15. 24 Februari 2018

38 1 0
                                    

''I'd be lying if I said you make me speechless, the truth is you make my tongue so weak, it forgets what language to speak in.'' – Rupi Kaur

Jona en ik hadden elkaar niet meer gesproken, na gisteravond en ik was in de war. Ik wist niet wat ik met hem aan moest en vroeg me af wat er aan de hand was, wat er verandert was.

Voordat ik in mijn bed kon gaan liggen, ging de bel. Mijn moeder had een zakelijk etentje en vervolgens zou ze naar de afterparty gaan, mijn zus was bij Thomas, haar vriendje.

Ik trok mijn witte badjas aan, zodat ik niet in alleen een shirt open hoefde te doen, liep de trap af naar beneden en keek even door het gaatje in de deur wie er besloten had om langs te komen. Jonathan Jacobsen. Snel opende ik de deur.

''Hoi?'' groette ik hem vragend. Hij had een gefrustreerde blik. Hij bekeek me even en liet zichzelf daarna mijn huis binnen. Ik liep hem achterna en volgde hem naar mijn kamer. Jona stond even stil en keek bedenkelijk om hem heen, alsof hij vergeten was wat hij kwam doen.

''Heb je verband?'' Jona wees naar zijn hand en liet zijn bebloede knokkels zien. Hij trok zijn jas uit, hij had een zwart lange mouwen shirt aan, waarvan de bovenste knoopjes los waren. Hij rook naar zijn standaard parfum en een beetje zweet. Ik dacht even na en zocht vervolgens het verband op.

''Je moet het eerst even spoelen met water,'' riep ik naar hem, terwijl ik naar de badkamer liep om de verbanddoos te halen. We hadden al jaren zo'n doos in het badkamerkastje staan.

Ik was op het bureau gaan zitten en pakte Jona's pols beet. De wonden depte ik droog met een doekje. Toen al het bloed weg was, zag het er al een stuk minder heftig uit. Ik ontsmette de wonden met desinfecteermiddel, zodat ze een stuk sneller zouden genezen.

Uiteindelijk plakte ik er verschillende pleisters op, waarna ik er een verbandje om heen rolde. Ik knoopte de uiteindes van het verband bij elkaar, waardoor het niet los zou raken.

Toen ik klaar was keek ik naar Jona en zag ik dat hij met een halfopen mond naar mij aan het kijken was. ''Wat is er gebeurd?'' Ik besloot er maar direct naar te vragen, Jona hield niet van de subtiele aanpak.

''Gevochten met iemand,'' antwoordde Jona eerlijk. Hij haalde even zijn schouders op en wuifde het weg. Ik vroeg er niet verder naar, het waren zijn zaken en niet de mijne.

''Heb je verder nog pijn?'' Ik zag geen directe verwondingen en had het vermoeden dat de andere persoon er slechter aan toe was.

''Alleen mijn lip,'' antwoordde Jona, terwijl hij zijn onderlip naar binnen zoog. Ik knikte.

''Wil je wat ijs om er op te doen?'' Ik wilde van het bureau af klimmen om naar de vriezer te lopen, maar hij hield me tegen door zachtjes aan de touwtjes van mijn badjas te trekken.

''Geen kusje er op?'' grijnsde Jona. Hij legde een van zijn handen op mijn blote knie. Ik bloosde door zijn actie. Ik schoof een stukje dichter naar hem toe en hij deed het zelfde.

De hand die op mijn knie lag, verplaatste hij naar de binnenkant van mijn dij. Hij bracht zijn gezicht dichter naar de mijne en zijn adem kietelde mijn gezicht. Ik keek hem recht in zijn ogen aan.

Jona haalde even kort zijn hand van mijn been, duwde mijn badjas een beetje aan de kant, waardoor hij meer van mijn nek en schouders bloot stelde en legde vervolgens zijn hand weer terug op mijn been. Hij begon zachtjes mijn dij te strelen.

