Unicode
ညစာစားကြချိန်တွင် Jeon Jungkookမပါပေ။ သူက နောက်ကျမယ်လို့တော့ ပြောသံကြားတာပဲ ။
" Mochiလေး "
" ဗျာ ၊ ဦးဖေ "
" စာတွေလိုက်နိုင်လား ၊ မရတာတွေရှိရင် ဦးဖေကို လာမေးနော် ၊ ကိုကိုjungkookကိုလည်းမေးလို့ရတယ်"
" ဟုတ်ကဲ့ ဦးဖေ သားမရတာတွေရှိရင်မေးပါ့မယ် "
" အေးအေး မုန့်ဖိုးရောရှိသေးလား "
" ရှိသေးတယ် ဦးဖေ "
" ရှင်ကလည်း ထမင်းသာစားစမ်းပါ ပြီးမှမေးလည်းရတာတွေကို ထမင်းစားပျက်အောင် "
" မင်းကလည်း ကိုယ်လည်း သတိရတုန်း မေးရတာပေါ့ "
" ဟိုကလေး များများစားလေ ထမင်းကိုအရာမယွင်းသေးဘူး ၊ စားလို့မကောင်းရင်လည်း စားချင်တာလုပ်ခိုင်းလိုက် "
ဒေါ်လေးက ဦးဖေကို ပြောဆိုပြီးနောက် ကျွန်တော်ဘက်လှည့်လာလေသည်။
" စားကောင်းပါတယ် ဒေါ်လေး "
" ဒါဆို များများစား ၊ လူကြည့်တော့ သေးသေးလေး ၊ ထမင်းလေးဘာလေးများများစားမယ်မရှိဘူး၊ ကြည့်လိုက်ရင် ကြောင်စာလောက်လေးစား ၊ ပြီးရင်မတည့်တာတွေစားပြီး နေမကောင်းဖြစ်ဦးမှာ "
" မိန်းမရယ် ကလေးစားနိုင်သလောက်စားပါစေ "
" ရှင် လျှာမရှည်နဲ့ "
ဒေါ်လေးက မာန်မဲလိုက်သောကြောင့် ဦးဖေမှာ ပါးစပ်ပိတ်လိုက်ပြီး ထမင်းသာကုန်းစားတော့သည်။ ဘိုးဘိုးနှင့်ဘွားဘွားကလည်း ထမင်းသာစားနေပြီး ဘာမှဝင်မပြောပေ။ မမကလည်း ကျွန်တော့် ပန်းကန်ထဲသို့ ဟင်းတွေထည့်ပေးလာပြီး များများစားခိုင်းနေသည်။ ကိုကြီးနှင့်မရီးကတော့မရှိပေ။
"များများစားမှ ကြီးထွားမှာပေါ့ ၊ Jiminနောက်ခါ များများစားတာပဲ မြင်ချင်တယ်နော် "
" ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး "
" ဟဲ့ Sona အဲ့တာတွေက စပ်တယ်လေ ဘာလို့ထည့်ပေးနေတာလဲ "
ထမင်းစားပွဲကတော့ ဒေါ်လေး၏ပူညံပူညံအသံများဖြင့်စိုပြေနေပါတော့သည်။
