H Y U N G

Part 22

Unicode

ချစ်​တယ်​ hyung....

ဖုန်းကျသွားပြီဖြစ်​ကြောင်း ဖုန်းထဲမှ တီတီတီ ဟူ​သော အသံများဆက်​တိုက်​ထွက်​ပေါ်ခြင်းဖြင့်​ဖော်​ပြနေ​သော်​ငြား သူဖုန်းကိုနားနားတွင်​ကပ်​ထားမိဆဲ။​ယောင်​ယမ်းစွာပင်​လက်​ထဲမှ ပြုတ်​မကျသွားသည်​ကို​ကျေးဇူးတင်​ရမည်​ပင်​။

​အသိစိတ်​ပြန်​ကပ်​မိ​တော့ကာမှ ဖုန်းကို​ဖြေးညှင်းစွာချ ကိုယ့်​ဘာကိုယ်​ဟန်​လုပ်​ရယ်​ကာ ဖုန်းကိုပြန်​ကြည့်​မိသည်​။ call end ဖြစ်​သွား​ပြီဖြစ်​သော ဖုန်းမျက်​နှာပြင်​လေးက baekhyunအား ကြိုဆို​နေ၏။ ကိုယ့်​ဘာကိုယ်​လုပ်​စရာရှိ​သေးသည့်​assignment အားလှည့်​ကြည့်​လိုက်​တော့ နားထဲပြန်​ဝင်​လာ​သော ထိုအသံ။

ချစ်​တယ်​ hyung...

အားးးးးးးးးး.....

အထက်​တန်း​ကျောင်းသား​လေးတစ်​ယောက်​ပြောလိုက်​သည့်​သာမန်​ဝါကျ​လေးတစ်​ကြောင်း​ကြောင့်​ မျက်​နှာတစ်​ခုလုံးပူထူ​အောင်​ရှက်​နေသည့်​ ကိုယ့်​ကိုယ်​ကို​ဒေါသထွက်​လာသည်​နှင့်​စားပွဲ​ပေါ်မျက်​နှာ​မှောက်​ချကာ​ အော်​လိုက်​မိ​တော့​ရှေ့​နောက်​ချက်​ချင်းဆိုသလို ထွက်​လာသည်​က သူ့ထက်​နှစ်​ဆ ပိုကျယ်​သော မား၏​အော်​ဟစ်​သံ။

"​ဗြောင်​ဘတ်​.. နင်​အ​ပေါ်မှာ ဘာ​တွေ​လျှောက်​အော်​နေတာလဲ.."

ထို့​နောက်​ မတိုးမကျယ်​လွန်း​သော​ တံခါး​ခေါက်​သံနှစ်​ချက်​ထွက်​လာပြီး ပါး၏အသံပါထွက်​လာ၏။

"ဘတ်​ခဟျွန်း... သား​စော​စောအိပ်​မယ်​။ မနက်​ကျ​ကျောင်းသွားရဦးမယ်​မလား.."

Baekhyun​ခေါင်းအားချက်​ချင်း​ထောင်​ကာ မြန်မြန်ဆန်ဆန်​ပင်​ နာရီကိုလှမ်းကြည့်​လိုက်​မိသည်​။ ၁၀ ဂဏန်းကို တိတိပပညွှန်​ပြ​နေ​သော နာရီလက်​တံက baekhyunအား အိပ်​တော့ ဟု အမိန့်​ပေး​နေသ​ယောင်​။

"ဟုတ်​.. ဟုတ်​ ပါး"

အခန်း​ရှေ့မှ တ​ဖြေး​ဖြေး​ဝေးကွာသွား​သော​ခြေသံကိုကြားပြီးမှသာ စာပြန်​လုပ်​ရန်​တွေးထား​သော်​ငြား သူစာတွင်​အာရုံမစိုက်​နိုင်​တော့။ assignment ကိုကြည့်​လိုက်​တော့လည်း.............. ပြီးခါနီး​နေပါပြီ။