√The Person I love (La Isla Salvation#1)

55

"I'll be straight to the point, marry my son as soon as possible"

Diretso at walang kagatol gatol na saad o mas maganda atang sabihing utos..

Napaurong ako ng isang hakbang paatras sa gulat dahil sa sinabi nito..

"M-ma'am?" Wala sa wisyo kong tawag sa ginang mukang mas wala sa wisyo kesa saakin..

Napabuga ito ng hangin na wari'y pagod ito kung saan bago tumango tango, malungkot na bumaling saakin ang mga mata nito at tipid na ngumiti..

Hindi... hindi malungkot kundi sakit sa mga ngiti ang nakakubli dito..

Iniwas nito ang tingin saakin at dahan dahang naglakad papunta sa upuan..
Habang ako ay sinusundan ko lamang ang bawat galaw na ginagawa niya.

"Alam kong hindi ka natuwa sa ginawa ko kanina" panimula muli nito ng makaupo..

Hindi ko nagawang magsalita o tumanggi manlang sa hayag nito sa halip ay yumuko ako at malungkot na tumingin sa mga daliri kong nilalaro ang isat isa..

"You can't blame me, after you disappear almost a decade, you suddenly poping yourself in front of us anf making me defense.. I love my son more than anything.. you are the reason why my son almost became a trash"

Na alarma ako ng marinig ko ang hikbi nito, gumalaw ako upang daluhin ito ngunit mabilis na nahinto ang paa ko sa paghakbang sa isang angat lamang ng kamay nito upang patigilin ako..

Nagsimulang tumulo ang masasaganang luha nito bago umiling..

"Don't come please.. I want you to stay wherever you are.. makinig ka.. hindi ko alam kung ano ba ang nangyari sa inyo at ano ang pumasok sa utak ni Amanda at nawala nalamang siya... kayo na parang bula..."

Tumigil ito sandali upang makakuha ng bwelo sa pagsasalita..

"Ang ganda ng usapan namin! I said let my son marry his fiance and I promise.. before one year ay ma aannul sila at papayag akong pakasalan mo ang anak ko dahil alam kong mahal ka ni Daimon!"

Nag angat ng titig ito at naninilab sa galit na tumingin sakin..
Piping nakikinig ako sa matanda at dama ang hinagpis at galit na nakakubli sa boses nito...

"Three days after Amanda and me agreed on that deal yet she run.. walang kasalan na naganap because my son was hurt and my father was very disappointed to daimon decision, but he let Daimon choose whatever Daimon wants.. hanggang sa bawian na ng buhay ang daddy ko.. hindi ba malinaw kay Amanda na mahal ko ang ama ko at pagbigyan naman sana ako nito sa hiling kahit paano!!!"

"Daimon was depressed so my daddy too! Even Janiez and Nathaniel are stress because of Daimon doing.. hindi na namin ma control ang binata.. umiinom sa murang edad.. napabarkada, walang pakialam sa grado at higit sa lahat ay wala ng plano sa buhay.. yes.. that was a disgusting and overacting to be heard but Daimon is inloved to the girl who broke his heart and runaway from him"

Nagsimulang tumulo ang luha ko dahil sa sakit na naririnig, oo lumayo kami sa bayang ito dahil sa takot na sinabi ni nanay..

Natatakot na ang mga magulang ni Janus ang mas sinusunod ng binata kaya once na nalaman ng mga ito nagdadalang tao ako at lalo pa na ikakasal na si Janus ay may tsansa na kuhain ng mga ito ang anak ko..

Kaya labis labis ang takot at galit ko sa mga Narcosmo..

Pero ng marinig ko ang mga ito.... ewan ko na..

"But this earlier... doon ko lang natuklasan kung bakit ginawa ni Amanda ito"

Nagsimulang tumulo ang mga luha muli nito.. lalapit nasana ako dito para alalayan ng bigla itong tumayo at muntik ng ma out balance, ngunit bigla nalamang itong mabilis na naglakad palapit saakin at niyakap ng mahigpit..

