Jona

21. 16 April 2018

''When you are around me, it just makes my soul happy.'' – Phrabu M Nair

''Ik denk dat we er zijn,'' zei Alex. Ik keek uit het raam van de bus en zag toen dat we stil stonden op een parkeerplaats.

''Oké, luister. We zijn aangekomen in Berlijn. Het is de bedoeling dat je de opdrachten maakt en het verslag daarvan volgende week vrijdag inlevert. Blijf bij elkaar in groepjes van minimaal drie personen en als er iets gebeurt, dan bellen jullie ons. Jullie moeten om kwart voor zeven weer hier staan, zodat de bus om zeven uur kan vertrekken. Veel plezier.''

De excursie naar Berlijn was bedoelt om beter te worden in Duits en daarvoor moesten we minimaal één iemand interviewen. We moesten een groepsfoto maken bij de oude stadspoort, de Brandenburger Tor.

Ook moesten we de overblijfselen van de Berlijnse muur bezoeken en daar thuis vragen over beantwoorden. Helaas waren we ook verplicht een aantal musea te bezoeken. Dit alles moest je verwerken in een verslag en het zou drie keer mee tellen, dus was perfect om je cijfer mee om hoog te halen.

Ik zat samen met Alex, Sophie en Lauren in een groepje. Als de opdrachten afgerond waren mocht je gaan winkelen, ergens gaan eten en Berlijn zelf verkennen. We hadden in totaal zeven uur voor dit alles.

We werden vlakbij de oude stadspoort afgezet. Het was buiten achttien graden en de zon scheen volop, waardoor ik mijn jasje in de bus liet liggen. Alleen de belangrijkste spullen stopte ik in mijn tas en de rest liet ik achter.

Doordat we op een druk plein werden afgezet, wilde we gelijk beginnen met mensen interviewen. Voordat ik mijn vriendinnen achterna kon gaan, pakte iemand mijn pols vast en draaide me om.

''Als er iets is dan moet je bellen, ja?'' mompelde Jona, waarna hij me dichter tegen zich aan trok. Jona liet mijn pols los en sloeg zijn arm om mijn nek heen. Zijn gezicht verborg hij in mijn haren. Ik knikte en sloeg mijn armen om hem heen.

''Tot vanavond,'' zei ik toen ik me van hem los maakte. Hij liet mij niet los en kuste mijn lippen. Ik kuste hem terug, tot dat mijn vriendinnen me bij hem vandaan sleurde.

''Jullie zijn zo schattig,'' riep Sophie hard. Mijn wangen werden rood en ik reageerde er niet op.

We probeerden ons tussen de mensen te wurmen om een foto te maken bij de poort. We hadden het geluk dat Lauren ontzettend goed is in Duits, doordat haar moeder uit Duitsland komt.

''Können Sie bitte ein Foto von uns machen?'' vroeg Lauren aan een willekeurig persoon, waarop diegene knikte en haar telefoonaan nam. We poseerden voor de poort en de vrouw maakte een paar foto's van ons. Lauren bedankte haar en nam haar telefoonterug.

Toen we de foto's hadden bekeken en goedgekeurd, gingen we opzoek naar een persoon om te interviewen. De eerste man die we aanspraken was ook een toerist, waar we dus niks aan hadden.

De tweede persoon die we aanspraken was een vrouw, die gelukkig wel een paar vragen wilde beantwoorden. We probeerden allemaal een paar vragen te stellen, tot dat we niet meer uit onze woorden kwamen en Lauren het van ons overnam. Met onze telefoonnamen we alles op, om het later te verwerken.

We hadden vragen voorbereid over de stad en de geschiedenis ervan, maar ook een paar persoonlijke vragen. Toen we klaar waren, vroegen we alleen nog om een handtekening en een foto als bewijs dat het een echt interview was.

Pas om vijf uur waren we klaar met de opdrachten en hadden we een paar winkels bezocht. Jona had me een berichtje gestuurd en gevraagd of we naar de Macdonalds konden komen, om daar wat te eten.

Gelukkig waren we daar al vlakbij en was de Macdonalds ook niet zo ver van de parkeerplaats, waar de bus stond te wachten op ons. Jona was samen met Levi en Jurre.

Jona en zijn vrienden zaten al aan een tafel met twee bankjes, toen we binnenkwamen. Snel liepen we naar ze toe.

''Wij gaan nog even bestellen,'' riep Lauren. Jona pakte mijn hand vast zodat ik niet achter haar aan kon lopen.

''Ik heb al voor je besteld,'' zei hij, toen hij mijn verbaasde blik zag.

