Invisible Pen

14

INVISIBLE PEN

Umaga na naman. Bagong umaga at bagong pakulo ng binatang ito sa harapan niya. Bakit gano'n? Bakit kahit na ipagtabuyan niya ito palayo ay gusto pa rin niya ang presensya ng lalaki?

"As what I have told you. I want to court you."

Hindi man siya nakakakita ay nakikita naman niya ang pagiging seryoso ng binata.

"Bulag ako, Wilson."

"Ano ngayon? Mata mo ba ang liligawan ko? Mata mo ba ang magsasabi na mahalin mo rin ako? Hayaan mong puso ang magpasya, Kaliza."

Huminga ng malalim ang dalaga saka napailing. "Bakit?"

Halata naman sa binata ang pagtataka sa naging tanong ni Kaliza.

"Ano'ng bakit?"

"Bakit kahit bulag ako ay nagustuhan mo ako? Bakit kahit pinagtatabuyan kita ay bumabalik ka? Bakit kahit hindi mo pa ako lubusang kilala ay may gusto ka na? Bakit, Wilson?"

He swallowed and ran his finger onto his hair.

"Hindi ko alam.." Nakagat niya ang labi sa naisagot. He need to think of another way! "Hindi ko alam pero ang puso ko… ang puso ko masaya kapag kasama ka. You know? The feeling of inlove. I'm inlove, Kaliza."

Naipikit niya ang mga mata.. Muli na naman niyang nakita ang nangyari sa kaniya walong taon na ang nakararaan.

"Biktima ako nang panggagahasa." And a tear escaped her eye. "Sinabi ko na iyon. I don't want others to gossip me or even you. I just wanted a peace and contented life."

"Okay, fine…"

Nabigla siya sa sinabi ni Wilson. Titigil na ba siya? Hindi na ba siya mangungulit ulit?

"Ha?"

"Let's just make a deal, Kaliza."

"A deal?"

"Hayaan mo ako'ng ligawan kita ng isang buwan. Isang buwan lang, Kaliza. At kapag nakita mo na ang dapat mo'ng makita, kung narinig mo na ang sigaw ng puso mo at kung gusto mo nang ipagpatuloy iyon… pakakasalan kita. Pero kung hindi at nanatili ka pa rin sa ganito…" Huminto siya at hinawakan ang palad ni Kaliza.

Wilson…

"Pero kung hindi mo pa rin ako mahal… lalayuan na kita. Lalayo na ako Kaliza."

Hindi…