bölüm 27

366 39 42
                                    

Hava güzeldi.Görüp görülebilecek en güzel hava belki de bugündü Jongin için.
Gökyüzü temiz bir mavilik ve biraz parıltı ile gülüyordu sanki.Gözlerini kapatıp kendini tamamen havanın güzelliğine kaptıracak türden.İçinde tarif edilemez bir mutluluk vardı Jongin'in .Bıraksalar tüm gün mutluluk kahkahaları atacaktı.Yerinde durmadan oraya buraya koşacak 'başardım' diye bağıracaktı.
Bunun nedeni barizdi.Kendisine verdiği sözü başarabilmişti sonunda.Kendi evi olacaktı.Sadece ona ait.Tamam sadece ona ait değil, ona ve sevdiğine ait olacaktı.Teknik olarak sehun da onun olduğu için sadece ona ait olacaktı işte.Bir an düşündü.Sehun'a 'bana ait evim olacak' diye söyleseydi, Sehun muhtemelen kaşlarını çatar ve 'Ne o beni saymıyor musun?'diye Surat asardı.Bu düşünceyle kıkırdadı.Dışarıdan bakıldığında muhtemelen kendi kendine gülen bir deli olarak gözüküyordu ama hiç umrunda değildi.Çünkü kafasının ıçinden geçen düşünceler,planlar ister istemez dudaklarını kıvırıyor yüzüne gülümseme yerleştiriyordu.

Kafasını izlediği gökyüzünden çekip biraz ileride onu izleyen sevgilisine çevirdi.

Sehun kendi kendine kıkırdayan sevgilisini izliyordu.Tüm tepkilerini ayrıntı ile takip ediyor hepsine birer anlam yüklemeye çalışıyordu.'Mesela önce gökyüzüne mutlulukla bakıp gözlerini kapatmıştı.Muthemelen hava hoşuna gitmişti.Sonra durduk yere gülmüş gözleri ışıltı ile parlamıştı Bu gülücük ise içinde bulunduğu durumdan olmalı' diye kendi kendine tahmin yürütüyordu.Bu tepkileri Sehun'a tuhaf  gözüksede aslında çok tatlı gelmişti gözüne.Gerçi sevgilisinin her hareketi ona tatlı geliyordu.Mıncıra mıncıra sevme hissi uyandırıyordu.
Düşüncelerini def edip daha fazla vakit kaybetmemek için Onu sırtından itekleyip mobilya mağazasına sokarken sordu.

"Bir süredir seni izliyordum. Kendi kendine deli gibi ne gülüyorsun Jongin?"

Jongin kaşlarını çatarak Sehun'a döndü.Bu ani sorusu ile biraz düşündü.Demeki tahminleri doğru çıkmıştı.'Dışarıdan bakıldığında deli gibi gözüküyorumdur.' dediği tahminleri.

"Ne?" diyiverdi kendine hakim olamadan.

Sehun onun bu tatlı haline gülüp parmak ucu ile burnuna vurdu.

"Durduk yere kıkırdıyorsun,neye güldüğünü merak ettim beyefendi söyleme zahmetine girecek misiniz acaba?"

Jongin umursamayarak omuz silkti ve mağazada gözlerini gezdirdi.İlk önce yeni evi için mobilya alması gerekiyordu.Parmaklarını birbirinden geçirip heyecanla yerinde kıpırdandı. çok heyecanlı
hissediyordu.Dudaklarını birbirine bastırıp gözüne kestirdiği yatak takımına doğru ilerledi. Fazla muhteşem bir şey olmasa da ikisini idare edecek bir yatak odasıydı.Fiyatı da oldukça uygundu.

Sehun hem cevap vermesini bekliyor hem de onu takip ediyordu.Yatak odasının önünde duran sevgilisinin yanına dikildi.Bakındığı yatak takımını süzdü.Yüzünü hoşnutsuz bir ifade kapladı.Bunu söylemek istemiyordu ama eğer sevgilisi bu takımı beğendiyse gerçekten zevksizdi.Öncelikle bu yatak ikisi için küçüktü.Ve hiç rahat gözükmüyordu.Fiyatına baktı.Belliki sevgilisi fiyatı daha uygun olduğu için o takıma bırakıyordu.Derince nefes aldı.

"Illa kendi bildiğini okuyacak." diye mırıldandı.

Yatağı detaylıca izleyen sevgilisinin bileğinden tutup kendisi ile sürükledi.Bu yatak takımına daha fazla bakarak göz zevkini bozmak ve boşuna vakit kaybetmek istemiyordu.Ileride gözüne çarpan daha konforlu ve lüks duran yatak takımına memnun bir gülümseme sunup onu hayretle izleyen sevgilisine döndü.

Jongin gördüğü lüks yatak odası takımı ile kaşlarını çattı.Yeni ev, eşya derken yeterince masraf olacaktı zaten.Daha uygun şeyler bakarken sevgilisi ödeyemecekleri şeylere bakıyordu.Kızmak istemiyordu.Belliki Sehun'da bir şeylere heves ediyordu. ikisi beraber yaşayacaktı.Onun da fikrini almak tabiki istiyordu,fakat Sehun bu kadar pahalı şeyler bakarken ona fikir sormak pek de akıllıca gelmiyordu.

ᶜʰᵉʳʳʸ ᵇˡᵒˢˢᵒᵐˢ ᵃᶠᵗᵉʳ ʷᶤᶰᵗᵉʳ/ ˢᵉᵏᵃᶤ Where stories live. Discover now