I Saw You || SaTzu

I Saw You ( ဇာတ်ကြောင်းပြန်ခြင်း : 1 ) 🍀

Zg ver.

ဟုတ္ ဒီအပိုင္းမစခင္ Thor စကားနည္းနည္းေလာက္ ေျပာခ်င္ပါတယ္ ။ အခု အပိုင္းက လက္ရွိ ( "__ " ) အေၾကာင္းမွာ ဝွက္ခဲ့တဲ့ ဇာတ္ေၾကာင္းေတြကို ျပန္ေဖာ္ၿပီး ေရးမဲ့အပိုင္းပါ ။ ဒါေၾကာင့္ ဖတ္ရတာ ရွုပ္ရင္ ရွုပ္သြားနိုင္သလို ရွင္းရင္လည္း ရွင္းေနမွာပါဘဲ ။ ဘာလို႔ ဒီလိုေျပာတာလည္းဆိုရင္ တင္တဲ့ တစ္ပိုင္းစာကိုဘဲ ဖတ္ၿပီး ၿပီးသြားသလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပါ ။ ဒီစကားက Readerတိုင္းကို ဆိုလိုတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ။ Thorအျမင္ကိုဘဲ ေျပာတဲ့သေဘာပါ ။ Thorအျမင္မွားတာလည္းျဖစ္နိုင္ပါတယ္ေလ ။ updateမမွန္တဲ့ Authorတစ္ေယာက္က အခုလိုေတြေျပာေနလို႔ ရယ္ခ်င္လည္းရယ္ပါ ။ ရပါတယ္ ။ 

Thorကေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ စိတ္ဆိုးေနတယ္ ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ Thorျပန္ၿပီးဖတ္ၾကည့္တဲ့အခါ ဇာတ္ဝင္ခန္းတစ္ခန္းဟာ လြဲမွားေနတာ ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ။ အဲ့အခန္းကို အခု Thorျပင္ၿပီးသြားပါၿပီ ။ ေနာက္အခုလို ထပ္မမွားဖို႔လည္း ဂ႐ုစိုက္ေရးပါ့မယ္ ။ ဒါကို Readerေတြ မေထာက္ျပနိုင္ခဲ့လို႔လည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္ ။ Thorမွားေနရင္ ၊ လြဲေနရင္ ေထာက္ျပပါ ။ရပါတယ္။  Thorစိတ္မဆိုးပါဘူး ။ Readerတို႔ေထာက္ျပမွ ျမင္နိုင္မဲ့ အမွားမ်ိဳးေတြလည္း ရွိေနနိုင္တာလည္းရွိမွာဘဲေလ ။ Thorေျပာတာ ဟုတ္တယ္ မလား။

အစကေနအခုၿပီးတဲ့အထိ ေသခ်ာျပန္ၿပီး တစ္ကြက္ခ်င္း ဝွက္ခဲ့တာေတြကို noteထုတ္ၿပီး ေရးရတာျဖစ္လို႔ မေန႔က မတင္ေပးနိုင္ခဲ့တာကို နားလည္ေပးေစခ်င္ပါတယ္ ။ အစက အပိုင္း( 14 ) ကို ေရးမယ္ဆိုၿပီး ဝင္လာတာက အမွန္ပါဘဲ ။ဘယ္လို စရမွန္းမသိလို႔ ျပန္ထြက္ၿပီး ျပန္ဖတ္ရင္းက ဒီအပိုင္းကို ေရးဖို႔ျဖစ္လာတယ္ ။ ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ဖို႔ သင့္ေတာ္တဲ့ ေနရာေကာင္း ၊ အပိုင္းေကာင္းတစ္ခုလို႔ Thorထင္တာေၾကာင့္ပါ ။ ဟုတ္ ေျပာခ်င္တာ ဒီေလာက္ပါဘဲ ။ ေအာက္မွာ စဖတ္လို႔ရပါၿပီ ။

