〘TR〙「 All Mine - Taek∞k 」✓

XXVIII

~

Taehyung  bir başka yumruğun karnına indirilmesiyle acıdan inledi, diğerlerinin nerede olabilecekleri konusunda en ufak bir fikri bile yoktu ve işin tuhaf tarafı iyi olma ihtimalleri olsa bile şu anda yüzde yüz boku yemiş olan kendisi için endişelenmek yerine aklı hep onlardaydı. Şimdi ise babası ile yüz yüzeydi, karşısında tıpkı Jungkook'a yapıldığı gibi üstündeki her bir kelepçeye rastgele bağlanmış onca zincirlerle sarmalanmış kaskatı kesilmiş duruyordu. Bu duruma düşmesinin nedeni en son kaçmaya kalkıştığında, sadece kelepçeler onu yerinde tutarken, babasını ve adamlarını şok ederek bir çırpıda kelepçelerden kurtulmuştu bu nedenle de önlem amaçlı olaya zinciri de katmakta karar kılmışlardı ki her ne kadar Taehyung yalandan çırpınıp 'ah Bakın kaçamıyorum!' rol yaparak bu görüntüyü vermeye çalışsa da başarısız olmuş, aksine şüphe uyandırarak neredeyse vücudunun her noktasında zincir izi kalacak kadar sıkı zincirlenmesine sebep olmuştu.

Taehyung delirmişti.

"JUNGKOOK'UN VE DİĞERLERİNİN YERİNİ SÖYLE BANA. HEMEN!"

"KAPA ÇENENİ!"

"YİYORSA KAPAT, KORKAK!"

Ve sözlerinin ardından bir yumruk daha karnına geçirilince bu sefer ağzından kan almıştı Taehyung'ın ama genç adam vazgeçmiyordu, kafası türlü türlü çılgınca kaçma planları kurarken bir yandan kırmak amaçlı yerinde tepinerek ses çıkardığı zincirleri gözlüyor, kurtulduğu gibi bu odadaki herkese en başta babasına gelecek şekilde nasıl işkence edebilirim diye düşünüyordu.

"Taehyung, o ibneyi aklından çıkarıyor, HyeHwa ile evleniyorsun! Umarım bunu anlarsın ve düzelirsin aksi takdirde-"

"Yemin ederim onun bir saç teline dahi dokunursan sana sözüm olsun ki elimi korkağa alıştırmam, zincirleri kırdığım gibi seni şimdi ve burada anında gebertirim duydun mu beni it herif!"

Taehyung bu sefer rol dışı gerçekten zincirlere abanmaya başladığında, arkasında bulunan babasının adamları emri beklemeden panikle ona yaklaştılar ve yerine sabitlemeye çalıştılar. Bu deli yine serbest kalırsa ne bok yeriz diye düşünmeden edemiyorlardı, atmosfere saçtığı havayla kaçık bir seri katilden farkı yoktu görünüşünün ve bakışlarının.

Gözleri normaldeki halsiz derin bakışlarından arınmış aksine dev gibi açılmıştı, neredeyse yuvarlarından çıkacak gibi duruyorlardı.

Ah bir de o bie kulağından öbürüne uzanan pis gülüşü yok muydu? Sinirlendiği bile belli olmuyordu kimselere taa ki tüm bakışlar gözlerindeki alevlerin ısısına ulaşana dek, halinden memnunmuşçasına bir gülümsemeydi bu, kahkahaları eksik olmuyordu.

Saçları ve kıyafetleri ter ve kan içindeydi, bilekleri ve vücudu yara ve izlerle doluydu onca sıkı zincire abanmaktan ve haliyle üzerindeki sıkı ağırlıktan, vücudu mosmor olmuştu.

"Aynı şekilde ben de seni şimdi ve burada gebertebilirim ama yapmayacağım, karşında benden başkası olmadığı için şanslısın-"

"ŞANSLI MIYIM?! HAHA GÜLDÜRME BENİ! PLANLARINI VE YALANLARINI BİLİYORUM! HERKESTEN PARA SÖKÜP YALAN SÖYLEYEN BİR OROSPU ÇOCUĞUSUN, SENİN DIŞINDA HERKESİ TERCİH EDERİM!"