Nuse për djalin tonë

19 ~ Fejesa

- Mirë se erdhët! Urdhëroni! Urdhëroni! - tha Bilali buzagaz.

- Ju urdhërofshin nuset e djemve! - ia ktheu Ferriku.

- Ç'thua o Ferrik? Po këta s'kanë djalë. Është vajzë e vetme nusja jonë. - tha me zë të ulët Adi.

- Po boll o Ferro, si s'tu mbyll njëherë? Qepe atë të shkretë, se na turpërove!

- Po e kam gëzimin e parë moj kunatë!

- Ububu, në dhe të gjallë do të më fusin sot mua këta! - qahej Fatma.

- Mama, mundohu të ruash qetësinë!

- Po të lënë këta të ruash qetësinë? S'të lënë.

- Elbasan ç'e pate fat more! - filloi Kadriu me të tijat.

- Ia mori këngës ky tjetri! U e zeza! Turp! Turp!

- O Kadri, po rri o qyq se... me këto fjalë nderove çupën ti, te familja e Rrunes, e shumë mirë bëre, po s'duhet harruar se ishin nga jugu ata botërit tuaj dhe i pranonin shakatë... po jemi në Shqipëri të Mesme këtu. S'dihet si i marrin. Ja i morën tjetër për tjetër? S'ka llafe! - i tha Adi urtë e butë.

U takuan grumbull të dyja palët. Ca u ngatërruan dhe u puthën nja 2-3 herë. Ca të tjerë u ngatërruan edhe më keq dhe puthnin njerëz të së njëjtës palë. Si rasti i Matildës me kunatën, gruan e vëllait të Bilalit.

- Uluni, rehatohuni, se ndenjët në këmbë! - tha Matilda me buzëqeshje të shtirur.

- Kjo është krushka, moj kunatolle? - pyeti Gushja. - Uuu, për pak e ngatërrova me nusen. Shih si qenka pispillosur!

- E me kjo është... që mos qoftë jallah! - tha nën zë Fatma.

- Po për Zotin, shumë e mirë krushka, si kumbull! - tha Luzja.

- Mos fol ti, se ta dhashë një mbrapsht! Aq me nerva jam. - ia ktheu Fatma e inatosur.

- Uuu, uuu... kjo do të na ikë nga fiqiri sot!

•

- Ej, po sa i mirë qenka nga afër ky mi! Hajde, hajde! Dy metro burrë! - Mira shikonte nga cepi i dhomës tjetër.

- O Zot, na jep edhe neve një burrë si ky! - lutej Marsela.

- Ç'thoni moj? Ç'thoni? Latë nam! Bëni pak më tutje, se do t'ju shohin! Ose uluni fare! U bëtë gazi i botës! Mos përgjoni më nëpër cepa! - tha Ivora gjithë inat.

- Eee, mos u mërzit ti, po Marloni ta kalon!

- Sa i mirë moj!

- Është i mirë, është për veten e tij! Ç'keni ju?

- Ivora, hajde të keqen mami, merr tabakanë dhe dil! - tha Matilda pasi hyri në dhomë.

- Ja, po vij.

- Moj Çelito, e di ça kam dëgjuar?

- Hë, ça?

- Thonë se po more nga karamelet e fejesës, fejohesh edhe vetë shumë shpejt.

- A të marrim nja ca? Si thua?

- Shpejt! Mbushe dorën, para se të vijë Ivora! Shpejt!

- Amin o Zot! - puthi tri herë një karamele Marsela.

•

- Erdhi nusja! - tha buzagaz Fatma, gjithë krenari.

Loni ktheu kokën nga ajo dhe e pa për ca sekonda.

Kishte veshur një fustan të kuq, të gjatë dy a tri centimetra më poshtë gjurit. Flokët lëshuar, të dredhura pak nga fundi. Një palë këpucë të zeza, me fare pak takë. Makeup natyral. Thjeshtë dhe bukur.