Jona

26. 20 Augustus 2018

''I hope we meet again, I have so much to tell you.'' J. M. Wise

''Je hoeft niet wakker te blijven voor me,'' zei Jona door de telefoon.

''Ik ga toch film kijken met mama en Anna, Thomas komt ook denk ik.'' Mijn moeder had een film gehuurd en we zouden die met zijn allen gaan kijken. Jona was ook uitgenodigd, maar hij zou eerst naar het verjaardagsfeestje gaan van één van de jongens uit zijn voetbalteam.

''Oké, zodra ik weg kan, kom ik naar je toe,'' zuchtte Jona. Ik hoorde hem rommelen in zijn spullen.

''Het is wel zijn verjaardag, je moet niet gelijk vertrekken, dat is sneu.'' Jona zuchtte nog een keer.

''Ja, jij bent mijn vriendin, dat vind ik iets belangrijker.'' Ik kreeg het warm door zijn woorden.

''Dat weet ik ook wel,'' mompelde ik.

Ik verplaatste mijn telefoon naar mijn andere oor. ''Volgens mij vergeet je het wel eens.''

''Jona,'' begon ik, ''zo bedoel ik het niet.''

Anna kwam mijn kamer binnen om te vragen of ik naar de woonkamer kwam, maar deed de deur weer dicht toen ze zag dat ik aan het bellen was.

''Ik moet gaan,'' zei Jona en ik kon de irritatie in zijn stem horen. ''Ik zie je vanavond.''

Al om elf uur ging de deurbel en wist ik dat Jona er was. Hij had niks meer laten horen en ik was bang dat hij boos was.

Mijn moeder zette de film op stop en ik liep naar de deur toe. Jona groette me afstandelijk en liep eigenlijk gelijk door naar de woonkamer. Hij praatte even met mijn moeder, zus en haar vriendje.

''We gaan naar bed. Slaaplekker,'' mompelde ik en ik pakte Jona's hand vast, waarna ik hem mee nam naar mijn kamer.

''Je bent boos, hé?'' vroeg ik zachtjes. Ik liet Jona's hand los en hij legde zijn handen op mijn heupen.

''Ik ben niet boos.'' Ik keek hem in zijn ogen aan. ''Ik vind het gewoon jammer.''

''Soms voelt het net alsof je veel minder plezier hebt in je leven, dan voor dat je iets met mij had,'' bekende ik. ''Eerst was je elk weekend tot laat naar feestjes en was je veel vaker met je vrienden.''

''Ik heb ook plezier als ik met jou ben. Ik kies daar zelf voor, dus daar moet je je echt niet schuldig om voelen.'' Jona pakte mijn gezicht vast tussen zijn handen. Ik zag in zijn ogen dat hij het meende.

''Oké,'' fluisterde ik, waarna Jona me kuste.

Jona trok me op het bed en ik ging tegen zijn borst aan liggen. Hij sloeg zijn arm om me heen en hield me dicht tegen hem aan. ''Ik meen het Rory. Ik ben veel liever met jou,'' mompelde hij. Snel viel ik in slaap in zijn armen.

''Nee, stop! Stop!'' Ik schrok wakker toen ik het geschreeuw hoorde. Even dacht ik dat ik zelf aan het schreeuwen was, maar dat was niet zo. Toen ik me omdraaide, zag ik een bezweette Jona die aan het schreeuwen was.

''Jona, word wakker,'' probeerde ik hem te redden uit zijn droom. Ik schudde zijn arm maar hij werd niet wakker. Zijn ademhaling was onrustig.

''Jona,'' zei ik nu iets harder. Jona schrok wakker en hapte naar adem. Hij keek verward om zich heen en zag dat hij bij mij in bed lag. Hij probeerde te glimlachen maar de tranen sprongen in zijn ogen.

Ik streek voorzichtig wat haar uit zijn gezicht. ''Hé, het is over nu,'' fluisterde ik, toen hij me angstig aankeek. Hij knikte voorzichtig. Zijn hele lichaam trilde en hij klemde zijn vingers strakker om mijn shirt heen.

