🍁အရာအားလံုးဟာ အသားတက်ပါပဲ
အေနေဝးေနခဲ့ေပမယ့္ စိတ္ခ်င္းနီးေနခဲ့ၾကတယ္🍁
----------
"Tae Hyung!"
Jung kookတစ္ေယာက္အံ့ၾသတႀကီးျဖင့္ ႏႈတ္ဖ်ားမွတိုးညႇင္းစြာေရ႐ြတ္မိလိုက္တယ္။
ဒါဆို...ဒီေကာင္ေလးကကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕...ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ကေလးငယ္မ်ားလား?
နာမည္တူမရွား၊လူတူမရွားဆိုတာေတာ့ မွန္ပါတယ္။သို႔ေသာ္ လည္ပင္းမွာဆြဲထားတဲ့ဆြဲႀကိဳးေလးကေတာ့ ထိုေကာင္ေလးဟာကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ကေလးငယ္ဆိုတာေသခ်ာသည္ဟု ေျပာဆိုေနသေယာင္။ မျဖစ္ေသးပါဘူး။ ေသခ်ာေအာင္Soraကို ေမးၾကည့္မွကိုျဖစ္ေတာ့မယ္။
"Oppa!!!"
အေတြးေတြထဲနစ္ျမဳပ္ေနတုန္း ပခံုးကိုပုတ္ကာနားနားကပ္ေအာ္လာတဲ့ Soraေၾကာင့္လူကတုန္ပါတုန္သြားရတယ္။
"ဟင္!"
"သြားမယ္ေလ... ဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ။"
Soraေျပာမွသတိရတယ္... ကြၽန္ေတာ္ကားေပၚ မတက္ရေသးဘူးပဲ။
"ေအာ္ အင္းအင္း"
ကားေပၚေရာက္တာနဲ႔ ခါးပတ္ႀကိဳးပတ္ရင္း ေနာက္ၾကည့္မွန္ကို လ်ပ္တျပတ္ၾကည့္လိုက္မိခ်ိန္မွာကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အၾကည့္ခ်င္းဆုံသြားရတယ္။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ရင္ေတြထိန္းမရေအာင္ခုန္ေနတယ္။ Soraနဲ႔ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ ဒီလိုမ်ိဳးရင္မခုန္ဖူးဘူး။ ထိုေကာင္ေလးဘက္ကအၾကည့္မလႊဲတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကစ၍သာအၾကည့္လႊဲလိုက္ရတယ္။
"အခု ဘယ္ကိုေမာင္းေပးရမလဲ?"
"တစ္ခုခုဝင္စားရေအာင္... ကြၽန္ေတာ္ဗိုက္ဆာေနၿပီ။"
"ဘယ္Hotelမွာစားခ်င္လဲ?"
ကြၽန္ေတာ္ကေစတနာနဲ႔ ေမးလိုက္တာပါ။ သို႔ေသာ္...
"ဒီမွာ...ကြၽန္ေတာ္ကေမြးကတည္းက Hotelႀကီးဖက္ၿပီးေမြးလာတာ မဟုတ္ဘူးဗ်... လမ္းမွာေတြ႕တဲ့ဆိုင္ ဘယ္ဆိုင္ျဖစ္ျဖစ္ဝင္စားလို႔ရတယ္။ ျမန္ျမန္ေမာင္းဗ်ာ...ခင္ဗ်ားကစကားကိုမ်ားလြန္းတယ္။"
အို သူပဲေျပာေနၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုစကားမ်ားလြန္းတယ္ဆိုပဲ။ စိတ္ထဲကပဲ ႀကိတ္ရယ္မိလိုက္ပါတယ္။ အျပင္မွာသြားရယ္မိရင္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာင္ကားေပၚက ကန္ခ်သြားမလားပဲ... ေဒါသအိုးေလးက။
YOU ARE READING
Second Person (Season_1)(Completed)
Fanfictionငေွရောင်လက်စွပ်နှစ်ကွင်းနဲ့ ဆွဲကြိုးလေးတစ်ကံုး... ဘယ်ဘက်ရင်အံုက အမာရွတ်လေးနဲ့ စာအုပ်လေးတစ်အုပ်... ပြီးတော့ ခံစားချက်တေွကို ဝန်ခံမိတဲ့အခါမှာ သက်ရောက်လာမယ့်ကျိန်စာ... Kim Tae Hyung X Jeon Jung Kook Start date _ 8.7.2020 End...