Zijn hoofd kwam dichter bij en zijn adem was warm. Hij mompelde iets en duwde zijn hoofd in mijn nek. Ik sloeg mijn armen om zijn nek en streelde zijn haar. Mijn lichaam begon te tintelen, net als eerder deze avond.

''Jona.'' Mijn stem klonk zwak en dat was ook precies wat ik was. Mijn hele lichaam werd zwak onder Jona's aanrakingen. Hij tilde me voorzichtig op en ging op mijn bed zitten, met mij op zijn schoot. Zijn ogen gleden over mijn gezicht heen en bleven even hangen bij mijn lippen.

''Mag ik je zoenen?'' vroeg hij met hese stem. Ik keek Jona een laatste keer aan, de hongerige blik in zijn ogen was niet te missen, om vervolgens mijn lippen zachtjes op die van Jona te drukken. Zijn lippen waren ontzettend zacht, met een paar schrammetjes door het koude weer. Jona's adem was warm, toen hij zich terug trok.

Zoenen met Jona was iets totaal nieuws, iets levendigs. Het voelde alsof er vuurwerk in mijn buik ontplofte en Jona had ze aangestoken. Zoenen met Jona was net zo geweldig als chocolade taart en ijsjes in de zomer.

Jona beet zachtjes op mijn onderlip. Zijn tong kwam terecht in mijn mond en het vuurwerk was nog tien keer luider. Mijn ingewanden trokken samen en mijn huid stond in de brand. Een vuur dat hij had aangestoken en overal verspreid.

Ik trok terug en opende langzaam mijn ogen. Jona had een opgewonden blik in zijn ogen en zijn lippen waren een beetje gezwollen. Mijn vingers verlieten zijn haren en raakte even kort zijn wang aan.

Jona streelde mijn heupen en draaide ons vervolgens om, zodat ik op mijn rug lag en positioneerde zichzelf tussen mijn benen. Hij hing boven me en steunde op zijn armen. Hij kuste mijn sleutelbeen.

Ik liet mijn hand onder zijn shirt glijden en hij gromde door mijn aanrakingen. Hij stopte met mijn nek te kussen en drukte zijn lippen weer op de mijne. Ik voelde hem hard worden tussen mijn benen.

''Jona,'' mompelde ik, tussen het zoenen door, ''misschien moeten we stoppen.'' Jona stopte met zoenen. Ik trok mijn hand onder zijn shirt vandaan.

''Waarom? Heb ik iets gedaan?'' vroeg Jona bezorgd. Ik bloosde even en wees toen kort naar de erectie in zijn broek. Hij volgde mijn vinger met zijn ogen en zag het toen ook. Hij keek me aan met een flauwe grijns, waarna hij van me af rolde en naast me kwam liggen.

''Mag ik hier blijven?'' vroeg hij nog een keer. Ik draaide me naar hem toe zodat ik hem aan kon kijken en knikte. Jona glimlachte en stak zijn hand uit naar een plukje haar.

''Je bent echt heel mooi,'' mompelde hij zachtjes. Ik keek hem verbaasd aan.

''Dank je.'' Jona drukte zijn zachte lippen nog een keertje kort op de mijne, té kort. Jona ging op zijn rug liggen en maakte zijn riem los, om vervolgens zijn broek uit te schoppen. Ik probeerde niet te kijken, maar mijn ogen werden naar hem toe getrokken.

Ik zuchtte en om mijn blik af te wenden, draaide ik op mijn andere zij. Jona sloeg zijn arm om mijn middel, waarna hij me twijfelend tegen zich aan trok. Ik voelde zijn erectie tegen mijn rug en bewoog een beetje ongemakkelijk.

''Het gaat zo wel weg,'' mompelde Jona, toen hij de hint begreep. Ik knikte zachtjes en probeerde het te negeren. Ik deed mijn ogen dicht en viel bijna in slaap toen Jona nog iets zei.

''Slaaplekker Rory,'' zuchtte hij tegen mijn schouder aan, waarna ik in slaap viel.

JonaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu