Nuse për djalin tonë

~ Epilog ~

- Ah mor çun, të paçim sa malet! - tha Adi teksa lundronte në botën e internetit.

- Po ti të kishe thënë më parë o lumadh, paske vdekur për çik ajfon, pse s'thua! - ia ktheu Fatma.

- Po ç'të thoja unë mavria, të linte radhë gruaja? Jo, s'të linte!

Ivora qeshte me ta.

- A sa gjynah kjo Kaderi, a! - tha Fatma, tashmë e përqëndruar në ekranin e televizorit.

Po shikonin "Lule të Vetmuara" te Klani.

- Na preku. - fshiu lotët Ivora.

- Në shpirt na preku. Po pse, moj e uruar, pse e helmove veten ashtu? Apo kishe qejf të shihje sa do të vinin në varrim e kush do të qante më shumë? Jallah, si e bëjnë edhe këta, aq prekës... turq hesapi!

- I qajnë telenovelat!

- Po pas kësaj, kush fillon, t'u bëftë nëna?

- Më duket se u mësuam keq me telenovela ne, Fatma! - qeshi nusja.

- Epo ç'ti bëjmë karantinës moj bijë? Na zuri. S'ke ç'i bën! Virusit mbyllja derën e karantinohu!

- Meqë ra fjala, mos e luani nga Klani, se fillon Rudina tani, me udhëzimet e saj! - foli Adi mjaft serioz.

- Po, të keqen, po. Aty mbahu ti, po na fillon Aisheja neve!

- Pak informacion s'do të na bënte keq moj grua! Lëre Aishenë në hallin e vet, se s'do të na shpëtojë Aisheja bashkë me shokë nga virusi!

- Po pse ore burrë, do të na shpëtojë Rudina sipas teje?

- Hajde baba, e ke radhën ti pas meje! - tha Loni i sapodalë nga dushi.

- Të keqen nëna, çoje prapë dushin në prizë, se do të lahesh edhe vetë pastaj!

- Po unë sa u lava moj mama. Pse të lahem prapë? Mos e tepro me përkujdesjen tani! Kemi gati një muaj pa dalë, nuk kemi patur kontakt me botën jashtë dhe s'kemi si ta marrim virusin. Mos u bëj merak hiç!

- Epo ja t'u bëftë nëna, e the vetë, kemi një muaj në shtëpi dhe po na mbarojnë ushqimet more bir. Dikush duhet të dalë për psonisje. Adi jo e jo, se është pensionist i shkreti dhe e ndalojnë policat te dera, unë kam sëmundje kronike dhe bie top në vend, Ivora ka imunitet të dobët... ty të mbetet ajo punë.

- Pa merak, se dal unë, sa të vishem.

- Ja, ta ka bërë nëna gati maskën, dhe qëndro dy metro larg nga njerëzit e tjerë, se janë qen bir qenër ata, nuk tregojnë se çfarë kanë, e kanë për turp dhe ecin mes turmës si pa të keq. U shofshin jallah!

- Sa të vishem unë, bëni gati listën ju, ça ju duhet, ça s'ju duhet, se po dola sot, muajin tjetër dal prapë, kur të na mbarojnë.

- Mirë, të keqen nëna!

Ivora mori laps e letër.

- Shkruaj aty bijë e nënës, mollë jeshile, mollë të kuqe, nga dy kile secila, banane, pesëdhjetë copë, se m'i ha Loni shumë!

- I shkruajta.

- Tetë kile mish viçi, dy kile mish qengji dhe gjashtëmbëdhjetë bërxolla gici, nga katër secili na bie.

- Mos harro edhe një pulë Radostine! - shtoi Adi.

- Portokalle, dy arka, se kanë shumë vitaminë C ato dhe reduktojnë rrezikun, shtoji edhe tre kuti me lëng portokalli!

- Një thes miell, pesë pako maja. - shtoi Adi.

- Mirë e ke ti Adi, shyqyr që të vajti mendja, se po na mbaronte. Bëj aty, spinaq dhe sallatë jeshile, nga gjashtë tufa, katër kile tranguj, dy kile karota!