''Oh,'' mompelde ik, ''dank je.'' Ik glimlachte en wilde me tussen de tafel en bank wringen, om tussen Jona en Levi in te gaan zitten. Jona greep mijn heupen en zette me op zijn schoot. Tegenover me zat Jurre.

Ik probeerde van Jona's schoot af te glijden, maar mijn linkerbeen bleef over zijn benen hangen. Jona liet zijn linkerhand op mijn been rusten.

''Wat heb je gehaald?'' vroeg ik, waarna Jona het bonnetje naar me toe schoof. Jona had een kip nuggets menu met een chocolade milkshake gehaald, mijn favoriet. Ik schrok een beetje van de prijs, de Macdonalds in Duitsland was een stuk duurder dan in Nederland.

''Ik heb al betaald voor je,'' zei Jona, met een glimlach. Jona had er een gewoonte van gemaakt om voor me te betalen en ik was het er niet mee eens. Ik greep zijn hand vast en speelde met zijn vingers.

''Jona,'' begon ik, tot dat hij me bruut onderbrak.

''Nee, niet moeilijk doen,'' zei hij. Het had geen zin om er een discussie van te maken, hij zou toch niet toegeven.

Jona had een arm over de leuning gelegd en raakte zachtjes mijn haar aan, iets dat hij wel vaker deed. Ik kroop wat dichter tegen hem aan en leunde met mijn hoofd op zijn borst.

Toen Lauren en Sophie terug kwamen, werd ons moment verstoord en trok ik mijn hoofd terug. Sophie en Lauren gingen naast Jurre zitten.

''Waar is Alex?'' vroeg Levi toen Alex niet achter ze aan kwam.

"Naar de wc.'' Levi knikte en op dat moment kwam Alex aan gelopen. Er was niet zoveel plek meer en Alex ging zuchtend naast Levi zitten.

Niet zoveel later werd ons eten gebracht en had Levi voorzichtig zijn arm om Alex geslagen. Ze keek hem onzeker aan en blikte daarna naar mij. Ik glimlachte naar haar als teken dat het goed was.

Jona pakte mijn milkshake en wilde een slokje nemen, maar ik griste hem uit zijn handen.

''Niet stelen,'' zei ik en stak mijn tong uit naar hem. Jona pruilde zijn lip en keek me smekend aan. Ik drukte een kusje op zijn lippen en Jona trok snel terug. Hij grijnsde en nam toen een grote slok van mijn milkshake.

Iemand kuchte en ik haalde mijn ogen van Jona af. Ik keek mijn vrienden groep rond en bloosde.

''Zijn de tortelduifjes klaar om te gaan?'' zei Levi lachend. Ik knikte en maakte me los uit Jona's greep.

Zodra ik de deur open duwde, begon ik te rillen van de kou. Het was ontzettend afgekoeld en ik had mijn jasje in de bus laten liggen.

''Gaat het?'' vroeg Jurre, die me zag rillen. Ik knikte.

''Mijn jas ligt nog in de bus,'' mompelde ik en Jona kwam naast me staan. Hij trok zijn donkergroene trui, zijn favoriet, uit en onthulde het lange mouwen shirt dat hij daaronder aan had. Hij stak de trui uit en ik pakte hem twijfelend aan.

Ik trok de trui aan, waarna de capuchon op mijn hoofd bleef staan. Jona duwde de capuchon van mijn hoofd en sloeg zijn arm om me heen. Ik drukte een kusje op zijn wang als bedankje.

Het was niet ver lopen naar de bus en binnen een paar minuten stonden we op de parkeerplaats. Alex keek me vragend aan.

''Ik ga met Jona,'' zei ik schuldig. Ze knikte begrijpelijk.

''Ik zit alleen,'' zei Levi tegen haar en grijnsde. Alex bloosde en stak een plukje haar achter haar oor.

We waren de eerste en de bus deuren gingen open. Jona en ik gingen halverwege de bus zitten, achter de trap. Achter ons zaten Alex en Levi en naast hun zaten Sophie en Lauren. Jurre ging voorin zitten, naast Sebas.

Nadat de bus was vertrokken, realiseerde ik me hoe moe ik nog steeds was. Ik haalde de deken uit mijn tas. Jona grinnikte en keek naar me. Hij opende zijn armen.

''Kom hier.'' Hij klopte op zijn schoot en langzaam ging ik erop zitten. Jona zakte een beetje onderuit en legde zijn hand op mijn heup. Ik trok het dekentje over onze lichamen heen en klemde mijn hand om het uiteinde van zijn shirt.

Mijn hoofd legde ik in de holte van zijn nek. Jona's duim wreef zachtjes over mijn heup en binnen een paar minuten viel ik in slaap.