My Life - Louis Styles

33

Pov. Louis

Als ik thuis aan kom gooi ik al mijn spullen op de grond. Ik loop naar de keuken en ik zet wat thee. Ik stuur pap een appje dat ik thuis ben.

"Oké Louis leren." zeg ik zacht en ik doe de televisie uit. Ik pak mijn boeken en ik ga aan de tafel zitten. Ik open de goede hoofstuk en ik begin te lezen en ik typ op een word bestandje alle belangrijke dingen.

Rond 5 uur wordt er aangebeld. Ik sta op en ik open de deur. "Hi." zeg ik als ik een man zie rond de 50 denk ik. "Hallo, woont Harry Styles hier?" "Oh god je bent zeker van de pers, doei." zeg ik snel en ik doe de deur dicht, maar zijn voet gaat er tussen. "Nee!" hij opent de deur. "Ik ken Harry. Hij was vroeger vrienden met mijn zoon Jeroen." ik frons. "Oké? Waarom bent u hier?" "Ben jij zijn zoon?" ik knik. "Mag ik alsjeblieft even binnen komen? Ik heb Harry al lang niet gezien en ik heb nieuws en dat wil ik liever face to face zeggen." zegt hij. "Hij is niet thuis." zeg ik. "Je moet later terug komen." zeg ik daarna. "Kan ik alsjeblieft wachten? Alsjeblieft." ik zucht en open de deur wijder. Hij glimlacht en stapt naar binnen. "Wat wil je mijn vader vertellen?" vraag ik terwijl ik de deur dicht doe. "Jeroen is overleden." ik stond meteen stil. "Wat?" zeg ik zacht. "Hij is omgekomen in een auto-ongeluk." "Het spijt me." zeg ik meteen. "Het is niet jou fout." glimlacht hij. "Ga zitten, wilt u wat drinken?" "Water is prima." zegt hij en ik knik alleen en ik loop naar de keuken en ik vul een glas met water.

Als pap wist dat ik nu een vreemd iemand in huis had wordt hij helemaal gek.

"Weet je. Harry was altijd de vrolijste vroeger." begint hij als ik ga zitten op de bank en hem zijn glas had gegeven. "Wanneer waren hij en Jeroen bevriend geraakt?" "Ze waren beide 6 jaar. Ze waren de beste vrienden, ze deden alles samen. Harry kwam altijd voor de deur in de ochtend om samen naar school te lopen met zijn moeder. Hij had altijd de grootste glimlach op zijn gezicht." ik glimlach. Zo ken ik me vader. "Altijd na school speelde ze bij hem of bij ons. Ze hielden er van om tenten te bouwen. Ze pakte alle dekens die ze konden vinden en toverde de hele huiskamer in een grote tent." ik glimlach. "Dat deed ik vroeger ook altijd met pap." glimlach ik. "Hoe oud ben je?" "16, papa was jong toen hij mij kreeg." "Zeker. Ik kwam er later pas achter dat Harry een kind had." "Hadden jeroen en Papa nogsteeds contact?" hij schud zijn hoofd. "We zijn verhuisd toen ze allebei 10 waren." "Pap heeft mij nooit verteld over Jeroen." zeg ik. "Hij heeft wel andere dingen aan zijn hoofd nu dat hij wereld beroemd is." grinnikt hij. "Misschien wel ja." zeg ik. "Wat deden Jeroen en Pap nog meer samen?" "Bakken. Je vader was altijd dol op bakken." ik glimlach. "Hij doet het nogsteeds." "Dat geloof ik ja. Hij wilde het liefst elke dag de hele dag door bakken. Van koekjes naar cupcakes naar brownies en naar taarten. We dachten allemaal dat hij in een bakkerij ging werken." ik grinnik. "Als hij de tijd vind om te bakken dan bakt hij nogsteeds." zeg ik. "Vroeger had hij een eigen naam. Hij maakte bijna altijd chocolade koekjes en hij noemde ze La Harry. Hij hield er van om ze uit te delen en om ze op een bord te leggen met zijn naam er op." grinnikt hij. "En de cakjes versierde hij altijd met Jeroen samen. Ze maakte er allebei een hele kunstwerk van en zetten het om hun markt kraampje die we hadden met een grote logo van A4 papier erop." ik grinnik.