"I'm sorry..... I'm really really sorry.... if you know how ashamed I feel when I learned that.. kung alam ko lang sana na nagdadalang tao ka ay hindi ko sana sinabi kay Amanda ang walang kwentang planong iyon... Dalia was a smart young girl... napakasakit man ngunit tama ang bata sa mga sinabi tungkol saakin.. kung ako din ang nanay mo at malalaman kong ikakasal ang lalaking nakabuntis sayo ay hinding hindi din ako papayag na malaman ng mga ito ang sitwasyon mo... pero sobrang nagpapasalamat ako sayo Natalie... Thank you for coming back here... thank you  so much... and I'm sorry.... please forgive me"

Mahigpit ko itong niyakap habang masaganang tumutulo ang mga luha ko at tumatango sa bawat sinasabi nito..

"Thank you so much .." anya pa..

Isang napakaginhawa sa dibdib ko ang lahat ng mga sinabi nito..

"Thank you  for bringing Dalia in this world and you even letting us to know her..." nanghihina niyang tinig..

Umiiyak akong tumango at hindi na alam ang ano pamang gustong sabihin kanina..
Andoon lang ako tahimik na umiiyak habang inaalo ang ginang na patuloy paring umiiyak sa balikat ko...

"Please.. as an old woman.. I'm begging you to marry my son.. I want you both to be happy... IF you still love my son sweety" iyak na bulong nito..

Humugot ako ng hangin bago ngumiti ng matamis at kinatok ang pintuan ni Janus..

Mabilis na bumukas ang pintuan at bumugad agad ang muka ni Janus..

At parang batang kumislap ang mga mata ng makita ako..

"Aumbre!"

Galak na tawag sakin nito at mabilis na binuksan nito ng malaki ang pintuan at tumabi upang makapasok ako sa loob

Nagdadalawang isip at ilang na dahan dahang akong humakbang papasok sa loob ng kwarto ng binata at mabilis na hinanap ng mga mata si Dalia..

"H-how are you?" Nag aalalang tanong nito ng makapasok ako sa loob ng kwarto nito..

Napalibot muli ako ng tingin sa buong kwarto upang hanapin si Dalia ngunit walang Dalia parin akong makita kaya mabilis ko itong hinarap..

"Asan si Dalia?" Tanong ko dito..

Mabilis na nagkamot ng ulo ang binata at napatingin sa gawing pinto bago tumingin muli saakin..

"She's with Nathaniel.. Nathaniel want to be with Dalia.. and Dalia wanted to" may tunog pagtatampo sa dulong linya ng sinaad nito

Hindi ko naiwasan ang pagtaasan ng kilay ito...
Ng mapansin siguro, mabilis nitong ibinaling sa iba ang mga mata..

Tumukhim bago dahan dahang lumapit saakin, at hindi ko agad inaasahan ang sunod na ginawa ng binata..

Niyakap ako nito at hinalikan bigla ang noo ko..

Mabilis kong tinulak ng bahagya ang dibdib ng binata bago lumayo sakanya.

"B-bakit mo iyon ginawa?"  Hindi naman sa nag iinarte ngunit, matagal na panahon ko ng hindi nakakasama si Janus at ni kaylanman hindi ako naging ganito kadikit o kalapit sa binata..

Namula ang mga pisngi at napapakamot sa batok na bumaling sa iba ang mga mata..

"Tsk.. it's Nathaniel fault" bulong nito sa sarili

"Hm?" Tanong ko dito..

Mabilis na umiling ang binata at kemeng ngumiti..

"I'm sorry, I promise I will not do that without your permission" parang batang humihingi ng tawad nito..

Tinitigan ko ang binata ng ilang minuto bago napabuntong hininga at umiling..

"Your mom want me to marry you as soon as possible"

Diretsang anya ko rin katulad ng ginawa ng kanyang ina saakin..

Nanlalaki ang mga mata nitong bumaling saakin at kulang nalamang ay sugurin ako nito dahil sa sobrang gulat sa narinig..

Napapikit pikit ito ng mga mata at hindi mawari ang sasabihin maging ang mga kilos ay hindi na alam ang gagawin..

"R-really? W-when w-w-we I MEAN.. what did you answer? Ano.. hindi s-sa pe-r-ro d-did"

Malungkot kong nginitian ang binata bago ito sinagot

"I'm sorry Janus pero hindi ako pumayag"