ᶜʰᵉʳʳʸ ᵇˡᵒˢˢᵒᵐˢ ᵃᶠᵗᵉʳ ʷᶤᶰᵗᵉʳ/ ˢᵉᵏᵃᶤ

Bölüm 22

"Odama geç beni bekle konuşacağız bu gece her şey açıklığa kavuşacak" diye söylenip mutfağa doğru ilerledi Sehun.Arkasında anlamsız bakışlar ile Sehun'un arkasından ağzı açık kalan bir Jongin bırakarak...

Jongin temkinli adımlarla Sehun'un odasının önünde durdu.Elini kapı kulbuna atıp derin bir nefes aldı.Sehun'un odasını ilk defa görecek olmanın verdiği heyecan kalbinin göğüs kafesini zorlamasına neden oluyordu.Elleri titreyerek yüzünde bir gülümseme ile kapı kulbunu aşağı indirip kapıyı araladı.

Yüzüne çarpan Sehun'un kokusu ile gözlerini kapattıp derince ak ciğerleri kokuya doyana kadar çekti.Bu hayallerinin ötesiydi.Öncesinde Sehun ile selamlaşmak bile onun için uzakken şimdi odasına girmişti.

Odayı süzdü.Her ayrıntısını yerdeki halının desenlerine değin ezberlemek istiyordu.Çünkü Sehun ile alakalıydı hepsi.Parmaklarını kitap raflarında dolaştırarak kitaplara göz attı.Tüm odayı genel olarak süzdü.Yüzündeki gülümseye engel olabilmesi şuan için oldukça zordu.Sehun'un odasındaydı.Sürekli kilitli durane kimseyi içeri almayan Sehun'un odası...

Sehun'un böylesine düzenli olmasını hayran kaldı.Her şey yerli yerinde belli bir düzen içindeydi.Ellerini arkaya atıp kalçalarında birleştirerek kafasını arkaya atıp tavanı izledi,daha sonra etrafında gözlerini kapatarak döndü.Içi huzu dolmuştu.

"Sehun'un odasındayım" diye mırıldanak etrafında dönmeye devam etti.İçerideki güzel kokuyu doya doya çekti.Kafasına dank eden düşünce ile sinsi sinsi gülümseyerek gözlerini az ilerideki Sehun'un yatağına dikti. Içindeki heyecan pırıltıları ile Sehun'un yatağına ilerleyip parmaklarını çarşafta gezdirdi.

Içine dolan kıkırtı hissini kovmaya çalıştı.Onun odasında olmak yatağına dokunmak kokusunu içine çekmek Jongin'in çok fazla mutlu etmişti.Elllerini bacaklarının arasına sıkıştırarak oturdu.üzerine uzanıp yastığını koklasa çok mu fazla olurdu?
Bunu aklından attı.Sehun her an ıçeri girebilir ve onu o şekilde görebilirdi.Pek iyi bir görüntü oluşturmazdı.içine dolan huzur anlatılmayacak kadar gerçekçi ve güzeldi.
Yüzündeki gülümsemeyi silemiyordu.

Odayı tekrar inceledi.Gözü üzeri örtü ile kaplı panoya takıldı.Sehun'un neden onu örtü ile kapladığını merak etti.İçi içini yerken bakıp bakmamak konusunda çok kararsızdı.Baksa özeline saygısızlık olacaktı ve Sehun'a bu şekilde yakalanmak Jongin için büyük bir utanç kaynağı olurdu.Öte yandan bakmasa tüm gece boyunca yatamaz altında ne olduğunu merak edip dururdu.
Usulca yerinden kalktı.İçini tedirginlik kapladı.Aklını binbir soru doldurdu.Panoya yaklaşıp elini örtüye attı.Gelgiltleri ağır bir şekilde yaşıyordu şuan.Elini çekip ensesine koydu.

"Ne yapmalıyım?"

"Ya ben bakarken Sehun'a yakalanırsam?"

Ofalayıp sinirle kafasını geriye atıp elini yüzüne koydu.

"Bakmazsam.pişmanlık duyacağım."

"Bakarsam da pişmanlık duyacağım."

Ne yapacağı hakkında kararsızdı.Büyük bir ikileme.düşmüştü.Ama yaparsa,yapamadığı için yaşadığı pismanlığın sadece yarısını yaşayacağına da emindi.

"Sadece ucunu kaldıracağım daha fazlası yok."

Eli titreyek örtüye gitti.Ucundan hafifçe kaldırıp baktı.Ders notu veya herhangi normal bir şey beklerken gördüğü şey ayaklarının bağını kesmiş ellerini otomaktikman ağzına kapatmıştı.

"Bu olamaz!!"

Ayakları onu geri geri götürmüş kalbi korku ve heyecan karmaşası ile çarpmıştı.