Playful Hearts

Chapter 41

**

Chapter 41

Nagising ako na halos puti ang nasa paligid ko. Para bang nakatadhana na talagang tumira dito. Simula pagkabata ko ospital na ang naging takbuhan ko, all this time akala ko malaya na ako dahil ilang taon ko ding hindi ito naranasan pero sadya atang hindi ko matatakasan ang tadhanang nakakabit sa pagkatao ko.

Nakita ko ang mommy ko na hawak hawak ang isa kong kamay. Naramdaman niya atang gising na ako kaya naman ay nagising siya.

"Baby!" Yinakap niya ako ng mahigpit. "Ayos ka lang?"

Tumango ako bilang sagot ko sa kanya. Akala ko nasa US siya kasama si Daddy? "Mom, I thought nasa US ka?"

Ngumiti ito sa akin. "Tinawagan kasi ako ni Dale, nagcollapse ka daw kaya nagbook ako ng flight pauwi ako." My mom is my mom, she never changed.

"Ayos lang ako mom, nanikip lang po dibdib ko."

"Baby, I want you to stop atten-" Hindi ko na sya pinatapos pa. "NO MA! I WANT TO BE NORMAL!" Sa puntong ito ayokong tumigil, kung kelan pang onting panahon na lang ay matatapos na ako.

"Inaatake ka na ng sakit mo. Maghome schooling ka na lang uli, atleast doon ay namomonitor kita."

"Ayoko ma, buong buhay ko ospital at bahay na lang natin ang nakikita ko. Natutuwa nga ako ng pinayagan mo akong mag-exam sa DMU at mag-apartment eh. Kaya please mom, ayoko po maghome school uli." Alam kong selfish itong gusto ko pero hindi naman masamang humiling ng ganito kahit minsan lang.

"My desisyon is final. I want to take care of you. I want you to stop attending in your class. I want to protect you. I want you safe baby." Yinakap niya ako na nagpaiyak sa akin.

"So this means..."

"Yes baby, you'll come with me..." Tama nga ako. "...in US." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Napaiyak na ako na sa kanya na mismo nanggaling ang mga salitang iyon. Ayoko sa US, ayoko sa lugar na hindi ko naman kinalakihan. Pilipinas ang lugar na kung saan ako bagay.

Kumalas ako sa yakap niya, "No mom. Ayoko. Payag akong maghome school pero ang umalis sa bansa... ayoko po."

"ARIKA!" Buo ang desisyon ko. Hinding hindi ako aalis ng bansa at tatakbuhan ang lahat. Hinding hindi ko iiwan si Kaien. Lalaban pa ako.

Humiga ako at tinakpan ang mukha ko. Yadda! Yadda! Yadda! Mas gusto ko pang mamatay na lang talaga kesa pumunta sa ibang bansa.

"Fine, you'll stay here. Doon ka sa bahay natin." Ibinaba ko ang kumot ko at tiningnan siya.

Ngumiti sa akin si Mom. "Asan po si Kaien?"

"Pinauwi ko muna, magdamag ka niyang binantayan, baby." Napangiti ako sa sinabi ni Mom. "Nagkamali ba ako sa pagpili sa kanya, baby?"

Umiling ako bilang sagot. "The best choice ever mom pero..." bakit kailangang yung best pa kung sa huli masasaktan din. "ah, wala pala."

"I'll tell you a story Arika. Umayos ka dyan." Iniayos ko ang sarili ko at umupo.

"Why all of a sudden mom?"

Ngumiti lang siya bilang sagot. "There was a prince searching for his princess. He look over their town and keep searching until the day that he made it, atlast he finally found the girl that once become the reason for him to smile..." A cinderella story. Nakinig lang ako ng nakinig. "Eventually, the prince finally knew that the girl that he was looking for is the who will become his bride." Arranged marriage just like me.

"Arranged marriage?"

Ngumiti ito sa akin. "Yup, just like you and Dale."

"What happen next mommy?"