raar en nieuw, maar ook ontzettend leuk.

Als Justin een feestje had ging ik vaak mee. Zijn vrienden werden mijn vrienden en andersom ook. We leerden elkaar op een andere manier kennen en hadden vooral veel plezier met elkaar. Vaak gingen we naar de bioscoop, naar de Macdonalds, de stad in of keken we thuis een serie. De weekenden met Justin waren iets waar ik altijd naar uit keek.

Aan het einde van de zomervakantie, hadden Justins ouders bekend gemaakt dat ze gingen scheiden van elkaar. Het was geen verrassing voor ons beide dat dit ging gebeuren.

Het ging al een tijd niet goed tussen ze en dit werd erger toen zijn vader ontslagen werd. Justin bleef een paar dagen bij ons logeren. Ik deed mijn best om hem af te leiden en hem de positieve kanten van scheidingen in te laten zien.

Ik was zelf opgegroeid met alleen mijn moeder en zus. Mijn vader had mijn moeder verlaten al voordat ik geboren was. Ik was het gewend om zonder vader te leven maar begreep ook dat dit voor Justin wel wennen was.

Zijn vader zou een nieuw huisje zoeken en had Justin beloofd dat ze er een echte 'man cave' van gingen maken. Tot die tijd ging zijn vader bij zijn oma wonen. Justin zou alleen met zijn moeder overblijven en in de weekenden bij zijn vader slapen.

Justin en ik zagen elkaar ook alleen in de weekenden en toen hij de weekenden bij zijn vader ging doorbrengen, zagen we elkaar nog heel soms. We waren erg jong maar vonden beide wel dat meer tijd door brengen met elkaar bij een relatie hoorden.

Ik had het er met mijn zus, Anna, over gehad en zij was van mening dat we eigenlijk nog te jong waren voor een relatie. Ze dacht dat we beter vrienden konden bleven, omdat het logisch was dat Justin de weekenden met zijn vader wilden spenderen en dit waarschijnlijk nog wel een paar maanden bleef duren. Bovendien had een relatie niet meer waarde dan vriendschap.

Ik vertelde dit aan Justin in het laatste weekend van oktober en we besloten uit elkaar te gaan. We bleven vrienden en dat was genoeg. Onze band veranderde langzaam hierdoor. Justin spendeerde meer tijd met zijn vrienden en vader. Hij belde bijna niet meer.

Ik zag Justin voor het laatst in december, we hadden besloten dat we elkaar al té lang niet hadden gezien en spraken met elkaar af. Hij was veranderd en ik ook.

Toen hij naar huis ging beloofden we elkaar snel weer te zien en terwijl we dat zeiden, wisten we allebei dat dat een leugen was. We hebben elkaar daarna nooit meer gezien. Ook het contact werd minder, maar we spraken elkaar nog wel. We waren niet zo close meer als eerst en ik vond het jammer, maar ik was er niet kapot van.

Ook ik kreeg het drukker met school en vrienden. Sophie, Lauren, Alex en ik waren stukken hechter geworden en daar was ik blij mee.

Toen Irene het schooljaar niet haalde en naar twee mavo ging, werden we ook minder close met Kim. Er was geen ruzie geweest maar de band werd minder. Kim en Irene waren altijd al closer geweest met elkaar dan met Sophie en mij, dus toen Lauren en Alex er bij kwamen ontstond er een tweedeling.

De school had besloten onze klas op te splitsen, doordat er leerlingen van mavo, vwo en tweetalig havo bijkwamen. In het eerste jaar had onze klas zich ontwikkeld tot een groepjessamenleving. Het was de miniatuur versie van een Amerikaanse highschool.

We hadden een populair groepje dat bestond uit vijf jongens en ook vijf meisjes, het was een hechte groep en iedereen wilde er eigenlijk wel bij horen. Ook hadden we de nerds, de buitenstaanders, waar ik er één van was, de groep die eigenlijk geen naam had en de stereotiepe stoere jongens.

In mijn deel van de klas zaten 18 leerlingen. Kim, Lauren, Sophie, Alex en ik zaten nog bij elkaar en ook een aantal nieuwe meisjes kwamen erbij. Het bestuur vond het een goed idee om de stoere jongens bij ons te plaatsten, zodat ze beter zouden gaan presteren. De groep die nog geen naam had gekregen kwam ook bij ons in de klas. Het was wennen aan deze verandering, doordat de groepjes langzaam verdwenen.

We hadden onze eigen hechte groep gecreëerd en soms zaten zelfs de jongens bij ons. Er waren twee nieuwe meisjes bij onze groep gekomen, Lily en Mila. Mila was verhuisd vanuit Limburg naar Eelderwolde. Ze werden geen musketiers, maar we waren wel vriendinnen geworden. Ik had het veel meer naar mijn zin gekregen op school en de anderen ook.