.🍀

လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္နဲ႔ႏွစ္လခန႔္က
ညရွစ္နာရီခြဲဝန္းက်င္ေလာက္မွာ
Chaeyoungရဲ့ ေကာ္ဖီဆိုင္၌ Nayeonနဲ႔chaeyoung အေခ်အတင္စကားမ်ားရန္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္ ။ 
စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔ ကားကို ေရာက္တတ္ရာရာေမာင္းရင္း နယ္ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ဘက္ကို
Nayeon ေရာက္လာခဲ့သည္ ။
ငိုေနတာမို႔ ျမင္ကြင္း‌ေတြဟာ
ရွင္းမေနဘဲ ေဝဝါးလို႔ေနသည္ ။
အေဝးေျပးလမ္းမလို ဘာတိုက္တာ အေဆာက္အဦမွ မရွိ
ကားသြားကားလာရွင္းလြန္းသည့္
သုံးခြလမ္းစုံတစ္ခုနားအေရာက္မွာဘဲ
ကားဟာ ႐ုတ္တရက္ ဘီးေပါက္ၿပီး
အရွိန္လြန္ကာ ေလးငါး ေျခာက္ပတ္ေလာက္
ထိုလမ္းစုံ၌ ပတ္ရမ္းသြားသည္ ။
ကၽြီးးးးးးးးးးး!!!!!!!!!
ကားဘရိတ္ကိုဇုံနင္းထားပါေသာ္လည္း
အစထဲက အရွိန္ႏွင့္ ေမာင္းလာခဲ့တာေၾကာင့္
ကားဟာ ေတာ္ယုံႏွင့္ မရပ္နိုင္ ။
ဒီလိုေမာင္းရင္ ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးေတြ
အေျခအေနမ်ိဳးေတြ ၾကဳံေတြ႕ရနိုင္တာကို
သိရဲ့နဲ႔ ေသျခင္းကိုမွ မေၾကာက္ဘဲ
ေသခ်င္းတရားဆီ အေရာက္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ပို႔ေဆာင္ေနတဲ့ သူမကို
ေသမင္းဟာ အလိုမရွိခဲ့တာဘဲလား? ။
ဒါမွမဟုတ္
ဘုရားသခင္ကဘဲ သူေတာ္လူေကာင္း
တစ္ေယာက္ကို ေသမင္းလက္ထဲ
မေပးနိုင္ခဲ့တာေၾကာင့္ဘဲလား?မသိ ။
ဘရိတ္ေပၚနင္းထားတဲ့ ‌ေျခေထာက္ကို
Nayeonအားေခ်ာ့ပစ္ဖို႔ ေတြးလိုက္ခ်ိန္မွာဘဲ
ကားဟာ လမ္းမ အလယ္မွာ
ရပ္တန႔္သြားသည္ ။
ကားရပ္ရပ္ျခင္း ကားခါးပတ္ကို
အျမန္ျဖဳတ္ကာ ကားထဲကထြက္လာသည့္
Nayeon ။ ကားလမ္းမေပၚ ေခြက် ရိုင္လဲ
သြားတဲ့ ေျခအစုံဟာ
သူမ ကိုယ္ခႏၶာေသးေသးေလးကိုပင္
မသယ္နိုင္ေတာ့ ။
အသက္ကိုခပ္ျပင္းျပင္း ရွူရင္း
Nayeon သံကုန္ေအာ္ကာ ငိုပစ္လိုက္သည္ ။
ရင္ဘက္ထဲက နာက်င္ေနတဲ့
ႏွလုံးအိမ္က တစ္မ်ိဳး ။
တစ္ကယ္ ေသရေတာ့မွာလား ဆိုၿပီး
ေျခာက္လန႔္လာတဲ့ ေၾကာက္စိတ္ကတစ္ဖုံ။
အခုေတာ့ သူမ မေသရဲမွန္း သိသြားၿပီ ။
ညဟာ အခ်ိန္ ဆယ္နာရီေက်ာ္
ဆယ့္တစ္နာရီ ဝန္းက်င္းနီးပါးေလာက္ရွိေနၿပီျဖစ္၏ ။ 
မ်က္ရည္စေတြ စိုေနတဲ့
မ်က္ေတာင္ကို သူမခက္လိုက္မိခ်ိန္မွာဘဲ
လိပ္ျပာတစ္ေကာင္ဟာ
လွပတဲ့အေတာင္ေတြကို ျဖန႔္ၿပီး
သူမအေရွ႕မွာ တစ္ဝဲလည္လည္
ပ်ံသန္းေနတာကို
သူမ ျမင္ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။