အတိတ္ကေန႔စြဲတစ္ခု...💝
Taeေလးတို႔မိသားစုအိမ္ကိုအလည္လာၿပီး ျပန္သြားတဲ့ရက္ေနာက္ပိုင္းကစၿပီး Taeေလးနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ညတိုင္းဖုန္းေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ အရင္ေန႔ေတြကဆိုTaeေလးကကြၽန္ေတာ့္ဆီကို ည၇နာရီေလာက္ဆိုပုံမွန္ဖုန္းဆက္လာေလ့ရွိေပမယ့္ ဒီေန႔မွာေတာ့ထိုသို႔မဟုတ္ေပ။ ည၈နာရီထိုးသည့္တိုင္ ဖုန္းဆက္မလာေသးတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ဖုန္းေဘးကမခြာႏိုင္ျဖစ္ေနရတယ္။ ဘာမ်ားျဖစ္ေနလို႔လဲလို႔ေတြးမိေတာ့ ရင္ေတြပူလာရျပန္တယ္။ အခုခ်ိန္ထိအသံျမည္မလာေသးပဲ တိတ္ဆိတ္ေနသည့္ဖုန္းကိုသိပ္ၾကည့္မရခ်င္ေတာ့။
"ဒီအခ်ိန္ဆို လာသင့္ေနပါၿပီ...အိမ္ကဖုန္းမ်ား ပ်က္ေနတာလား?"
ဖုန္းကိုဖင္တျပန္ေခါင္းတျပန္လွန္ၾကည့္ေနတုန္း ဖုန္းသံျမည္လာတာေၾကာင့္ လန္႔ပါလန္႔သြားရတယ္။ ခဏေလာက္စိတ္ကိုၿငိမ္ေအာင္ထားၿပီးမွ ဖုန္းကိုကိုင္လိုက္တယ္။ ဖုန္းေခၚလာတာဘယ္သူဘယ္ဝါဆိုတာလဲ မၾကည့္လိုက္မိဘူး။
"Taeေလး...ဒီေန႔ဖုန္းဆက္တာေနာက္က်လိုက္တာ။"
ကိုယ္ေျပာခ်င္တာေျပာၿပီးေတာ့မွ ဖုန္းနံပါတ္ေသခ်ာျပန္ၾကည့္ရတယ္။ ေတာ္ၾကာေမေမ့မိတ္ေဆြျဖစ္ေနရင္ ဒုကၡ...။
"ဒီေန႔ Papaကမုန႔္ေတြမ်ား...ႀကီးလိုက္ဝယ္ေကြၽးတယ္Hyungရဲ႕...ေဟာဒီေလာက္ႀကီး..."
"ခြီ ဟား ဟား ဟား...Taeေလးကေတာ့ကြာ"
Taeေလးရဲ႕ဟာသမွာ ကြၽန္ေတာ္နစ္ေျမာကာတဟားဟားရယ္ခ်မိလိုက္တယ္။ အခုဏကပူပန္ေသာကေတြလည္း ဘယ္ဆီေရာက္သြားမွန္းမသိေတာ့။ ကြၽန္ေတာ္ရယ္ရတဲ့အေၾကာင္းက ရွိတယ္။ Taeေလးက'ေဟာဒီေလာက္ႀကီး'ဆိုတဲ့စကားကုိဆိုေနခ်ိန္မွာ လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔လုပ္ျပေနတဲ့ပံုစံကို ေျပးျမင္မိလို႔ပဲ။ အဲ့ဒီပံုစံေလးနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ရယ္စရာေကာင္းၿပီး အသဲယားစရာေကာင္းလိုက္မလဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ေဘးနားမွာရွိေနလို႔ကေတာ့ ဆြဲမြမိမွာအမွန္ပဲ။
"ဟားဟားဟား ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာကြာ...ဟားဟားဟား"
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ရယ္သံအဆုံးမွာေတာ့ Taeေလးရဲ႕မေက်မခ်မ္းအသံေသးေသးေလးထြက္ေပၚလာတယ္။
YOU ARE READING
Second Person (Season_1)(Completed)
Fanfictionငေွရောင်လက်စွပ်နှစ်ကွင်းနဲ့ ဆွဲကြိုးလေးတစ်ကံုး... ဘယ်ဘက်ရင်အံုက အမာရွတ်လေးနဲ့ စာအုပ်လေးတစ်အုပ်... ပြီးတော့ ခံစားချက်တေွကို ဝန်ခံမိတဲ့အခါမှာ သက်ရောက်လာမယ့်ကျိန်စာ... Kim Tae Hyung X Jeon Jung Kook Start date _ 8.7.2020 End...
