#40

3.4K 170 9
                                    

OY ve YORUMlarınızı eksik etmeyiniz:)

(Arkadaşlar yorumlar gerçekten az. Elli kişinin okuduğu bir bölümdeki en fazla oy sayısı on oluyor. Lütfen en azından. Bu bölüme okuyanların hepsi oy versin.)

Abimin bir sağa bir sola doğru yürümesi başımı döndürüyordu ve midem de daha fazla bu baş ağrısını çekebilecek durumda değildi.

"Sen haklıydın." dedi.
"Biliyorum."

Odada bir volta daha attı. "Babam birini kaçırmış."
"Biliyorum."

"Babamın bir kızı varmış!"
"Biliyorum. Ben de oradaydım."

Abim volta atmayı kesip derin bir nefes aldı ve yanıma oturdu. Elleriyle yüzünü sıvazlarken alnındaki çizgiler gerginliğini oldukça belli ediyordu.

"Bütün bu olanlar da neyin nesi?"
Derin bir nefes aldım. "Bak işte bunun cevabını bilmiyorum."

"Nasıl bu kadar sakin kalabiliyorsun Yiğit?"

Derin bir nefes daha aldım ve arkama yaslandım. "Sana göre sakin görünüyor olabilirim, ancak şu anda içten içe deliriyorum."

Gerçekten de kafayı yemek üzereydim. Aslında, şu an kafamı patlatana kadar duvardan duvara vurmak istiyordum.

"Yiğit? Bizim bi' kız kardeşimiz var. Bu nasıl mümkün olabilir? Babamın dediğine göre annemiz bizi bırakıp gitmişti. Ama eğer o kızı bulursak, belki annemizi de buluruz?" Ne yazık ki umutla sorduğu bu sorunun cevabının olumlu olduğunu söyleyemeyecektim.

Keşke olumlu bir cevap verebilseydim. Ama istesem de veremezdim. Babamın eski bir karısı vardı evet, ama biz Arya'yla nerdeyse aynı yaştaydık. Ben ondan en fazla birkaç ay büyüktüm.

Tekrar aklıma gelen düşünceyle yutkunmaya çalıştım ama boğazıma bir şey düğümlenmişti. Arya... O... Bu nasıl mümkün olabiliyordu?
"Bence o kızın annesi bizim annemiz değil."

Abim birden bana döndü. Gözleri şaşkınlıkla açılmıştı. "Bunu sana düşündüren ne?"

"Bunu açıklamak biraz zor. Bak, benim bir arkadaşım var. Hatta aynı okuldayız. Pek kendinden bahseden biri değil. Yani biraz gizemli biri. İlk tanıştığımız zamanlarda onun hakkında hiçbir şey bilmiyordum bu yüzden adını internette arattım. Tabi çok uzun uğraşlar sonucunda bir haber sitesinde eski bir habere rastladım."

"Peki haberde ne diyordu?"

"Kaçırılmışlar. Birkaç ay sonra da kız tek başına, baygın bir halde bulunmuş. Babamın kaçırdığı kızlar onlar olmalı. Sonuçta, ordaki adam arkadaşımın babasıydı. Bu da demek oluyor ki onunla kardeşiz. Ve bence onun annesi, annemiz değil."

"Peki o kıza ulaşabilir miyiz?"

Bunu sorarken sağ dizini titretmeye başlamıştı.

"Ulaşabilirim. Ama şöyle bir sorun var. Bize inanır mı hiç bilmiyorum."

Abim başını arkaya atıp kafasını koltuğun başlığına yasladı ve eliyle yüzünü kapattı.
"Arkadaşının ismi ne?

"Arya."

Abim bir süre duraksadı. Sonra da konuşmaya başladı.
"Yiğit. Bence bunu babamızla konuşmalıyız."

Şokla gözlerimi açtım ve ona baktım. "Sağol, ama ben kellemi seviyorum."

"Ben ciddiyim, Yiğit."
"Bende ciddiyim. Eğer babam onu takip ettiğimizi ve konuşmalarını dinlediğimizi öğrenirse bize ne yapar, düşünebiliyor musun?"

Ellerini yüzünden çekip başını bana çevirdi. "Düşünemiyorum."

"Bence bunu kendimiz halletmeliyiz." dedim.

"Peki ne yapmamız gerekiyor?" dedi.

Başımı arkaya atıp tavana bakmaya başladım.
"Aklımda bir şeyler var, ancak işe yarayacak mı emin değilim."

O sırada telefonumun titremesiyle telefonu elime aldım. Gelen mesaja baktığımda ağzımdan bıkkınlıkla bi' nefes çıktı.

Cidden bunun sırası mıydı?

Arya'dan

Telefona gelen mesajla yattığım yataktan doğruldum. Telefonu elime alıp gelen mesaja baktım. Okul müdürü e-mail atmıştı.

Sevgili öğrenciler,

Okulumuzun açılışı için her yıl olduğu gibi bu yılda bir parti düzenlenecektir. Bütün öğrenciler davetlidir. Katılım zorunludur. Parti Salı günü yapılacaktır.
Bilginize.
-Okul Müdürü

Başımı yatağın başlığına yasladım ve derim bir nefes aldım. Tamam, hadi parti yapıyorsunuz. Ama katılımı ne diye zorunlu tutuyorsunuz ki?

Telefonu bıraktım.
Yatağa tekrar yattım ve tavana bakmaya başladım.

Gecenin 11'inda mesaj atılır mıydı?
Tavana bakmayı bırakıp sağ tarafıma döndüm ve gözlerimi kapattım.
O an gözlerimin önüne bir çift siyah göz geldi.

Gözlerimi açıp oflayıp tekrar sırt üstü dönüp gözlerimi kapattım. Yine o siyah gözlerin gözlerimin önüne gelmesiyle yüzümdeki hafif sırıtışı engelleyemedim.

O gece, uzun süre sonra ilk defa gülümseyerek uyumuştum.







Medya: SYML - Symmetry







♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Melekler ÇetesiDove le storie prendono vita. Scoprilo ora