Zijn eigen shirt plakte aan zijn bovenlichaam en zijn hoofd was rood. ''Sorry,'' mompelde hij zachtjes. Ik ging rechtop zitten en Jona volgde mijn voorbeeld.

Ik pakte de onderkant van zijn shirt vast en Jona stak twijfelend zijn armen in de lucht. Ik trok het bijna doorweekte grijze shirt over zijn hoofd heen en gooide het in de wasmand in mijn kamer.

''Kan ik misschien even,'' begon hij, maar stopte even om diep adem te halen, ''douchen?'' Ook zijn stem trilde en ik vond het vreselijk om hem in deze staat te zien. Hij sloeg het dunne deken van hem af en ging aan het voeteinde zitten.

Ik knikte. ''Moet ik ergens mee helpen? Moet ik mee?'' vroeg ik aan hem, hopende dat hij zich zo snel mogelijk weer goed zou voelen.

''Alsjeblieft?'' smeekte hij. Hij stapte uit bed en ik pakte snel schoon ondergoed voor ons beide uit mijn kledingkast. Ik volgde hem de badkamer in en draaide snel de deur op slot. Jona haalde één badhanddoek uit de kast en legde deze op de verwarming.

De douche ging aan en Jona trok zijn onderbroek uit, waarna hij gelijk onder de koude stralen stapte. Ook ik kleedde me uit en wachtte even tot dat het water warm werd, om vervolgens ook de douche in te stappen.

Jona sloeg zijn armen om mijn middel en trok me dicht tegen hem aan. Mijn hoofd belandde op zijn niet langer bezweette borst en zijn hartslag was alles behalve rustig. Ik deed een stapje terug zodat ik hem aan kon kijken en sloeg mijn armen om zijn nek heen.

Mijn handen streelde de natte haartjes in zijn nek en ik voelde hem verstijven onder mijn aanraking. ''Wat is er?'' vroeg ik en ik liet mijn armen uit zijn nek glijden.

Hij schudde zijn hoofd als teken dat er niets was en pakte mijn handen vast, waarna hij ze op zijn borst plaatste. ''Rory?'' Ik keek hem in zijn ogen aan.

''Je weet dat ik van je hou, toch?'' zei hij zachtjes. Mijn wangen werden rood en ik slikte door de woorden die zijn mond net hadden verlaten. In de vier maanden dat we een relatie hadden, had Jona nog nooit gezegd dat hij van me hield en andersom ook niet. Het voelde ontzettend goed om het te horen.

Ik knikte langzaam. Zijn handen gleden naar mijn heupen. ''Ik hou van jou,'' fluisterde ik terug, voordat ik mijn lippen die van hem liet aanraken.

Na een paar minuten had ik mijn pyjama weer aan en was ik mijn bed aan het verschonen. Jona was nog steeds in de badkamer. Er werd geklopt op de deur, waarna de deur open ging.

''Wat is er aan de hand?'' vroeg mijn moeder en ze wreef in haar ogen. Het was pas drie uur in de nacht en het was niet onze bedoeling geweest om haar wakker te maken.

''Jona had een nachtmerrie,'' legde ik uit. Ik haalde mijn dekbedhoes van mijn dekbed en mijn moeder kwam naast me staan, om me te helpen het bed te verschonen.

''Alweer?'' Ze gaf me een blik vol medelijden en ik knikte. Het was niet de eerste keer geweest dat Jona een nachtmerrie had, bij ons thuis. Het gebeurde niet vaak, maar als het gebeurde dan was het heftig.

''Moet ik- Oh, sorry dat we u wakker gemaakt hebben.'' Jona kwam mijn kamer binnen gestormd in alleen zijn onderbroek en keek schuldig naar mijn moeder.

''Is niet erg.'' Mijn moeder raapte de vieze lakens van de grond, om ze vervolgens inde wasmand te gooien en liep daarna de deur uit. Jona sloot de deur achter haar.

Ik kroop het bed weer in en Jona kwam al snel naast me liggen. Jona tilde mijn arm omhoog en ging daarna in mijn armen liggen, in plaats van ik in zijn armen. Ik streek zachtjes over zijn nog natte haren heen en hij opende zijn ogen om me aan te staren.

''Gaat het weer?'' vroeg ik hem. Hij knikte en glimlachte.