28. 10 November 2018

25 1 0
                                    

''Understand your own heart before you handle another.'' – JH Hard

's Ochtends was mijn telefoon ontploft met berichtjes. Ik was al wat vroeger van het feestje weg gegaan omdat ik ontzettende hoofdpijn had gehad en had daarom vannacht wat langer geslapen.

Ik opende als eerste de groepsapp, van onze vriendengroep en ik snapte al gelijk waarom ik zoveel berichtjes had. Jurre had een foto gestuurd van Jona die lag te slapen, op het kleed in Levi's woonkamer met Hannah tegen hem aan. Ik werd misselijk zodra ik de foto zag.

Mijn telefoon legde ik weer terug op mijn nachtkastje. Jona had met Hannah geslapen. Jona had misschien wel met haar gezoend, of erger. Ik beet hard op mijn lip om die vreselijke gedachten terug te duwen.

Een hard geluid speelde zich af in mijn hoofd, het klonk als alarmbellen. Het duurde me even tot dat ik realiseerde dat het de deurbel was. Ik ging rechtop zitten in mijn bed.

Opgelucht haalde ik adem toen niemand de deur open deed. Maar na een paar seconden hoorde ik de sleutel in de deur en werd mijn kamer deur opengegooid. Het was Jona, hij wist waar de reserve sleutel lag. Ik kreeg kippenvel zodra ik hem zag.

''Het spijt me zo erg,'' begon hij maar ik onderbrak hem.

Hij ging op de rand van mijn bed zitten. ''Wat is er gebeurd? Hebben jullie gezoend? Ben je met haar naar bed geweest?'' vroeg ik hem.

''Natuurlijk niet. Ik zou zoiets nooit doen,'' riep hij uit. Hij probeerde mijn hand te pakken maar ik trok hem terug. Er vormde zich een brok in mijn keel.

''Je hebt met haar geslapen.'' Jona schudde zijn hoofd. ''Lieg niet tegen me.''

Ik begon harder te knipperen om mijn tranen tegen te houden en Jona zag dit.

''Zo is het niet gegaan, ik zweer het,'' zei Jona. De tranen begonnen over mijn wangen te rollen en ik begon te trillen.

''Shit, Rory, niet huilen alsjeblieft. Ik meen het, er is echt niks gebeurd, ik zou je dat nooit aan kunnen doen. Niet huilen.'' Jona stak zijn hand uit om mijn tranen weg te vegen maar ik stopte hem. Ik adem diep in en uit, om te stoppen met huilen. Jona keek me wanhopig aan.

''Er is niks gebeurd,'' herhaalde hij nog een keer.

''Ze lag in je armen.'' Jona schoof een stukje dichter bij me. ''Waarom lag ze daar?'' vroeg ik. Mijn stem trilde en het klonk alsof ik elk moment opnieuw in huilen uit kon barsten.

''Ze was aan het huilen.'' Hij keek me diep in mijn ogen aan. ''Om wat ze had gezien in de keuken en dat ik daarna zo bot deed.''

Hij beet op zijn lip en ik gebaarde dat hij verder moest praten. ''Ik probeerde haar te troosten, maar ze bleef doorgaan over hoeveel pijn ik haar deed.''

''Toen heb ik sorry gezegd en haar uitgelegd dat het nooit wat tussen ons zou worden omdat ik verliefd ben op jou. Ze zei dat ze het begreep en daarna ben ik in slaapgevallen.'' Ik veegde mijn tranen weg met de mouw van mijn pyjamashirt.

''Ik denk dat ze daarna tegen me aan is gaan liggen, maar zodra ik wakker werd ben ik weg gegaan. Ik meen het,'' legde hij uit. Ik knikte langzaam, ondanks dat ik het niet begreep.

Ik ademde diep in. ''Ik wil dat je weg gaat.''

''Wat?'' vroeg Jona verbaasd. Hij haalde een hand door zijn haar.

''Ik heb tijd nodig, om na te denken,'' zei ik met een trillende stem.

Jona pakte mijn gezicht vast met beide handen en ik moest hem wel aankijken. Zijn mondhoeken hingen omlaag en zijn gezicht sprak boekdelen.

''Oké,'' zuchtte hij en zijn adem kietelde mijn gezicht. Hij drukte zijn lippen heel zachtjes op de mijne, maar trok snel terug.

Zijn voorhoofd leunde tegen het mijne. ''Vergeet niet dat ik van je hou,'' fluisterde hij en ik knikte.

Hij liet mijn gezicht los en stond op, waarna hij naar de deur liep. Hij draaide naar me toe en keek me nog een keer aan, waarna hij mijn kamer verliet.

Toen mijn moeder thuis kwam, was ik gestopt met huilen. Ik wilde haar niet vertellen wat er was gebeurd omdat ik bang was voor haar reactie, voor haar oordeel over Jona. Ik had haar verteld dat ik enorme hoofdpijn had en vandaar liever in bed bleef.

In de avond zou mijn moeder naar een verjaardag gaan en ik naar een feestje, maar ik ging niet. Ik had Alex alles verteld toen ik haar had gebeld en ze zou vanavond langs komen. Volgens Levi had Jona ook afgezegd en ergens was ik daar blij mee.

Alex kwam precies aan toen mijn moeder vertrok, waardoor ik mijn bed niet uit hoefde. Ze had meerdere bakken ijs en een paar repen chocola meegenomen.

''Wil je erover praten of liever niet?'' vroeg ze, nadat ze naast me onder de deken kwam liggen. Ik schudde mijn hoofd en ze knikte begrijpelijk.

''Hoe ging het gister met Levi?'' vroeg ik aan haar, om niet over Jona te hoeven praten.

''Goed, erg goed. Hij had geen spijt en wilt deze week iets gaan doen,'' glimlachte ze.

''Gaan jullie op date?'' vroeg ik enthousiast.

Ze knikte bescheiden en stak een plukje haar achter haar oor. ''Tenminste, ik denk dat het een date is.''

''Wat zei hij nog meer?'' Alex slikte en kreeg rode wangen.

''Hij zei dat hij het erg fijn vond en dat hij me ook echt wel leuk vond, maar dat hij niet zo goed wist hoe hij een relatie moest hebben. We hebben daarna nog wel gezoend,'' bekende ze.

Ik glimlachte en was oprecht heel erg blij voor haar. Na al die maanden verliefd te zijn op Levi, voelde hij eindelijk iets terug voor haar en dat verdiende ze. Ik hoopte met mijn hele hart dat hij geen misbruik van haar zou maken, maar Levi zou dat nooit met opzet doen.

''Ik hoop echt dat het iets wordt,'' zei ik tegen haar.

''Dus, wat eerst? Chocola of ijs?'' Ik ging enthousiast rechtop zitten toen Alex haar tas leeg haalde.

''Allebei natuurlijk,'' antwoordde ik lachend. Alex knikte en pakte twee lepels met daarbij een pak chocolade ijs en een pot ben and jerry's ijs.

JonaWhere stories live. Discover now