ᶜʰᵉʳʳʸ ᵇˡᵒˢˢᵒᵐˢ ᵃᶠᵗᵉʳ ʷᶤᶰᵗᵉʳ/ ˢᵉᵏᵃᶤ

Bölüm 1

"Jongin" küçücük ellerini sıkıca tutan teyzesine kafasını kaldırarak baktı.

"Bundan sonra burada yaşayacaksın"dedi teyzesi ve onu yeni odasının kapısında durdurdu.Küçük bedenin yanına eğilerek tombik yanakları avuçlarının içine aldı, hafifçe okşadı.Dolan gözlerini saklamak için yüzüne yumuşak bir gülümseme bıraktı.

"Burda mutlu olacaksın.Sen,ben ve Sehun hm?"

Sorarcasına küçük çocuğu baktığında kafasını salladı Jongin.Henüz küçüktü bazı şeyleri anlamak için çok küçüktü.Çünkü o sadece yedi yaşındaydı.Omuzlarına koca bir yük binse de sadece yedi yaşındaydı.

Bayan Oh küçük çocuktan aldığı gülümseme ile mis kokan pamuk saçlara öpücük bırakıp ayaklandı.Oğlu henüz arkadaşının artık onlarla yaşayacağını bilmiyordu.Bunu onunla konuşmak için salona doğru ilerledi.Küçük Sehun her şeyden habersiz çizgifilm izlerken koltuğa oğlunun yanına oturdu ve "Sehun" diye seslendi.

Küçük Sehun yanına oturan annesini daldığı çizgifilmden dolayı farketmemişti.Annesinin dudaklarından dökülen ismi ile küçük irislerini annesine çevirdi.

"Jongin burda Sehun.O artık bizimle yaşayacak"

Sehun annesinin ağzından çıkan kelimeleri önce algılayamadı.Jongin?Arkadaşı olan Jongin mi,Onun Jongin'i?diye sordu kendisine.

"Neden bizimle yaşamak zorunda onun bir evi yok mu ?" diye sordu annesine merakla.

"Onun artık bir evi yok Sehun.O yüzden bizimle yaşayacak.Jongin artık senin kardeşin tamam mı? onunla her zamanki gibi iyi anlaş anlaştık mı güzel oğlum?"

Sehun annesinin dudakalarında dökülen cümleler ile şaşkına döndü.Neden?diye sordu.Neden onunla kardeş olmak zorundayım?

"İstemiyorum" diyverdi hızla yerinden kalkerken.

"Jongin ile kardeş olmak istemiyorum"diye haykırdı ve ayaklarını yere vurdu.Annesi bu tepkiyi beklemiyordu.Dudakları aralandı gözleri büyüdü.Oğlunun bu tepkisine anlam veremedi.Oysaki ikisi en yakın arkadaştı.Sehun kimseyle paylaşmadığı oyuncağını bile Jongin ile paylaşırken bu tepkiyi hiç mi hiç beklemiyordu.

"Sehun"dedi annesi gözlerinde buruk bir ifade vardı.

Sehun annesinin tekrar 'siz kardeşsiniz' sözlerini duymak istemiyordu.Ayaklarını sürüye salonun ortasına ilerlediğinde köşede onları izleyen Jongin'i gördü.Yüzündeki buruk ifade ile koca gözlerini ona dikmiş öylece bakıyordu.Sehun kararlılık ile onun yanından geçip odasına ilerledi.Inat etmişti bir kere.Asla ama asla Jongin ile kardeş olmak istemiyordu.

Jongin burukça rüzgar gibi yanından geçen Sehun'un arkasından bakakaldı.Hiç de sevdiği oyun oynadığı Sehun'a benzemiyordu.Onun tanıdığı Sehun onunla kardeş olmak isterdi.Ona kimseye vermediği oyuncaklarını verirdi.Biri ona karıştığında onu korurdu.Ama bu asla onun tanıdığı Sehun'a benzemiyordu.Bu Sehun onunla ne kardeş ne de arkadaş olmak istemiyordu.Belliki onu bu evde de istemiyordu.
Küçük kalbi daraldı.Gözleri doldu.Teyzesi onu bu kadar severken en sevdiği Sehun niye sevmekten vazgeçmişti?

Fısıldadı.

"Beni neden sevmekten vazgeçtin sehun?" diye sordu koca onu yutan boşluğa.

****
Gözlerini araladı.Yüzü ıslaktı.Yataktan yorgunluk ile doğrulup saate baktı.

"6.15" diye mırıldandı.Her gün aynı saate uyanıyordu.Perdeden süzen ışığı izledi bir süre.Elleri yüzüne gitti.Yaşları gözlerinden boynuna doğru ilerlemişti.parmak uçları ile silip derin bir iç çekti.