My Bipolar (Forbidden Love Series 1)

CHAPTER 3

     
PASIPOL-SIPOL si Michael habang nag didilig ng halaman. Hindi niya alam pero maganda ang mood niya ngayon. Marahil ay dahil masarap ang tulog niya kagabi.

      
"Hey" Napa pitlag si Michael sa biglang pag dating ni Allen. Hindi niya ito inaasahan.

"Good morning sir" bati ni Michael.

"Mornin' , I want to jog outside the mansion. Come with me" sambit ni Allen at nauna ng mag lakad. Dali daling tinapos ni Michael ang ginagawa at sinundan si Allen. Mabuti nalang at naka suot siya ng white shirt at jogging pants.

"You're so slow" iritang sambit ni Allen.

"Sorry sir" he apologized.

"Nevermind, let's go" sambit ni Allen at umalis na. Nag kibit balikat lamang si Michael at sumunod. They're jogging outside the mansion. Ngayon lang uli naka labas ng Mansion si Michael mula nung unang araw na dumating siya.

"Nag pa alam po ba kayo sir?" tanong ni Michael.  Its more better kung alam na lumabas siya para mag jog in case na may mangyari.

"Do I need too?" balik na tanong ni Allen at huminto. Mariin siyang nakatingin sa mga mata ni Michael.

"Ah eh.." Hindi alam ni Michael ang isasagot kaya nag iwas na lamang siya ng tingin.

    

Allen just tsked and continue jogging. While Michael is silently praying that Allen wouldn't shift his mood this time. They are outside and it will be a big mess when Allen mood shifts into badass.

     

Matapos ang ilang sandali ay nakarating sila sa isang play ground. Na alala ni Michael ang play ground na ito ng madaan nila nung unang araw niya. Nag taka siya ng makitang huminto si Allen at pumasok sa loob ng play ground.

"Ahm sir?"

Bumaling sa kanya si Allen na may malawak na ngiti sa mga labi.

"Michael let's play!" Allen said with his puppy eyes. The first time he call Michael with his name...

   

Hindi alam ni Michael ang sunid na gagawin. Hinayaan nalang niyang hilahin siya ni Allen patungo sa swing.

"Swing swing!" Allen said playfully. Michael can't help himself to smile. Allen looks really cute. Now he's starting to likes this mood of Allen.

    

Matapos ang isang oras na pag lalaro sa swing, slide at sa iba ay nakaramdam na rin ng pagod si Allen. Nag papasalamat si Michael at kokonti lamang ang mga batang nag lalaro ngayon.

"I'm tired Michael" Allen said and rest his head on Michaels shoulder.

'eto na naman, yung feeling...

Sa mga simpleng galaw lamang ni Allen ay hindi na siya mapakali at lagi siyang apektado.

    
Nakatitig lamang si Michael kay Allen sa buong oras. Alam niya ang kondisyon nito pero may kung ano sa loob niya na gustong tawagin si Allen na kanya, my bipolar. 

       

"pero hindi pwede!" sambit ni Michael sa sarili.

"Alin ang hindi pwede?" tanong ni Allen na kararating lang. Nasa mansion na sila. Dalawang oras pag katapos nilang mag jogging.