ေဒၚတုတ္အခန္းထဲဝင္လာေတာ့ထိုင္ေစရန္ေနလေရာင္ထေပးလိုက္သည္။ကိုႀကီးကိုၾကည့္ေတာ့တစ္ခုခုကိုစိုးရိမ္ေနသလိုပင္။
"သားေလးသက္သာရဲ႕လား "
ထိုင္ၿပီးၿပီးခ်င္းေနရန္႔လက္ကိုကုိင္ၿပီးေမးလိုက္သည္။
"ဟုတ္"
ေဒၚတုတ္ေျပာရေကာင္းမလားဟုစဥ္းစားေနၿပီးမွသက္ျပင္းခ်ကာ..
"ေျပာရမွာေတာ့အားနာေပမယ့္ကြယ္အေဒၚ့သားေလးအစားအေဒၚေတာင္းပန္ပါတယ္ကြယ္"
"ဟုတ္."
ေနရန္"ဟုတ္"တစ္ခုသာေျပာႏိုင္သည္။က်လာသည့္မ်က္ရည္ေတြကိုေဒၚတုတ္လက္ဖမိုးႏွင့္ပြတ္ဆြဲလိုက္ၿပီး..
"အေဒၚ့သားေလးကိုတရားမစြဲပါနဲ႔လားကြယ္ အေဒၚကေရာဂါသည္ပါကြယ္အေဒၚ့သားေလးအျပဳအစုကိုဘဲအားကိုးေနရသူပါ အေဒၚ့သားကေထာင္ထဲေရာက္သြားရင္အေဒၚတစ္ေယာက္ထဲဘယ္လိုေနရမလဲမသိလို႔ပါ သားေနရန္႔ကိုအေဒၚေတာင္းပန္ပါတယ္ကြယ္ အေဒၚဒူးေထာက္ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ဟာ! အရီးတုတ္..ညီ ထူလိုက္ဦးကြာ"
ခ်က္ခ်င္းႀကီးၾကမ္းျပင္မွာဒူးေထာက္လိုက္သည့္ေဒၚတုတ္ေၾကာင့္ေနရန္ထိပ္ကနဲ။ေဘးကရပ္ၾကည့္ေနသည့္ေနလေရာင္ကလည္းမလုပ္ရန္တားၿပီးအျမန္ထေစပါသည္။
ထိုအခါမွေဒၚတုတ္ပိုလို႔ပင္ငိုလာကာ.."အေဒၚ့သားကလူမိုက္ႀကီးကိုျဖစ္ေနတာကြယ္ သူ႔အစားလိုက္ေတာင္းပန္ေနရေတာ့အေဒၚမ႐ွက္ေတာ့ဘူးကြယ့္ သားေလးတို႔ဒုကၡေရာက္တုန္းကလည္းအေဒၚလိုသေလာက္ကူညီခ့ဲတယ္ေလအေႂကြးေတာင္အေဒၚသားတို႔အဆင္ေျပမွလာေပးလို႔ေျပာခ့ဲဖူးပါတယ္ သားေဇယ်လုပ္ရပ္ေတာ့အေဒၚေတာင္းပန္ပါတယ္ကြယ္ အေဒၚ့မွာဒီသားေလးတစ္ေယာက္ဘဲ႐ွိလို႔ပါ"
သားအျပဳအစုယူရတ့ဲမိခင္တစ္ေယာက္ကိုေနရန္သနားပါသည္။မိမိကိုယ္တိုင္ကုိကအေဖႏွင့္အေမကိုေစာင့္ေ႐ွာက္ေနရသူမလား။ကိုယ္သာမ႐ွိရင္အေဖတို႔ဒုကၡေရာက္မွာပင္။အရီးတုတ္ခံစားခ်က္ကိုနားလည္ပါသည္။
YOU ARE READING
You're my everything(Zaw and Uni) (Completed)
RomanceI'm not a robotထဲမွေရာဂါကိုေၾကာ႐ိုးတည္ေရး၏။ Own Creation ေနလေရာင္ စိုင္းတိမ္ယံလင္း ေနရန္ စိုင္းညီယံလင္း fan ficမဟုတ္ပါ။🔥🔥🔥🔥