√The Person I love (La Isla Salvation#1)

24

Naging alisto ako sa kinatataguan ng biglang bumukas ang pinto.

"Nanak?"  Nanay

Dahan dahang ibinaba ang kumot na nakatabon sakin..

"N-nay" hindi nakatakas ang panginginig ng boses ko dahil sa takot..

"Anak pangatlong araw kanang di pumapasok, ano ba ang nangyayari sayo?"

Bakas din sa tinig ni nanay ang labis na pag aalala..

Napatitig ako dito at iniisip kung sasabihin ko ba sakanya ang nangyari..

Ngunit ayaw kong madamay ang nanay..

May namumuong ideya ang isipan ko, ngunit nagdadalawang isip ako kung itutuloy ko ba..

Inilingan ko si nanay, at napipilitang ngumiti dito..

"Okay lang ako nay, medyo magaan na pakiramdam ko, baka b-bukas papasok na ako.." anya dito..

Hindi kumibo si nanay waring nakukulangan sa sagot ko ngunit sa huli ay tumango lamang ito..

"Osige, aalis na ako at mag aani kami ng tita bibi mo ng mga mais.. maglinis ka dito anak ha.." ito sabay halik sa noo ko..

Mabilis namasa ang mga talukap ng mga mata ko...

Sinilip ko pa ang ina sa labas ng bintana hanggang sa mawala na ito sa paningin ko..

Napabuntong hininga ako bago mabilis na kinuha ang bag at bukas doon.

Buo na talaga ang desisyon ko, lalayas ang sa baryo namin hanggang sa mawala na ang kabaliwan ni Janus sa utak..

Mabilis kong isinalansan sa bag ang anomang damit ang mahawakan..

"I thought you are sick? But you still have an energy to pack your clothes my fiance.."

Napatili ako sa gulat ng may nagsalita sa likuran ko..

"J-Janus!!" Dimakapaniwalang sigaw ko..

Ngumisi lang ang binata at bahagyang itinaas ang isang supot ng mga prutas..

"I'm so worried my fiance, hindi ka pumasok ng dalawang araw at may pakiramdam akong dika papasok ngayon so I cheat my school and came here, but to my surprise.."

Sabay baba ng tingin nito sa hawak kong mga damit..

Nataranta akong ng humakbang ito palapit saakin..

"W-wag! Wag na wag kang lalapit!! Sisigaw ako!" Pagbabanta ko..

Umangat lamang ang ibabang labi nito..

"Go scream, dikita pipigilan" anya nito at dahan dahang lumapit saakin..

Mabilis nitong hinuli ang pulupulsuhan ko at sapilitang hinihiga sa kama ni beth..

"w-wag.. wag a-ayaw ko Janus!! Pakawalan muko aahh-mmm"

Mabilis nitong sinakop ang bibig ko gamit ang bibig nito..

Agad kong pinaghahampas ang muka nito at sinisipa ang mga paa nitong pilit na kinukulong ang mga binti ko..

Ng mapakawalan nito ang labi ko, buong lakas ko itong sinampal..

At hinihingal na tinulak ito, ang akala ko ay matitinag ito pero ako ang hindi nakabalanse dahil sa pagsuntok nito sa sikmura ko..

Mabilis akong namilipit at dahan dahang natumba sa sahig..

"Aarrggg"

Dinakot nito ang braso ko na sobrang higpit at pilit na tinatayo..

Itinulak ako nito sa kamang muli..

"Please po. J-janus ayaw kuna.. nasasaktan na ako" umiiyak namimilipit sa sobrang sakit kong pagmamakaawa..

Nagsipagtaasan ata lahat ng balahibo ko ng himasin nito ang hita ko..

"You really like dress" anito nito..

Habang ako ay humahagulgol..

Umiiling dahil sa pagmamakaawa..

"I'm tired of this Aumbre, what if.. let's runaway and build our own family? What do you think"

Napaigik ako ng hawakan nito ang gitnang hiwa ko..

Mabilis akong umiling at aatras sana kung dilang nito inipit ang isa kong binti..

"NAPAKA HAYOP MO KUYA BLUE!! BAKIT!? BAKIT AKO!! bakit ako.. wala akong ibang hinangad kundi ang masaya at malayang karanasan lang naman... huk* k-kinulong mo agad ako! Ayaw ko sayo.... huk* a-ayaw ko sayo"

Umiiyak kong anya..

Dahan dahang bumaba ang katawan nito sakin at ang muka naman nito ay di na lalayo sakin.

"Hindi nakita pwedeng pagbigyan sa mga gusto mo Aumbre, the first time my eyes layed to you means you are already mine.. pinagbigyan lang kita ng ilang araw pero hindi kana pwedeng umabuso" nangaakit nitong anya..

Nagkanda sinok sinok na ako sa kakaiyak..

Oo.. nagkagusto ako dito, napaka gwapo naman kasi at pamatay ang ngiti..

Ngunit hanggang hanga lang ang tanging nararamdaman ko..

"Ayaw ko sayo Janus... ni kahit kaylan ay diko naramdamang minahal kita.. kaya please wag mong ituloy o ituloy ang mga balak mong hindi ko naman gusto.. pakawalan mo ako.." umiiyak kong paliwanag dito..

Sumeryoso ang mga mata nito, bigla nalamang ito tumayo ng diretso at taimtim akong tinitigan..

"Remember this day Aumbre, maniwala kaman sa hindi... ikaw mismo ang lalapit saakin balang araw.. magmamakaawang pakasalan ako, makakapanakit ng damdamin ng iba at kapag dumating ang araw na iyon Aumbre.. the freedom you wanted, you'd never be catch it..lahat ng sa iyo ay akin.."

Ito sabay walk out palabas ng kwarto..

Mabilis akong napaupo at hinahabol ang sariling hininga..

Tinanaw ang daang dinaanan nito..

Anong ibig sabihin nito?

Pero ang alam ko ay di ito magtatagumpay sa balak nito..

Di ito magtatagumpay..