√The Person I love (La Isla Salvation#1)

33

"Hey" pukaw ng binatilyo ng ilang minuto akong tulala sa kung saan..

Hindi ko ito pinansin at pilit na nakatulala sa kawalan, naramdaman ko ang mga malalamig na mga kamay nito sa pisngi ko at pilit na pinagtatagpo ang mga mata namin..

"Hey.. talk to me.. please" paos na boses nitong pagmamakaawa at mariin pa akong napapikit ng halikan nito ang noo ko, mabilis kong hinawakan ang laylayan ng puting tshirt nito sa magkabila..

"I'm sorry" bulong nito..

Dahan dahang kong inangat ang muka ko upang labanan na ang mga mata nito, ngunit umurong ata ang sarili kong laway ng makitang mapupungay ang mga ito,

nahihipnotismo ako Janus!

"Damn.. what have you done to me?" Mas napapalunok ako sa nakakaakit nitong boses..
Mabilis akong napalunok at lakas loob na tinulak ito ng bahagya upang makalayo sakin

Kung patuloy na magkadikit ang mga katawan namin ay baka makalimutan kuna ang sariling kaibuturan..

Bakas man ang gulat sa mga mata nito ay andoon padin ang pamumungay noon..

"I love you" anya pa nito..

Na ikinatigil ko nanaman..
Nagsimulang manubig ang mga mata ko at hindi alam kung ano ba dapat ang mararamdaman..

Kumawala sa bibig ko ang singhot ng umiyak ako at bahagyang umiiling..
Nakita ko kung pano dumaan ang sakit sa mga mata ni Janus..

Umatras ako ng humakbang ito palapit saakin..

"Please... please.. let me.. love you Aumbre.." nag angat ito ng tingin at namula ang magkabilang gilidan ng mga mata..

Napahawak ako sa aking puso ng piniga iyon ng sobrang sakit..

"M-mali ang n-nararamdaman mo Janus.. hindi ko alam.. hindi ko alam kung pano ka nagkagusto sa katulad kong wala naman atang mararating sa buhay, maging ang pamumuhay natin ay malayo sa isat isa.. kaya bakit ay ako pa"   andoon ang pagmamakaawa ko sa boses ko..

Para saan? Ayun ang hindi ko alam..

Umigting ang panga nito at nanlilisik ang mga matang ibinaling sa iba ang tingin..

"Don't ask me how I love you Aumbre, cause even myself can't explain how hard I fall for you" andoon ang pagsusungit sa boses niya..

May saya akong naramdaman ngunit ang mga bilin ni nanay tungkol sakanila ay nananaig sakin..

Umiling muli ako bago malungkot na ngumiti..

"Pano kung ayaw nakita makita at gusto kong layuan mo ako" nakagat ko ang ibabang labi upang pigilan ang sariling hikbi..

Lumipat nasaakin ang mga mata nito at seryoso akong tinignan..

'I will do it " walang kahirap hirap na sagot nito, pero segundo lang ng pumungay ang mga mata nito..

"I will disappear, but its not mean na titigil akong pursigihin kang mahalin ako sa tamang panahon, lalayo ako at kapag handa kana magpapakita muli ako at liligawan kita" malungkot na tinig nito..

"Paano kung magkagusto ako sa iba Janus" nahihirapan ko paring tanong..

Tumalim muli ang mga mata nito at mas lalong namula, mabilis nitong inangat ang ulo at napapasinghap, habang ako ay pinapanuod ang bawat pagkilos nito..

"I... I.... I-I don't know what should I feel" sabay baba ng tingin sakin at doon pumatak ang isang butil na luha sa kanang mata nito..

"Because seriously, the more you smiling to everyone the more I want to prison you Aumbre... so I don't know what should I feel if you'll be fall for someone" sagot nito..

Hindi kona talaga napigilan ang sariling lumuha pa at napapatango sa harap nito..

Pwede naman siguro akong magmahal diba? Kahit malayo ang agwat namin?

Nahihirapan at pagod ko itong tinignan..

