Yalancılar ve Yabancılar

21.Bölüm: Mutfak

Selam peri tozları!

1 MİLYON OKUNMA İÇİN MİLYONLARCA TEŞEKKÜR, SEVGİ, ÖPÜCÜKLER GÖNDERİYORUM HER BİRİNİZE, İYİ Kİ VARSINIZ BEBEKSULAR 🧡

Şimdi hemen kendinize sessiz bir köşe bulun ve hikayemize kaldığı yerden devam edin :,)

Keyifli Okumalar!

Boool bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım lütfen ⭐️

*

Mutfak

*

Herkes anı yaşamak isterdi, onun tüm umutları ise ertesi günlerde saklıydı.

*

Mezuniyetten 2 ay önce

Bir haftadan fazla zaman geçmişti.

Kavgadan sonra üstü kapalı okuldan aldığımız uzaklaştırma yüzünden birkaç gün okula gitmedim.

Yekta'yı çok özlemiştim.

Dengesiz hallerini, saçma konuşmalarımızı, konuşmayışlarımızı, bakışını, gülüşünü... Kısa sürede birlikte geçirdiğimiz her anımızı deli gibi özlemiştim.

Bir hafta boyunca gündem değişene kadar okula gitmemek en mantıklı şeydi benim için. Muhtemelen benim bile gitmediğim bu zamanlarda Yekta'da gitmediği için huzursuz hissetmiyordum.

O gün koridorda konuştuğumuzdan beri ne o yazmıştı ne de ben. Bok olduğunu itiraf ettiğinden beri hiç mesajlaşmamıştık ki hem...

Defalarca mesaj atmak için telefonu alıp bir şeyler yazmış ve her seferinde yazdıklarımı silmek zorunda kalmıştım.

Son söylediklerinden beri kafam allak bullak olmuştu.

Beni sevdiğini ima etmişti. Ama davranışları hep garipti.

Kimseyle muhatap olmuyor gibi gösterip, her olaydan haberi olduğunu açık etmişti.

Yekta Yalçın'da bir türlü anlam veremediğim bir tuhaflık vardı. Madem beni seviyorsa neden tavırları bir günü bir gününü tutmuyordu mesela?

Ya da nasıl ve neden her olaya hakimdi?

Ve en önemlisi... Yakında anlayacaksın derken neyden bahsediyordu?

Yekta Yalçın'ın her şeyini çok seviyordum fakat bu kadar gizemli oluşu bazen sinir bozucu olabiliyordu. Direkt söyleyip kurtulmak varken neden sürekli erteliyordu bir şeyleri?

Çünkü bahsettiğim kişi Yekta Yalçın'dı. Her davranışı sanki sadece ona özgüydü ve yaptığı hiçbir şey onda garip durmuyordu.

Bir haftadır uyku düzenim çok fazla bozulmuştu ve bu yüzden bugün okula gitmek istememe rağmen alarmı duymadığım için geç kalmış, gidememiştim.

Evde geçirdiğim süre boyunca saatlerce tavanla göz göze geçirdiğim zamanlar epey işe yaramıştı çünkü hayatım konusunda çok ciddi kararlar almıştım.

Bir, Yekta'yı gerçekten seviyordum ve bundan sonra ondan kaçmak yoktu.

İki, Yekta her neyin peşindeyse onu öğrenmeye çalışacak, daha sonra üzülmemek için eşeğimi sağlam kazığa bağlayacaktım.

Üç, Ekin'e karşı herhangi bir sorumluluk ya da benzeri bir his yüzünden kendimi üzmeyecektim.

Dört, bugün Hülya Hanım'ın yanına gidecek ve çalışmak istemediğimi söyleyecektim. Milkshake yapmayı bilmiyordum ve öğrenebileceğimi de sanmıyordum. Rezil olmaktansa ufak bir yalanla bu işten temelli kurtulmak en iyisiydi.