You're my everything(Zaw and Uni) (Completed)

31

"အခန္​းနံပါတ္​ ၅၆..ဒီအခန္​းဘဲ.."

မနက္​​ငါးနာရီအခ်ိန္​ဖြင္​့သည္​့​ေစ်းသည္​တစ္​ဦးထံမွလိုအပ္​သည္​မ​်ားကိုဝယ္​ကာလိပ္​စာအတိုင္​းလာခ့ဲသည္​။က်ံဳး​ေဘးဘက္​ဆို​ေတာ့အိုး​ေဝႏွင္​့သာလာရသည္​။​ေစ်းက​ေတာ့ညီ
ုျဖစ္​သူကကူခင္​း​ေပးထားမည္​ဟုဆိုသျဖင္​့အဆင္​​ေျပရ
သည္​။ထမင္​းဟင္​းခ်က္​တာၾကာမွ်မၾကာ​ေလဘဲ။​ေျပာထားသည္​့အခန္​း​ေ႐ွ႕​ေရာက္​သည္​ႏွင့္​​ေနရန္​ဘဲလ္​ကိုႏွိပ္​လိုက္​သည္​။ထြက္​မလာ​ေသးတာ​ေၾကာင္​့​ေနာက္​တစ္​ခ်က္​ႏွိပ္​လိုက္​သည္​။ထို႔​ေနာက္​..​ေနာက္​တစ္​ခ်က္​။

"ဘယ္​သူလဲကြာ....ဟင္​..မင္​း.."

ဝုန္​းခနဲတံခါးကိုဆြဲဖြင္​့လိုက္​​တာ​ေၾကာင္​့​ေနရန္​လန္​႔သြားသည္​။စိုင္​းညီယံလင္​းလည္​း​ေနရန္​႔ကိုျမင္​​ေတာ့အံ့ျသသြား
ဟန္​။

"ဘာလာလုပ္​"

​စိုင္​းညီယံလင္​းဘက္​ကစ​ေမးလိုက္​သည္​။

"မင္​းဘဲ ထမင္​းခ်က္​​ေပးဆို အ့ဲဒါ​ေၾကာင္​့လာတာ​ေလ."

စိုင္​းညီယံလင္​းမ်က္​လံုးျပဴ းသြားသည္​။

"ဒီအခ်ိန္​ႀကီးထမင္​းလာခ်က္​တာ.."

"ငါမနက္​​ေစ်းထြက္​ရ​ေသးတယ္​ မင္​းကိုဒီအခ်ိန္​လာခ်က္​​ေပးမွရမွာ..ငါအထဲဝင္​လို႔ရမလား.."

ကိုင္​လာသည္​့အထုတ္​​ေတြကို​ေျမာက္​ျပကာ​ေမးလိုက္​​
ေတာ့ခနၶာကိုယ္​ကို​ေဘးကို​ေရြ႔ကာဖယ္​​ေပးသည္။အထုပ္​​ေတြဆြဲလာကာ​ေနရန္​လည္​းအထဲဝင္​လာခ့ဲသည္​။

"မီးဖိုခန္​းကဘယ္​မွာလဲ..".

"ဟိုဘက္​မွာ.."

ၫႊန္​ျပသည္​့​ေနရာကို​ေနရန္​ဝင္​သြားလိုက္​သည္​။ပါလာ
သည္​့ပစၥည္​း​ေတြကိုထုတ္​ကာ​ေနရန္​ခ်က္​ျပဳတ္​ရန္​လုပ္​ရ​ေတာ့သည္​။စိုင္​းညီယံလင္​းမီးဖိုခန္​းထဲဝင္​လာကာစားပြဲ​ေပၚထိုင္​လိုက္​ၿပီး...

"မင္​းကအ​ေစာႀကီးႏိုးတယ္​​ေပါ့ ​ေန႔တိုင္​း.."

"မင္​းအသက္​ဘယ္​​ေလာက္​လဲ.."