"Bigyan mo ako ng oras Janus" iyon lamang ang tangi kong nasabi..

Dahan dahang itong tumango at malungkot na ngumiti..

"I will wait for you" ito..

Mabilis kong pinunasan ang mga luha saaking pisngi at tipid itong nginitian..

"Umuwi kana Janus, masyado ng malalim ang gabi at maaga pakami bukas sa inyo" pag papaalis ko dito..

Mabilis itong tumango at tipid ding ngumiti.

"Go inside first, then I'll leave" utos nito..

Hindi na ako nakipag talo at nagsimula ng maglakad papasok sa bahay..

Napasinghap ako bago pinakiramdaman ang binata sa labas.. narinig ko ang mahinang tunog ng motor na unting unti nawawala..

Bumuntong hininga ako at paakyat nasana ng biglang makasalubong ko ang mga mata ni nanay na seryosong naka halukipkip ang mga braso..

"N-nay! K-kanina pakayo diyan?" Tahip tahip sa kaba ang nararamdaman ko sa mga sandaling ito..

"Ano ang meron sa inyo ng panganay na Narcosmo Maria"

Mas dumoble ata ang kaba ko ng tawagin akong Maria nito..

Ngunit nagsimulang manginig ang mga labi ko..

"N-nay" yun lamang at muli nanamang tumulo ang mga luha ko..

Ang kaninang istriktang muka ni nanay ay napalitan ng malungkot na pagkakatitig..
Bumaba ito at lumapit sakin, kinabig ako nito at niyakap.. at doon umiyak ako sa balikat nito..

"Nay... ano ang gagawin ko? Mahal ko ang panganay na Narcosmo" atungal na iyak ko dito..

Hindi umimik si nanay bagkus kagaya ng ginawa ni kuya Raul ay malambing na hinahagod din ang likod ko..

Ilang minuto din ay unti unting tumahan din ako at ng maramadaman ni nanay na kalmado ay iginaya ako sa kusina upang makaupo kami sa mga upuan doon..

"Hindi ko sinabing wag mong mahalin ang mga Narcosmo anak, ang sinabi kolang ay wag ka masyadong maglalapit lapit sakanila" panimula ni nanay..

Nagtataka akong tumingin dito na sinasalukan ako ng tubig sa baso at inabot sakin na agad konamang tinanggap..

"G-ganun din iyon nanay hindi poba?" Tanong ko dito.

Bumuntong hininga ito bago umiling..

"Nasabi kong wag kang maglalapit sa mga Narcosmo at baka madamay kayo sa mga nagbabanta sa inyo iyon ang point ko, ngunit may mga utak na kayo para malaman ang tama sa mali, kung ang pagmamahal mo kay Narcosmo ang napili mo ibig sabihin ay handa ka sa mga maidudulot nito saiyo.. ngunit kung hindi ay lalayo ka.. pero ang mahalin ang isang tulad niya ay talagang nakakapang hina pero ang akin lang anak... sana... sana kung siya ang pipiliin mo.. pakiusap wag mo sanang pababayaan ang sarili mo.. pwede kang magmahal ngunit maglaan ka ng para sayo.. dahil anak.. mahirap.. mahirap na mapalayo at iwan ka ng taong mahal m-mo"

Napaangat ako ng tingin kay nanay ng mangarag ang boses nito..

Tatay..

"Nay mahal ko ho si Janus" pagpapakatotoo ko..

Tipid na ngumiti ito bago tumango..
Lumapit ito sakin at kinabig ang ulo ko, at dahil nakaupo ako at siya ay nakatayo nagpantay ang dibdib nito at ang aking ulo..

"At susuportahan kita anak.. susuportahan ko kayo.." bulong nito at hinalikan pa ang bunbunan ko..

Dikonanaman mapigilan ang mapahikbi.

Nitong mga nakaraang araw ay masyado na akong iyakin ha!!

Ngunit unting unti na umuukit saking mga labi ang isang malaking ngiti habang lumuluha..

"Salamat nanay"