Waarom heeft papa mij dit nooit verteld?

"Dus jij bent zijn zoon? En je andere vader is Niall Horan?" "Lastig verhaal, ik wil het er niet over hebben." zeg ik. "Oké, sorry. Waar zit je op school?" "Hier op de school om de hoek." "Welk jaar?" "Laatste. Examen jaar. Ik was bezig met leren." "Oh sorry." "Maakt niet uit." zeg ik. "Nerveus?" "Heel erg. Ik ben bang om te zakken. We gaan op tour en als ik nu zak kom ik in problemen met de tour." zeg ik. "Je zou altijd naar mij toe kunnen komen." zegt hij. "Oké." zeg ik zacht.

Akward.

Hij kijkt naar me. Ik kijk weg en ik bijt om mijn lip en hij blijft kijken.

Ik kijk op de klok en ik zie dat het half 6 is.

"Wilt u nog iets drinken?" vraag ik. "Doe maar nog een watertje." ik knik en ik loop naar de keuken.

Die man maakt me bang.

Ik pak snel mijn telefoon en ik klik oma haar naam aan.

U:
Kom alsjeblieft hier naar toe. Er is een man en die kent papa en het is een vriend en hij is eng. Kom alsjeblieft.

Type ik naar oma toe.  Ik vul het glas opnieuw met water en ik loop terug. Alsjeblieft kom.

"Je lijkt precies op je vader." zegt hij. "Dankje?" zeg ik vragend en ik zet een glas neer op tafel.

"Kan je nog meer over pap vertellen?" "Oké uhm laat me denken. Heeft je vader nogsteeds de krullen?" "Hij heeft lang haar nu." zeg ik. "Vroeger vond je vader de krullen niet echt leuk totdat hij er mee ontdekte dat de meiden het heel leuk vonden. Zijn openingszin voor meiden was dan ook: 'Hoi ik ben Harry Styles en ik heb krulletjes." ik glimlach. "Zo heeft hij mijn vader waarschijnlijk ook binnen gehaald, door de krullen." grinnik ik.

We praatte verder over pap en ik voelde mezelf steeds banger worden. Die man keek te lang naar mij en ik voelde me alles behalve comfortabel.

De deur ging open en ik keek meteen op. "Louis?!" ze liep de kamer binnen en meteen stond ze stil. Ze sloeg wit aan. "Des?" "Des?" zeg ik en ik sta meteen op. "Wat doe jij hier?" oma pakt mijn arm en ze duwt mij naar achteren. "Een praatje maken met Louis." glimlacht hij. "Jij bent niet welkom hier en dat weet je!" sist ze.

En toen klapte het binnen. Des. Papa's vader, de man die papa veerkracht heeft.

"Er is geen Jeroen." zeg ik en hij grinnikt. "Domme, domme Louis. Netzoals je vader." "Hou papa hier buiten." sis ik meteen en ik maak mijn arm los. "Waarom ben je hier?! Om het papa nog een keer aan te doen?! Ga weg! Flikker op!" schreeuw ik.

Hij heeft papa dit allemaal aan gedaan.

"Louis." zegt oma zacht.

"Jij hebt zijn hele leven verpest!" schreeuw ik. "Elk jaar weer verpest jij zijn leven!" ik loop dichter naar hem toe. "Ik hoop dat je een leuk leven hebt Asshole!" schreeuw ik en ik krijg een klap in mijn gezicht. "Louis!" schreeuwt Oma. Ik grijp naar mijn wang en ik kijk naar hem. "Val dood." sis ik

Hij wordt boos en voordat ik het wist drukt hij mij tegen de muur en zijn handen gaan om mijn nek.