"မင်းဘယ်သူလဲ?"
"ငါကလား? ငါကမင်းရဲ့အတိတ်ကလေ"
ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကို လက်ညှိုးဖြင့်ထိုးကာပြောလာသူအား အံ့အားသင့်စွာကြည့်မိသည်။ ဘာတဲ့... အတိတ်ကဆိုပဲ။
"မဖြစ်နိုင်လိုက်တာ..."
လေှာင်ပြုံးတစ်ခုကို နှုတ်ခမ်းထက်ဆင်မြန်းရင်း ပြောမိသည်။ ဤသည်ကို...
"ဖြစ်နိုင်လို့ပဲ... အခုငါမင်းရဲ့ရေှ ့ကို ရောက်နေပြီမဟုတ်လား။"
"ဟာသတေွလာပြောမနေနဲ့... ငါအိပ်ချင်ပြီ... မင်းပြန်တော့... နောက်တစ်ခါငါ့ရေှ ့ ထပ်မပေါ်လာနဲ့တော့"
ခြေလှမ်းတေွကို ကုတင်ရှိရာဦးတည်မိသည်။ ပံုစံတူလူသားနှစ်ယောက် တစ်နေရာထဲမှာ အတူရှိနေသည်ဆိုတာ မဖြစ်သင့်ပါ။ တစ်မေထဲကထွက်ထားတဲ့ အမွှာတေွလည်းမဟုတ်ပဲ ဒီလောက်တောင်ဘာကြောင့် တူနေရပါသနည်း။ စဥ်းစားရခက်လှသည်ပင်။
"မျေှာ်လင့်မနေနဲ့..."
နူးညံ့သည်လဲမဟုတ်၊ မာကြောသည်လဲမဟုတ်သည့် အသံအနေအထားဖြင့်ပြောလာသော စကားတစ်ခွန်းမှာ ကုတင်နားသို့ရေွ ့လျားနေသည့် ကျွန်တော့်ခြေလှမ်းတေွကို ရပ်တန့်အောင် စွမ်းဆောင်နိုင်သည်။
"ဘာကိုလဲ?"
"ဟားဟားဟား... မင်းသိပ်သိချင်သွားပြီ မဟုတ်လား... ဟမ်"
နဖူးထက်ဝဲကျနေသည့် ပြာလဲ့လဲ့ဆံစများကို လှုပ်ခါသွားသည်အထိ ခေါင်းကိုရမ်းကာ ရယ်နေသူသည် စိတ်မှမှန်ပါရဲ့လားလေ။
"ပြောစမ်းပါ။ ဘာကိုမမေျှာ်လင့်ရမှာလဲ?"
"ချစ်တယ်ဆိုတဲ့ စကား"
"ဟမ်"
ထိုလူ့နှုတ်ကထွက်သည့် စကားလံုးတိုင်းသည် ကျွန်တော့်အတွက်တော့ နားမလည်ခြင်းများစွာဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည့် စကားစုများသာ။ ထို့နောက်မှာတော့ လေအလျင်ထက်မြန်သည့် ခြေလှမ်းများဖြင့် ထိုလူရှိရာမှန်ရေှ ့အပြေးလေးသွားမိသည်။ ကျွန်တော့်မှာ နောက်ထပ်တစ်ခု အတည်ပြုစရာရှိသေးသည်လေ။
"အင်္ကျီချွတ်လိုက်"
"အိုကေလေ"
မဆိုင်းမတွပဲ ကျွန်တော့်အမေးကိုပြန်ဖြေကာ ရှပ်အင်္ကျီဖြူလွှလွှလေးတွင် စီတန်းနေသောကြယ်သီးများကို တစ်လံုးချင်းဖြုတ်နေလေသည်။ ကျွန်တော်လည်း ထိုနည်းတူစွာပင်။ ညဝတ်အင်္ကျီအမဲလေးတွင် ကပ်တွယ်ထားသော ကြယ်သီးများအားလျင်မြန်စွာ ဖြုတ်ချနေမိသည်။ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်က အနီရင့်ရောင်အမှတ်အသားတေွကိုလဲ ဂရုမစိုက်နိုင်တော့။
YOU ARE READING
Second Person (Season_1)(Completed)
Fanfictionငေွရောင်လက်စွပ်နှစ်ကွင်းနဲ့ ဆွဲကြိုးလေးတစ်ကံုး... ဘယ်ဘက်ရင်အံုက အမာရွတ်လေးနဲ့ စာအုပ်လေးတစ်အုပ်... ပြီးတော့ ခံစားချက်တေွကို ဝန်ခံမိတဲ့အခါမှာ သက်ရောက်လာမယ့်ကျိန်စာ... Kim Tae Hyung X Jeon Jung Kook Start date _ 8.7.2020 End...
