Melekler Çetesi

#3

Emir'den

Şu anda şaşkındım. Çünkü düşmanım olan Burak ve çetesini burada görmeyi beklemiyordum. Ancak anlayamadığım bir şey vardı. O da yanlarında duran diğer beş kişinin kim olduğuydu. Kollarında herhangi bir dövme de olmadığı için çetenin dışında olan arkadaşları da olabilirdi.

Onlara doğru yürürken gözüm en arkada ilerleyen siyahlar içindeki kıza kaydı. Kahverengi saçları, kahverengi gözleri ve beyaz teniyle siyahların içinde çok güzel duruyordu. Burak'la aramızda birkaç adım mesafe bırakarak durduğumuzda gözlerimi kızdan alıp Burak'a çevirdim. Burak konuşmaya başladı "Burada ne işiniz var?"

Ona alaylı gözlerle bakıp konuştum "Aslında bu soruyu size sormak gerek." dedim. Bir insan okula ne için gelebilirdi ki?

"Uzatma da neden burada olduğunuzu söyle." dedi Burak. Sesi öfkeliydi.

"Gördüğun gibi bir okula ne için gelinirse bizde o yüzden buradayız." dedim bende Burak gibi öfkeli bir sesle.

Burak, kaşları çatılmış bir şekilde bana bakıyordu "Lütfen bana bu okula kayıt olacağınızı söyleme."

Ona küçümseyici bakışlarımı attım ve "Aynen öyle olacak, Yılan." dedim. O sırada arkada duran kahverengi saçlı kızın bana şaşkın bir şekilde baktığını fark ettim.

Burak tekrar konuştu. "Kader ağlarını ördü, oyununu oynadı. Ama şöyle bir şey var ki, ben seninle aynı okulda olmam."

Ona tiksinen bir ifadeyle baktım. "Merak etme, bende seninle aynı okulda olmaya meraklı değilim."

"O zaman ikimizden biri gidecek."
Burak'ın bunu söylemesiyle, arkada duran kahverengi saçlı kız birden duruşunu dikleştirip, ifadesiz bir yüz ifadesi takınarak bize doğru ilerlemeye başladı. Açıkçası ben bile onun bu soğukkanlılığından korkmadım değil.

Kız birden Burak'ın kafasına vurudu. Burak kafasını tutarak "Ah! Neden vurdun?" dedi. Bense bu olana gülmemek için kendimi zorluyordum.

Kız, Burak'a cevap verdi. "Bu okuldan gitme gibi bir fikir sunduğun için. Sırf bu okula girebilmemiz için ne kadar uğraştığımın farkında mısın sen?"

Burak "İyi de kafama vurmak zorunda değildin. Gelip güzel güzel söyleyebilirdin. Şu an senin yüzünden beyin kanaması geçiriyor olabilirim." dedi. Burak'ın bunu demesiyle çetesinden bir kız "Olmayan bir şey kanayamaz." dedi. İşte artık sırıtmama engel olamıyordum.

Kahverengi saçlı kız tekrar konuştu "Kimse bu okuldan ayrılmıyor." Kız o kadar otoriter bir tonda konuşmuştu ki benim bile onun dediğini yapasım gelmişti.

Burak konuşmaya başladı. "Arya, buna karışma. Bu Emir ve benim aramda."

Onlar konuşmaya devam ederken ben sessizce onları dinliyordum. Yine de adının Arya olduğunu öğrendiğim kızın fikrini merak ettim ve dayanamayarak sordum "Peki ikimizden bir bu okuldan ayrılmayıp ne yapmalı dersin?"

"Madem aranız limoni o zaman birbirinizle muhattap olmayın, derim." dedi Arya.

Ben bir Burak'a bir de Arya'ya bakıyordum. Arya tekrar konuşmaya başladı "Bakın, aranızda tam olarak ne oldu bilmiyorum ama en azından okul sınırları içerisinde anlaşsanız?"

Bir süre düşündükten sonra elimi Burak'a uzattım. Burak'ta elimi tuttu ve tokalaştık.

"Sadece okul sınırları içerisinde." dedi Burak.

Başımı onaylar anlamda salladım.
Arya bir bana bir Burak'a bakıyordu. Sonra birden "Artık gitmeliyiz." dedi ve Burak'ı kolundan tuttuğu gibi arabalara doğru sürüklemeye başlamıştı. Giderken arkasında gerçektende hoş bir lavanta kokusu bırakmıştı. O giderken bende arkasından bakıyordum.

Arya'dan

Burak'ı arabalara doğru sürüklerken bir yandan da düşünüyordum. Kim bu çocuklar?

Başka bir çete olduklarını biliyordum, evet. Ama hangi çete? Kızın kolunda gördüğüm akrep dövmesi aklıma geldi. Ben tam bunları düşündüğüm sırada Burak "Şu an hepnizin yüzünde ne olduğunu anlayamayan bir ifade olduğunun farkındayım Melekler. Bence buradan benim evime gidelim de size neler olduğunu anlatayım. Ne dersiniz?"

Başımı olumsuz anlamda salladım "Üzgünüm, ben gelemem. Yeni evimde birkaç işim var."
Bunu dedikten sonra kendi arabama bindim ve yeni evime doğru gitmeye başladım.
    
Birkaç dakika sonra yeni evime gelmiştim. Arabadan inip evi süzdüm. Üç katlı bahçesi olan bir amerikan evdi. Gerçi bu sokaktaki bütün evler amerikandı. Eve doğru ilerledim ve kapıyı açtım. Ve yeni evime ilk adımımı attım.