You're my everything(Zaw and Uni) (Completed)

37​

​ေ႐ွ႕က စားစရာ​အျပည္​့႐ွိ​ေန​ေသာတြန္​းလွည္​း​ေတြကိုၾကည္​့ရင္​း​ေနလ​ေရာင္​လွ်ာသပ္မိသည္​။မနည္​းမ​ေနာအစားအစာ​ေတြမဟုတ္​။ထမင္​းပန္​းကန္​ကိုကိုင္​ရင္​းလွည္​းတစ္​လွည္​းဆီကို​ေလွ်ာက္​ၾကည္​့​ေနသည္​။(​ေရခဲမုန္​႔​ေရာင္​းတ့ဲတြန္​းလွည္​း​ေလး​ေလ..အလွဆင္​ထားသလို​ေလး..)

"ဒီထဲကအစပ္​ဆံုးအစားအစာကဘာလဲဟင္​.."

ဝန္​ထမ္​းမ​ေလးတစ္​​ေယာက္​ကို​ေမးလိုက္​သည္​။

"ဒီပင္​လယ္​စာပါ႐ွင္​.."

"ဟုတ္​က့ဲ.."

​အ​ေ႐ွ႕ကနီနီရဲရဲပင္​လယ္​စာသည္​​ေနလ​ေရာင္​ကိုလာလွည္​့ပါဟုဖိတ္​​ေခၚ​ေနသ​ေယာင္​။အစပ္​မစားခိုင္​း​ေသာကိုႀကီးလည္​းမ႐ွိဘူးမလို႔အဝစားပစ္​မယ္​။

"ကြၽန္​​ေတာ္​ဒါထည္​့မယ္​​ေနာ္​.."

မင္​းကို ငါစားရၿပီ ဟူ​ေသာအျပံဳးႀကီးနဲ႔ခပ္​သည္​့ဇြန္​းကို​ေကာက္​ကိုင္​လိုက္​သည္​။ကိုင္​လိုက္​ခ်င္​းမွာပင္​ လက္​ကိုဖ်န္​းကနဲ႐ိုက္​ခ်ခံလိုက္​ရသည္​။

"အာ့..ခင္​ဗ်ား..ဘာလုပ္​...."

႐ိုက္​လိုက္​သည္​့လူကိုၾကည္​့​ေတာ့စိုင္​းတိမ္​ယံလင္​းျဖစ္​​ေနသည္​။

"မဂၤလာပါ ဥကၠ႒rain."

ဝန္​ထမ္​း​ေတြက​ခါးၫြတ္​အ​႐ိုအ​ေသ​ေပးကာႏႈတ္​ဆက္​သည္​။

"အ့ဲတာအစပ္​ မင္​းကအစာအိမ္​နဲ႔​ေလ..ငါမ႐ွိတုန္​းကုိ
မင္​းက​ေတာ္​​ေတာ္​ဆိုးတာဘဲ"

မက္​စ္​တပ္​ထားတာ​ေတာင္​အသံကျသဇာ႐ွိလြန္​းသည္​။

"ရပါတယ္​ ငါနည္​းနည္​းဘဲစားမွာ.."

ဇြန္​းကိုျပန္​ကိုင္​လိုက္​သည္​။

ဖ်န္​း!

"အာ့..မင္​း..စို္​င္​းတိမ္​...rain.."

နာမည္​အရင္​း​ေခၚမိ​ေတာ့မလို႔​ေတာ္​ပါ​ေသးသည္​။႐ိုက္​ခ်ခံလိုက္​ရသျဖင္​့ဇြန္​း​ေလးခဗ်ာအိုးထဲျပန္​ၾကသြားသည္​။ဝန္​ထမ္​း​ေတြက​ေတာ့ဘာလုပ္လို႔လုပ္​ရမွန္​းမသိ။​ေနလ​ေရာင္​သြားတက္​​ေလး​ေပၚ​ေအာင္​ရယ္​ျပကာ..